به گزارش مجله خبری نگار، حسام الدین علامه دیروز شنبه گفت: هماکنون جمعیت سالمند کشور ۹ میلیون و ۲۰۰ هزار نفر است که۱۰/۷درصد جمعیت کشور را تشکیل میدهد. بحث سالمندی در ایران از سه منظر بسیار ویژه است؛ اول آنکه تغییرات افزایش جمعیت سالمندی در بازه زمانی سریع و شتاب سریع درحال اتفاق افتادن است.
وی اضافه کرد: دوم آنکه همراه با این تغییرات کمی بسیار سریع، تغییرات کیفی سالمندی مانند زنانه شدن درحال اتفاق افتادن است. سومین ویژگی سالمندی در ایران این است که پیشرفتهای حوزه سلامت و تغذیه باعث افزایش امید به زندگی شده و در کنار آن با توجه به کاهش نرخ باروری به خاطر شرایط توسعهای کشور، زیرساختهای مواجهه با سالمندی در کشور فراهم نیست.
سرپرست دبیرخانه شورای ملی سالمندان تصریح کرد: نتوانستیم از فرصت پنجره باز جمعیتی ایران که نیروهای مولد ۱۴ تا ۶۵ سال بیشتر از دوسوم و نیروهای تحت تکلف کمتر از دوسوم بود، برای درست کردن وضعیت اقتصادی و زیرساختهایی که برای مواجهه با سالمندی لازم است، استفاده کنیم؛ بنابراین وقتی کشور با جمعیت سالمند مواجه میشود، مشکلات اقتصادی کشور دوچندان میشود.
علامه خاطرنشان کرد: در سال ۱۴۱۰ که حدود ۱۴ درصد جمعیت ایران سالمند میشود، ایران رسما در فهرست کشورهای سالمند وارد میشود. اکنون ۱۶ درصد جمعیت استان گیلان را سالمند تشکیل میدهد و استان سالمند ایران است.
وی یادآور شد: در سال ۱۴۱۰، متولدان ۱۳۵۸ که بیشترین بازه سنی تولد را در آن دوران داشتند به ۵۲ سالگی میرسند و شروع به بازنشسته شدن میکنند. صندوقهای بازنشستگی که الان ورشکسته هستند، فشار مضاعفی به خاطر فشار بیشزایی هرم جمعیت ایران تحمل میکنند.
سرپرست دبیرخانه شورای ملی سالمندان اظهار کرد: ما مجموعهای از تغییرات سبک زندگی داشتیم که شروع آن برای متولدان سال ۱۳۵۰ به بعد است که از سال ۱۴۱۰ سالمند میشوند. در این گروه سنی شاهد افزایش طلاق، تجرد قطعی، افزایش زوجهای نابارور، افزایش زوجهای بدون فرزند، افزایش زوجهایی که نداشتن فرزند یا تک فرزندی را اختیار کردهاند، هستیم و بنابراین شاهد پدیده سالمندان تنها به طور جدی هستیم.
علامه افزود: یکی از نکات قابل توجه این است که دیگر آن فرهنگ سنتی، ملی و اسلامی جوابگوی این میزان سالمندان تنها نیست. سالمندان کنونی متولدان ۱۳۱۰ تا ۱۳۳۰ هستند و به طور متوسط چهار فرزند دارند که این میانگین در ۲۰ سال آینده به یک فرزند میرسد؛ بنابراین کسی نیست که سالمندان را به طور چرخشی نگهداری کند و در نتیجه به خانه سالمندان زیادی نیاز داریم یا ناگزیر هستیم مدلهای خانه محور و مراکز روزانه را افزایش دهیم.
وی هشدار داد: تا کار سالمندان به خانههای سالمندان دایمی کشیده نشده است، بیمه مراقبت طولانی مدت به وجود آید؛ به این صورت که یک تا پنج درصد درآمد افراد شاغل کم شود تا برای دوران ازکارافتادگی اختصاص یابد، چراکه ۱۷ درصد از سالمندان به درجاتی از خدمات مراقبتی نیاز پیدا میکنند و از این طریق بتوانند خدمات مراقبتی را پوشش دهند.
سرپرست دبیرخانه شورای ملی سالمندان گفت: در کشورهای خارجی، خدمات داوطلبانه مبتنی بر بانک زمان وجود دارد و یک نظام مسئولیت اجتماعی پذیری قوی دارند که ما از آن بیبهره هستیم. همه اینها باعث نگرانی میشود، با توجه به اینکه سازمان ملی سالمندان وجود ندارد و به خاطر نبود زیرساختها پیامدهای بحران جمعیت سالمندی به صورت جدی کشور را تهدید میکند.
علامه درباره سند ملی سالمندان نیز گفت: لایحه جامع حقوق سالمندان نیاز داریم که حقوق سالمندان و تکالیف دستگاهها را احصا کرده باشد. اکنون ما سندملی سالمندان را در ۷۲ ماده تنظیم کردهایم و در مرحله تجمیع و اصلاح نظرات نخبگان و نمایندگان دستگاههاست. این سند باید در شورای ملی سالمندان و هیئت دولت تصویب شده و به صورت لایحه به مجلس شورای اسلامی فرستاده شود.