آیا می‌دانید انجام تست شنوایی برای چه کسانی ضروری است؟

به گزارش مجله خبری نگار،شنوایی شناسان آموزش و تخصص در ارزیابی، تشخیص و ارائه مداخلات مختلف برای مسائل شنوایی دارند.

شنوایی سنجی چیست؟ 

شنوایی سنجی شاخه‌ای از شنوایی شناسی است که شامل اندازه گیری حساسیت شنوایی فرد در طیف وسیعی از فرکانس‌ها و شدت‌ها است. این یک روش تشخیصی اساسی است که برای ارزیابی توانایی شنوایی فرد و شناسایی هرگونه کم شنوایی بالقوه یا اختلالات شنوایی استفاده می‌شود.

شنوایی سنجی معمولا توسط شنوایی شناس، پزشکی که در ارزیابی و مدیریت اختلالات شنوایی و تعادل تخصص دارد، انجام می‌شود. ابزار اصلی مورد استفاده در شنوایی سنجی، دستگاه شنوایی سنج است، دستگاهی تخصصی که صدا‌ها را در فرکانس‌ها و حجم‌های خاص تولید می‌کند.

در طی ارزیابی شنوایی سنجی، معمولاً مراحل زیر انجام می‌شود: 

۱٫ شنوایی سنجی خالص: فردی که مورد آزمایش قرار می‌گیرد از هدفون استفاده می‌کند و شنوایی سنج مجموعه‌ای از صدا‌ها را در فرکانس‌های مختلف (اندازه گیری شده بر حسب هرتز) و شدت (اندازه گیری شده بر حسب دسی بل) ارائه می‌دهد. فرد زمانی که صدایی را می‌شنود با فشار دادن یک دکمه یا بالا بردن دست خود پاسخ می‌دهد. نتایج بر روی یک ادیوگرام رسم می‌شود، نموداری که ملایم‌ترین صدا‌هایی را که فرد می‌تواند در هر فرکانس بشنود را نمایش می‌دهد. این به تعیین نوع و درجه کم شنوایی کمک می‌کند.

۲٫ تست هدایت هوا و هدایت استخوان: آزمایش هدایت هوا شامل ارائه صدا‌ها از طریق هوا به گوش خارجی، گوش میانی و گوش داخلی است. آزمایش هدایت استخوان شامل ارائه صدا‌ها به طور مستقیم به استخوان‌های جمجمه، دور زدن گوش خارجی و میانی است. هر دو نوع تست اطلاعاتی را در مورد یکپارچگی بخش‌های مختلف سیستم شنوایی ارائه می‌دهند.

۳٫ تعیین آستانه: آستانه شنوایی ملایم‌ترین صدایی است که فرد می‌تواند در هر فرکانس بشنود. آستانه معمولاً در فرکانس‌های مختلف مانند ۲۵۰ هرتز، ۵۰۰ هرتز، ۱۰۰۰ هرتز، ۲۰۰۰ هرتز، ۴۰۰۰ هرتز و ۸۰۰۰ هرتز اندازه‌گیری می‌شود. نتایج به طبقه بندی نوع و شدت کم شنوایی کمک می‌کند.

۴٫ شنوایی سنجی گفتار: شنوایی سنجی گفتار توانایی فرد در شنیدن و درک گفتار را ارزیابی می‌کند. مواد گفتاری مختلف، مانند کلمات یا جملات، با حجم‌های مختلف ارائه می‌شود و فرد آن‌ها را دوباره تکرار می‌کند. این به تعیین توانایی فرد در تشخیص صدا‌های گفتار کمک می‌کند.

شنوایی سنجی ابزاری ضروری برای تشخیص و پایش کم شنوایی و همچنین برای نصب و برنامه ریزی سمعک و کاشت حلزون است. همچنین در ارزیابی اثربخشی مداخلات و درمان‌های مختلف مرتبط با شنوایی نقش دارد. نتایج آزمایش‌های شنوایی‌سنجی، شنوایی‌شناسان را در ایجاد طرح‌ها و توصیه‌های درمانی شخصی بر اساس نیاز‌های شنوایی منحصر به فرد هر فرد راهنمایی می‌کند.

انواع تست شنوایی 

انواع مختلفی از تست‌های شنوایی وجود دارد که معمولا برای ارزیابی جنبه‌های مختلف توانایی شنوایی افراد استفاده می‌شود. این آزمایشات به تعیین نوع و درجه کاهش شنوایی و همچنین شناسایی علل احتمالی زمینه‌ای کمک می‌کند. در اینجا برخی از رایج‌ترین انواع تست‌های شنوایی آورده شده است:

ادیومتری تون خالص 

این ابتدایی‌ترین و پرکاربردترین تست شنوایی است. این شامل استفاده از هدفون و گوش دادن به یک سری آهنگ‌هایی است که در فرکانس‌ها و حجم‌های مختلف پخش می‌شوند. فرد مورد آزمایش زمانی

شنوایی سنجی گفتار 

این تست توانایی فرد در شنیدن و درک گفتار را ارزیابی می‌کند. صدا‌های گفتاری مختلف با حجم‌های مختلف ارائه می‌شود تا سطحی که فرد می‌تواند به درستی کلمات یا جملات را تکرار کند، تعیین می‌شود.

تمپانومتری 

تمپانومتری حرکت پرده گوش (پرده تمپان) را در پاسخ به تغییرات فشار هوا اندازه گیری می‌کند. این به ارزیابی سلامت و عملکرد گوش میانی کمک می‌کند و می‌تواند مواردی مانند سوراخ شدن پرده گوش، وجود مایع در گوش میانی یا مشکلات مربوط به استخوان‌ها (استخوان‌های ریز در گوش میانی) را نشان دهد.

تست انتشار گوش (OAE) 

تست OAE صدا‌های تولید شده توسط گوش داخلی (حلزون گوش) را در پاسخ به تحریک صوتی اندازه گیری می‌کند. اگر حلزون به درستی کار کند، صدا‌های خاصی را منتشر می‌کند که می‌توان آن‌ها را با یک میکروفون حساس که در کانال گوش قرار می‌گیرد اندازه گیری کرد. این آزمایش اغلب برای غربالگری شنوایی نوزادان و ارزیابی عملکرد حلزون استفاده می‌شود.

تست پاسخ شنوایی ساقه مغز (ABR) 

تست ABR فعالیت الکتریکی عصب شنوایی و ساقه مغز را در پاسخ به محرک‌های صوتی اندازه گیری می‌کند. الکترود‌ها روی پوست سر قرار می‌گیرند و واکنش مغز به صدا‌های کلیک یا انفجار صدا ضبط می‌شود. ABR به ویژه در تشخیص کم شنوایی در نوزادان و کودکان خردسال که ممکن است نتوانند به تست‌های رفتاری سنتی پاسخ دهند مفید است.

تست هدایت استخوان 

این آزمایش شنیدن صدا‌هایی که از طریق استخوان‌های جمجمه انجام می‌شود را ارزیابی می‌کند. یک دستگاه ارتعاشی در پشت گوش یا روی پیشانی قرار می‌گیرد و گوش خارجی و میانی را دور می‌زند تا مستقیماً گوش داخلی را تحریک کند. این امر به تعیین اینکه کم شنوایی رسانایی (گوش خارجی یا میانی) یا حسی عصبی (گوش داخلی یا عصب شنوایی) است کمک می‌کند.

ارزیابی عملکردی گوش دادن 

این نوع ارزیابی توانایی فرد را برای درک گفتار و برقراری ارتباط موثر در موقعیت‌های گوش دادن در دنیای واقعی، مانند صدای پس‌زمینه یا مکالمات گروهی، ارزیابی می‌کند.

تست تشخیص کلمه 

این تست توانایی فرد را در تشخیص و تکرار کلمات خاص در سطح گوش دادن راحت ارزیابی می‌کند. این به ارزیابی وضوح درک گفتار کمک می‌کند.

این‌ها تنها چند نمونه از انواع مختلف تست‌های شنوایی موجود است. انتخاب آزمایش (ها) به سن، علائم و نگرانی‌های شنوایی خاص بستگی دارد. مهم است که با یک متخصص شنوایی شناس یا متخصص مراقبت‌های بهداشتی شنوایی مشورت کنید تا مناسب‌ترین آزمایش‌ها را برای وضعیت خود تعیین کنید.

شنوایی سنجی نوزاد 

شنوایی سنجی نوزاد فرآیند ارزیابی حساسیت شنوایی نوزادان و کودکان است. از آنجایی که نوزادان نمی‌توانند مانند بزرگسالان یا کودکان بزرگتر بازخورد شفاهی ارائه دهند، از تکنیک‌ها و تجهیزات تخصصی برای ارزیابی عملکرد شنوایی آن‌ها استفاده می‌شود. تشخیص زودهنگام کم شنوایی در نوزادان برای مداخله به موقع و مدیریت مناسب برای ارتقای رشد گفتار و زبان سالم بسیار مهم است.

روش‌ها و تکنیک‌های مختلفی در شنوایی سنجی نوزادان استفاده می‌شود:

• پاسخ شنوایی خودکار ساقه مغز (AABR): AABR یک روش رایج برای آزمایش شنوایی نوزادان است. این شامل قرار دادن الکترود‌های کوچک روی سر نوزاد برای اندازه گیری فعالیت الکتریکی تولید شده توسط عصب شنوایی و ساقه مغز در پاسخ به محرک‌های صوتی است. صدا‌های کلیک نرم از طریق هدفون‌های کوچک ارائه می‌شود و تجهیزات AABR پاسخ‌های عصبی کودک را تجزیه و تحلیل می‌کند. این آزمایش اغلب به عنوان بخشی از برنامه‌های غربالگری شنوایی نوزادان مورد استفاده قرار می‌گیرد.

• تست انتشارات گوش (OAE): تست OAE معمولاً برای غربالگری شنوایی نوزادان نیز استفاده می‌شود. این شامل ارائه یک سری صدا‌ها از طریق یک گوشی یا کاوشگر کوچکی است که در کانال گوش کودک قرار می‌گیرد. پاسخ حلزون گوش به این صدا‌ها با استفاده از میکروفون اندازه گیری می‌شود. اگر حلزون به طور طبیعی کار کند، صدا‌هایی را منتشر می‌کند که توسط میکروفون قابل تشخیص است.

• شنوایی سنجی تقویت بینایی (VRA): VRA برای نوزادان چند ماهه به بالا استفاده می‌شود. محرک‌های بصری، مانند اسباب بازی‌های متحرک یا چراغ ها، با محرک‌های صوتی جفت می‌شوند. هنگامی که نوزاد در پاسخ به صدا سر خود را برمی گرداند، با یک تقویت بصری پاداش دریافت می‌کند. این تکنیک به شنوایی شناسان کمک می‌کند آستانه شنوایی نوزاد را برای فرکانس‌های مختلف ارزیابی کنند.

• شنوایی سنجی بازی شرطی (CPA): با رشد و تکامل کودکان، می‌توان از شنوایی سنجی بازی شرطی استفاده کرد. در این روش به کودک آموزش داده می‌شود که در پاسخ به صدا عمل خاصی مانند قرار دادن بلوک در سطل را انجام دهد. صدا‌ها در فرکانس‌ها و شدت‌های مختلف ارائه می‌شوند و به شنوایی شناس اجازه می‌دهد آستانه شنوایی کودک را تعیین کند.

• تمپانومتری با فرکانس بالا: این تست حرکت پرده گوش را در پاسخ به تغییرات فشار هوا اندازه گیری می‌کند. به ارزیابی سلامت گوش میانی و عملکرد پرده گوش و استخوانچه‌ها کمک می‌کند. تمپانومتری با فرکانس بالا به ویژه در ارزیابی اختلالات گوش میانی در نوزادان مفید است.

• شنوایی سنجی گفتار و تکنیک‌های مشاهده: در حالی که ممکن است انجام شنوایی سنجی گفتاری سنتی با نوزادان بسیار کم سن ممکن نباشد، شنوایی شناسان همچنان می‌توانند از تکنیک‌های مشاهده‌ای برای ارزیابی واکنش کودک به گفتار و سایر صدا‌های محیطی استفاده کنند.

آیا شنوایی سنجی برای همه افراد ضروری است؟ 

شنوایی سنجی به عنوان یک روش معمول یا جهانی برای همه افراد ضروری نیست. با این حال، در شرایط خاص و برای گروه‌های خاصی از افراد توصیه می‌شود که سلامت شنوایی خود را ارزیابی کرده و مشکلات شنوایی بالقوه را شناسایی کنند. نیاز به شنوایی سنجی به عواملی مانند سن، عوامل خطر، علائم و قرار گرفتن در معرض صدای بلند یا سایر خطرات شنوایی بستگی دارد.

در اینجا چند سناریو وجود دارد که ممکن است شنوایی سنجی ضروری یا توصیه شود:

• غربالگری شنوایی نوزادان: بسیاری از کشور‌ها برنامه‌های غربالگری شنوایی نوزادان را برای شناسایی کم شنوایی در نوزادان بلافاصله پس از تولد ایجاد کرده اند. تشخیص زودهنگام و مداخله برای جلوگیری از تاخیر در رشد گفتار و زبان حیاتی است.

• کودکان: شنوایی سنجی کودکان ممکن است برای کودکان مشکوک به کم شنوایی، تأخیر گفتار و زبان یا سابقه عفونت گوش ضروری باشد. همچنین ممکن است ارزیابی منظم شنوایی برای کودکان در معرض خطر به دلیل عوامل ژنتیکی یا شرایط پزشکی خاص توصیه شود.

• بزرگسالان: در حالی که شنوایی سنجی روتین برای همه بزرگسالان ضروری نیست، ممکن است برای افرادی که در معرض سر و صدای شغلی یا تفریحی قرار دارند، کم شنوایی ناگهانی را تجربه می‌کنند، سابقه خانوادگی کم شنوایی دارند یا علائمی از مشکل شنوایی دارند، توصیه می‌شود.

• افراد مسن: کاهش شنوایی با افزایش سن بیشتر می‌شود. ارزیابی‌های شنوایی سنجی منظم می‌تواند به تشخیص تغییرات شنوایی مرتبط با سن و ارائه مدیریت و مداخلات مناسب کمک کند.

• افراد مبتلا به علائم: هرکسی که علائمی مانند کم شنوایی، وزوز گوش (زنگ در گوش)، سرگیجه یا مشکلات تعادلی را تجربه می‌کند، باید تحت شنوایی سنجی قرار گیرد تا علت علائم آن‌ها مشخص شود.

• نظارت بر سلامت شنوایی: افرادی که سمعک، کاشت حلزون یا سایر دستگاه‌های شنوایی دریافت کرده‌اند، ممکن است برای نظارت بر بهبود شنوایی خود و اطمینان از تنظیم صحیح دستگاه‌ها، شنوایی‌سنجی منظم انجام دهند.

• ارزیابی پزشکی: شنوایی سنجی ممکن است بخشی از یک ارزیابی پزشکی جامع برای شرایط خاص، مانند بیماری منیر یا نوروم آکوستیک باشد.

• ارزیابی قبل از عمل: آزمایش شنوایی سنجی ممکن است قبل از جراحی‌های خاص انجام شود تا وضعیت شنوایی پایه را تعیین کند و تصمیم گیری پزشکی را هدایت کند.

توجه به این نکته مهم است که تصمیم به انجام شنوایی سنجی باید با مشورت یک پزشک واجد شرایط، مانند شنوایی شناس یا متخصص گوش، حلق و بینی (ENT) گرفته شود. این متخصصان می‌توانند عوامل خطر خاص، علائم و سابقه پزشکی فرد را ارزیابی کنند تا تعیین کنند که آیا شنوایی سنجی ضروری است و در چه فواصل زمانی باید انجام شود. تشخیص زودهنگام مشکلات شنوایی از طریق آزمایش شنوایی سنجی مناسب می‌تواند منجر به مداخلات به موقع و بهبود کیفیت زندگی شود.

سوالات متداول درباره انواع تست‌های شنوایی

۱٫ چه انواع تست‌های شنوایی وجود دارند؟ 

انواع تست‌های شنوایی شامل شنوایی سنجی خالص، تست هدایت هوا و هدایت استخوان، تعیین آستانه و شنوایی سنجی گفتار

۲٫ چرا باید تست شنوایی انجام دهم؟ 

تست شنوایی به شناسایی و تشخیص مشکلات شنوایی کمک می‌کند. با اطلاع از وضعیت شنوایی‌تان، می‌توانید درمان‌ها و راهکار‌های مناسبی را برای بهبود کیفیت زندگی و ارتباطات‌تان انتخاب کنید.

۳٫ آیا تست‌های شنوایی برای نوزادان لازم است؟ 

ست‌های شنوایی برای نوزادان بسیار اهمیت دارد. تشخیص زودهنگام مشکلات شنوایی در این دوره زمانی می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر رشد و توسعه زبان و ارتباطات نوزاد داشته باشد.

۴٫ چگونه تست شنوایی انجام می‌شود؟ 

تست شنوایی از طریق تولید و تحویل انواع صدا‌ها و تنظیمات صدا به گوش شما انجام می‌شود. شما باید به بهترین توانایی خود به این صدا‌ها پاسخ دهید تا اطلاعات دقیقی از شنوایی‌تان به دست آید.

۵٫ آیا تست شنوایی در درمان ناشنوایی مؤثر است؟

تشخیص و تست دقیق مشکلات شنوایی می‌تواند مبنایی برای درمان‌های موثر و مناسب باشد. با تشخیص صحیح، انتخاب دستگاه‌های شنوایی متناسب و اجرای برنامه‌های توانبخشی، تاثیر قابل توجهی در بهبود کیفیت زندگی دارد.

سخن پایانی درباره انواع تست شنوایی

در این پایان، تست‌های شنوایی به عنوان ابزاری قدرتمند در تشخیص و مدیریت مشکلات شنوایی اهمیت چشمگیری دارند. این تست‌ها با تکنولوژی‌های پیشرفته و دانش علمی به ما کمک می‌کنند تا به طور دقیق و جامع وضعیت شنوایی فرد را تجزیه و تحلیل کرده و تصمیم‌گیری‌های بهینه برای بهبود کیفیت زندگی و ارتباطاتش انجام دهیم. از تست‌های ساده تا روش‌های پیشرفته‌تر، تشخیص مشکلات شنوایی و انجام تدابیر پیشگیرانه و درمانی به ما کمک می‌کند تا با اطمینان به آینده با کیفیتی بهتر نگاه کنیم. 

منبع:اینفو