ایجاد سنگ کلیه از جمله عوارض مصرف بالای ویتامین ث

به گزارش مجله خبری نگار،  دریافت مقادیر کافی ویتامین ث نقش مهمی در راستای حفظ یک سیستم ایمنی سالم ایفا می‌کند. این ترکیب همچنین در بهبود زخم، قوی نگه داشتن استخوان‌ها و تقویت عملکرد مغز نیز بسیار موثر است.

ادعا می‌شود که مکمل‌های حاوی ویتامین ث مزایایی فراتر از محتوای ویتامین ث موجود در مواد غذایی دارند. از طرفی یکی از رایج‌ترین دلایلی که مردم از مکمل‌های ویتامین ث استفاده می‌کنند، به تاثیر پیشگیری کننده آن از سرماخوردگی باز می‌گردد که تایید کامل آن همچنان درگیر مطالعات مرتبط است. با این حال بسیاری از مکمل‌ها حاوی مقادیر بالایی ویتامین ث هستند که در صورت استفاده افراط گونه، غیر اصولی و بدون صلاح دید پزشک یا داروساز می‌توانند عوارض جانبی نامطلوبی در بدن ایجاد کنند.

ویتامین ث محلول در آب

ویتامین ث محلول در آب است، یعنی در آب حل شده و برخلاف ویتامین‌های محلول در چربی، در بدن ما ذخیره نمی‌شود.

ویتامین ث مصرفی از طریق مایعات بدن به بافت‌های مختلف منتقل و مقدار اضافی آن هم به وسیله ادرار دفع می‌شود. از آن جایی که بدن ویتامین ث را ذخیره یا به تنهایی آن را تولید نمی‌کند، مصرف روزانه غذا‌های غنی از ویتامین ث اهمیت فراوانی دارد.

از این رو حتی در دوز‌های بالا، ویتامین ث (به ندرت) به عنوان یک ترکیب سمی با احتمال ایجاد عوارض جانبی جدی شناخته می‌شود. شایع‌ترین عوارض جانبی عبارت اند از اسهال، حالت تهوع، گرفتگی عضلات شکمی و سایر مشکلات گوارشی. با این حال در صورت مصرف دوز‌های بالاتر از حد معمول از این ویتامین، بدن طی پردازش آن دچار مشکل می‌شود و این موضوع به طور بالقوه می‌تواند منجر به اثرات منفی شود.

توجه به این نکته ضروری است که مکمل‌های ویتامین ث معمولا غیرضروری هستند، زیرا اکثر افراد به راحتی می‌توانند با مصرف مواد غذایی تازه به ویژه میوه‌ها و سبزیجات این ویتامین را به اندازه کافی دریافت کنند.

اما مصرف افراطی ویتامین ث چه عوارضی برای بدن به همراه دارد؟ نکاتی که در ادامه مورد بحث قرار می‌گیرند، با استناد به مقالات منتشر شده توسط مرکز ملی اطلاعات زیست فناوری آمریکا جمع آوری شده اند:

ویتامین ث بیش از حد ممکن است باعث علائم گوارشی شود

شایع‌ترین عارضه جانبی مصرف زیاد ویتامین ث، ناراحتی گوارشی است. به طور کلی این عوارض در نتیجه مصرف غذا‌های حاوی ویتامین ث رخ نمی‌دهند، بلکه تنها حاصل دوز‌های بالای مکمل‌های ویتامین ث هستند.

اگر بیش از ۲۰۰۰ میلی گرم ویتامین ث به طور همزمان مصرف شود، به احتمال زیاد علائم گوارشی تظاهر خواهند کرد. این یافته‌ها سبب شده تا سطح بالای قابل تحمل ۲۰۰۰ میلی گرم در روز پیشنهاد شود. شایع‌ترین علائم گوارشی مصرف بیش از حد ویتامین ث شامل اسهال و حالت تهوع است.

ویتامین ث ممکن است باعث تجمع آهن شود

ویتامین ث به عنوان ترکیبی موثر برای افزایش جذب آهن شناخته شده است. این ماده می‌تواند به آهن غیر هِم که در غذا‌های گیاهی یافت می‌شود متصل شود. گفتنی است که بدن ما به اندازه آهن هِم (نوع آهن موجود در محصولات حیوانی) آهن غیر هِم را جذب نمی‌کند.

هنگامی که ویتامین ث به آهن غیر هِم متصل می‌شود، جذب این آهن را برای بدن آسان‌تر می‌کند. این یک عملکرد مهم است، به ویژه برای افرادی که بیشتر آهن خود را از منابع غذایی گیاهی دریافت می‌کنند.

یک مطالعه معتبر نشان داده که جذب آهن با مصرف ۱۰۰ میلی گرم ویتامین ث همراه با غذا تا ۶۷ درصد افزایش می‌یابد! با این حال در افرادی که خطر تجمع آهن در بدن وجود دارد مانند هموکروماتوز، باید در مصرف مکمل‌های ویتامین ث احتیاط شود. در این شرایط، مصرف بیش از حد ویتامین ث ممکن است منجر به بیش آهنی و آسیب جدی به قلب، کبد، پانکراس، تیروئید و سیستم عصبی مرکزی شود.

دوز‌های بالا ویتامین ث با خطر تشکیل سنگ کلیه همراه است

بدن ویتامین ث اضافی را به صورت اگزالات که یک محصول زائد است دفع می‌کند. اگزالات معمولا از طریق ادرار از بدن خارج می‌شود. با این حال، تحت برخی شرایط ترکیب مذکور ممکن است به مواد معدنی متصل شود و کریستال‌هایی را تشکیل دهد که می‌توانند منجر به تشکیل سنگ کلیه شوند.

بدین ترتیب مصرف بیش از حد ویتامین ث پتانسیل افزایش میزان اگزالات در ادرار را دارد و از این رو خطر ابتلا به سنگ کلیه را هم افزایش می‌دهد.

در یک مطالعه، مصرف مکمل ۱۰۰۰ میلی گرمی ویتامین ث به صورت دو بار در روز به مدت ۶ روز مقدار اگزالات دفع شده را ۲۰ درصد افزایش داد. مصرف بالای ویتامین ث نه تنها با مقادیر بیشتر اگزالات ادرار مرتبط است، بلکه با ایجاد سنگ کلیه نیز ارتباط دارد به خصوص اگر بیش از ۲۰۰۰ میلی گرم در روز مصرف داشته باشیم.

به نظر می‌رسد تمام اثرات نامطلوب ویتامین ث از جمله ناراحتی‌های گوارشی و سنگ کلیه زمانی رخ می‌دهد که افراد آن را در دوز‌های بیشتر از ۲۰۰۰ میلی گرم مصرف کنند.

اگر می‌خواهید مکمل ویتامین ث مصرف کنید، بهتر است مکملی را انتخاب کنید که حاوی بیش از ۱۰۰ درصد میانگین نیاز روزانه شما نباشد. این نیاز به گزارش موسسه ملی سلامت آمریکا ۹۰ میلی گرم در روز برای مردان و ۷۵ میلی گرم در روز برای زنان است.

منبع:عصرایران