به گزارش مجله خبری نگار، انسانهای اولیه با مصرف گیاهان بهعنوان غذا متوجه آثار ویژه درمانی و سمی آنها شدند و این اطلاعات نسل به نسل منتقل شد تا اینکه در صد سال پیش گیاهان دارویی به عنوان شاخهای از طب سنتی در درمان بیماریها معرفی شدند.
گیاه بارهنگ (Plantago major) به صورت علفی و پایاست، ریشههای کوتاه دارد، مخصوص مناطق پرآب است و در بیشتر مناطق ایران میروید. در طب قدیم برگ تازه بارهنگ در درمان و التیام زخمها موثر بود. این گیاه نه تنها از آلودگی زخمها محافظت میکند بلکه به سرعت در درمان هم کمک میکند. از بارهنگ در بین عوام به صورت گسترده برای درمان زخم باز استفاده میشده است و از دیرباز استفاده از آن جهت جلوگیری از بروز عفونت رایج بوده است. بررسی فعالیت ضدباکتریایی عصاره الکلی برگهای گیاه علیه سویههای مختلف میکروارگانیسمها نتایج حاکی از اثربخشی بر علیه باکتریهای گرم مثبت استافیلوکوک اورئوس و انتروکوک فاسیوم داشت و با همچنان عصاره الکلی گیاه بارهنگ اثر ضدمیکروبی مشابهی با آنتی بیوتیک جنتامایسین داشت.
با توجه به تأثیر بیشتر عصارههای الکلی بارهنگ بر باکتریهای گرم مثبت میتوان اینگونه احتمال داد که هدف عملکرد عصارههای این گیاهان دیواره سلولی باکتریهای گرم مثبت است و با توجه به اینکه این عصارهها ترکیبات فنولیک دارند میتوان تأثیر احتمالی این داروها را بر غشای سلولی و سطح دیواره سلولی در نظر گرفت کفه باعث آسیب ساختاری و عملکردی سلول باکتریایی میشود.