به گزارش مجله خبری نگار/ایران: اشتغال خالص صنعتی ایجاد شده در دولت سیزدهم تا سال گذشته بالغ بر نیم میلیون شغل بوده، در حالیکه این تعداد در ۴ سال دولت دوازدهم ۳۲۲ هزار شغل بوده است. به عبارتی در این دولت با وجود تحریم اقتصادی و همهگیری کرونا در ابتدای کار خود و یک سال کمتر از فعالیت دولت گذشته ۵۵ درصد بیشتر اشتغال صنعتی ایجاد کرده است. حالا شاغلان صنعتی در کانال ۸ میلیون نفر تثبیت شدهاند. رقمی که هیچ وقت تا کنون در دادههای مرکز آمار در انتهای یک سال به ثبت نرسیده است. پارسال، بازار کار، یک سال مانده به اتمام فعالیت دولت سیزدهم، تقریباً به تمامی اهداف برنامهریزی شده خود آن هم در سایه مدیریت شهید آیتالله ابراهیم رئیسی دست یافت.
نشان به آن نشان که تقریباً همه شاخصهای بازار کار پارسال، به تثبیت رسیده بودند و تنها شاخصهایی مثل اشتغال کشاورزی به دلایل متعدد که حاصل عدم برنامهریزیهای گذشته در برخورد با خشکسالیهای پیاپی که مهمترین آن بوده یا رشد اشتغال بیش از استاندارد که آن هم ناشی از ناکارآمدی مدیریت گذشته برای ساماندهی اشتغال غیر رسمی و دیگر شاخصهای کلان اقتصادی از جمله مهار تورم بوده، در مابقی موارد شاخصها روند مثبتی را داشتهاند. نکته قابل توجه اینکه رشد منفی شاخصهای گفته شده نیز با کندی مواجه شده است و این نشانه خوبی برای بازگشت شاخصهای آنها به روند مثبت در سالجاری است.
ارزیابی دادههای مرکز آمار ایران از وضعیت بازار کار سال گذشته نشان میدهد که در این سال به نسبت سال گذشته، سهم اشتغال در بخشهای صنعت و خدمات با افزایش مواجه شده است؛ و به ترتیب با رشد ۰۱ درصدی و ۰.۳ درصدی روبهرو شدهاند. براین اساس سهم اشتغال صنعتی در سال گذشته در ایستگاه ۳۷.۹ درصدی قرار گرفت و اشتغال خدماتی نیز به مرز ۵۲ درصد رسید. سهم اشتغال خدمات در سال گذشته به ۵۱.۹ درصد افزایش یافت.
تعداد شاغلان صنعتی در سال گذشته در کانال ۸ میلیون نفر تثبیت شدند. پارسال ۸ میلیون و ۲۵۱ هزار و ۴۰۸ شاغل در بخش صنعت فعالیت کردند که این نخستین باری بود که در پایان یک سال این تعداد شاغل صنعتی در کشور مشغول به فعالیت بودند.
دادههای مرکز آمار از اشتغال صنعتی در دهه ۸۰ و ۹۰ و همچنین در سالهای ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ نشان میدهد که در صنعت بالغ بر ۸ میلیون فرصت شغلی ایجاد نشده بود.
البته در برخی فصول سالهای ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ یعنی در دوران فعالیت این دولت، تعداد فرصتهای شغلی صنعتی به ۸ میلیون شغل رسیده بود، اما اینکه در پایان سال این تعداد شغل تثبیت شود، ثبت نشده بود. در سال ۱۴۰۲ نسبت به سال ۱۴۰۱، ۲۸۸ هزار و ۳۲۵ شغل جدید در بخش صنعت ایجاد شده و به نسبت سال ۱۴۰۰، ۳۲۱ هزار و ۹۶۹ شغل و در مقایسه با سال ۱۳۹۹، ۵۰۲ هزار ۸۹۳ شغل ایجاد شده است. به عبارتی در طی سه سال، بالغ بر نیم میلیون اشتغال صنعتی در دولت سیزدهم نسبت به دولت دوازدهم ایجاد شده است. این رشد معادل ۶.۴ درصد بوده است. این در حالی است که در دولت دوازدهم، طی ۴ سال، ۳۲۲ هزارو ۴۰۹ فرصت شغلی صنعتی ایجاد شد. دادهها یک نشانی را ارائه میکنند و آن این است که در سه سال اول دولت سیزدهم، رشد تعداد اشتغال خالص صنعتی ایجاد شده نسبت به ۴ سال دولت دوازدهم، ۵۵ درصد بیشتر بوده است.
میانگین سهم اشتغالزایی صنعتی از اشتغال کشور در سه سال نخست دولت سیزدهم، ۳۳.۷ درصد بوده، اما میانگین سهم اشتغالزایی دولت دوازدهم طی ۴ سال، ۳۲.۴ درصد بوده است. به بیانی دیگر، میانگین سهم اشتغالزایی صنعتی در دولت سیزدهم علیرغم یک سال کمتر نسبت به دولت دوازدهم، ۱.۳ درصد بیشتر بوده است. میانگین سهم اشتغالزایی صنعتی در سالهای ۱۳۹۶ تا ۱۳۹۸، یعنی دوران پیش از کرونا در دولت دوازدهم ۲۲.۴ درصد بوده که در مقایسه با سالهای ۱۴۰۰ تا ۱۴۰۲، ۱۱.۳ درصد بیشتر بوده است. این در حالی است که هنگام آغاز دولت سیزدهم، کرونا بشدت اقتصاد کشور را دچار رکود کرده بود؛ حال آنکه در دولت گذشته، آثار ناشی از برجام به گفته خود آنها باعث رونق اقتصادی شده بود و آثار تحریم ناشی از خروج امریکا از برجام در سالهای ۱۳۹۸ به بعد خود را نشان داد. به عبارتی آغاز دولت سیزدهم با دو بحران همهگیری کرونا و فرسایشی بودن مذاکرات برجام و تحریم مصادف شد، با وجود این دولت توانست اشتغال صنعتی را افزایش دهد.