به گزارش مجله خبری نگار، رضا پهلوی در صفحه شخصی خود، در شبکه اجتماعی ایکس نوشته: «این شرایط، شایسته ورزشکاران ایرانی نیست. یقین دارم روزی دوباره همه ورزشکاران ایرانی با افتخار و آزادانه، بار دیگر زیر پرچم ملی ایران در مسابقات المپیک و جهانی شرکت خواهند کرد و با پشتیبانی یک ملت، مدالهای رنگارنگ را برای ایران به ارمغان خواهند آورد».
گفتنی است که وی در این متن، از آزادیِ دوباره برای ورزشکاران ایرانی سخن به میان آورده است؛ اما مگر در دوران حکومت پدرش، ورزشکاران آزادی داشتند؟
عبدالله موحد، قهرمان کشتی آزاد، وی ۵ مدال طلای جهانی، ۱ مدال طلای المپیک و ۲ مدال طلای آسیایی، برای کشورمان کسب کرد؛ اما در سال ۱۹۷۱ در رقابتهای جهانی صوفیه چهارم شد و در بازیهای المپیک ۱۹۷۲ مونیخ هم که آخرین حضور او بود، به علت آسیب دیدگی، رقابتها را به ناچار ترک کرد. پس از این، از شرکت در کلیه رشتههای ورزش محروم شد.
موحد، زمانی که مربیگری تیم ملی کشتی آمریکا به او پیشنهاد شده بود، توسط حکومت پهلوی از کشور ممنوعالخروج شد و این فرصت را از دست داد.
عبدالله موحد در بخشی از مصاحبه خود با یکی از شبکههای ماهوارهای که چند سال پیش انجام شده، درباره محرومتاش از همه رشتههای ورزشی در دوره پهلوی، گفته است: «توقع نداشتم به من بدی کنند، اما من را از شرکت در کلیه رشتههای ورزشی محروم و از کشور ممنوعالخروج کردند».
همچنین او در این مصاحبه، درمورد ملاقاتش با معینیان -رئیس دفتر مخصوص شاه- میگوید: «بعد از اینکه مرا مادامالعمر محروم کردند، به دفتر معینیان رفتم. به او گفتم من که دستم آسیب دیده و دیگر نمیتوانم کشتی بگیرم، ولی شما چرا من را ممنوعالخروج کردهاید؟ معینیان گفت: موحد! برای تو گزارشهای بدی رد شده است. من به او گفتم: شما چشم و گوش شاه هستید و نباید به این گزارشها استناد کنید. اما در نهایت دیدم او هم مثل بقیه است و نمیتواند به من کمکی بکند».
وی در ادامه میگوید: «با معینیان خداحافظی کردم و از دفترش بیرون آمدم، اما ناگهان به سمت در اتاق او برگشتم. در را باز کردم و به او گفتم که من اهل شمال هستم و هوای ابری زیاد دیدهام. بالاخره آفتاب میآید و ابر میرود. این حکومت [شاه]دوام نمیآورد!».
همینطور، جواد خیابانی، گزارشگر فوتبال، تهیهکننده و مجری برنامههای ورزشی تلویزیونی، در یکی از برنامههای ورزشی، به زندگی «عبدالله موحد» پرداخته که دیدن آن خالی از لطف نیست.
حال سوال از رضا پهلوی این است: آیا چنین رفتاری با عبدالله موحد، بهعنوان قهرمان ملی، شایسته بوده است؟