این تظاهرات و اعتراضات کارت سوخته آمریکا و غربی‌ها است که عملی نخواهد شد

به گزارش مجله خبری نگار، کمال خلف روز یکشنبه در مقاله‌ای در روزنامه فرامنطقه‌ای "رای الیوم" نوشت: جمهوری اسلامی ایران "نظام و ملت" حامی اصلی موضوع و آرمان فلسطین به شمار می‌رود و کشوری با وزن ایران تمام امکانات و موضعگیری سیاسی و تجربه‌های نظامی خود را در اختیار مقاومت و ملت فلسطین قرار داده است.

این کشور آشکارا دشمنی خود را با اشغالگران اسرائیلی اعلام می‌کند و شب و روز برای درهم شکستن قلدری و غرور صهیونیست‌ها تلاش می‌کند.

این ویژگی‌ها یک دستاورد عالی و ارزشمند برای عادلانه‌ترین موضوع تاریخ بشری معاصر و ملت مظلوم فلسطین است که همه برادرانش به او پشت کرده اند و برای برقراری روابط با غاصب و اشغالگر سرزمینش شتافته اند.

تظاهراتی در برخی از شهر‌های ایران در اعتراض به مرگ دختری پس از بازداشت وی درحال برگزاری است و آمریکا، غرب و اسرائیل و بسیاری دیگر به آن به عنوان یک فرصت نادر و بی نظیر برای درهم شکستن نظام جمهوری اسلامی به آن نگاه می‌کنند و بر بحرانی شدن اوضاع این کشور و دستپاچگی سیاسی و سپس دخالت خارجی دل بسته اند.

امید و شرطبندی دشمنان ایران بر این حوادث موضوع جدیدی نیست در زمان ریاست جمهوری ترامپ و روحانی نیز تظاهراتی در ایران برگزار شد و غربی‌ها بر آن شرطبندی کردند و حتی نام "بهار ایرانی" را بر آن نهاده بودند.

در زمان اوباما و انتخابات ریاست جمهوری در ایران و انتخاب احمدی نژاد نیز همین اتفاق افتاده بود و عده‌ای براین حوادث برای تغییر نظام سیاسی حاکم بر ایران از طریق فروپاشی از داخل شرطبندی کردند و برخی کشور‌های غربی و عربی شبکه‌های تلویزیونی فارسی زبان برای تاثیرگذاری براین حوادث و منحرف کردن آن تاسیس کردند.

همه این شرطبندی‌ها شکست خورد و به عقیده و شناخت من از جامعه و فرهنگ اجتماعی و سیاسی ایران که چند سالی در این کشور زندگی کرده ام، این نشان از عدم شناخت دقیق ایران از سوی دشمنان آن است.

متاسفانه کشور‌های عربی که روابط گسترده تاریخی و فرهنگی و جغرافیایی با ایران داشته اند نیز نخبگانشان تصویری دقیق از جامعه و نظام سیاسی و عرف و ارزش‌های ملی و سیاسی ایران ندارند.

براساس تظاهراتی که امروز در ایران در جریان است و شرطبندی و امید بسیار و هیجان زیاد محافل تصمیم گیر غربی به چند نکته اشاره می‌کنیم.

اول: تظاهرات در ایران یک ویژگی از ویژگی‌های شناخته شده ملت است و موضوعی عجیب نیست که ارکان نظام را متزلزل کند و یا تصمیم گیران را شوکه کند. ملت ایران ملتی زنده و فعال است و نسبت به هر موضوعی واکنش نشان می‌دهد و از طرف نظام سیاسی سرکوب شده و خفقان زده نیست.

اگر مذاکرات مجلس ایران را از رسانه‌ها دنبال کرده باشید متوجه خواهید شد که در این کشور حاشیه آزادی بیان تا چه اندازه است و شدت انتقاد‌ها به رئیس جمهوری، سیاست‌های کلی، کارکرد نهاد‌ها و حتی سیاست خارجی کشور تا چقدر است.

از این رو، تظاهرات اخیر در ایران یک بیداری ناگهانی و غافلگیرکننده ملت یا بخشی از آن پس از یک حادثه خاص مانند مرگ یک بانوی جوان نیست.

دوم: آنچه گفتیم این موضوع را نفی نمی‌کند که تلاش‌های زیادی از سوی دستگاه‌های اطلاعاتی و جاسوسی آمریکا و غرب از ده‌ها سال پیش برای تاثیرگذاری بر حوادث داخلی ایران و چگونگی ایجاد مشکلات داخلی برای تاثیرگذاری بر مواضع خارجی و حتی برای تلاش به منظور سرنگونی حکومت آن در جریان است.

البته این یک استدلال شخصی نیست بلکه تاکیدی بر اظهارات مکرر سیاستمداران آمریکایی و غرب و اعتراف آشکار آن‌ها به این تلاش‌ها و طرح‌ها است و آن‌ها هرگز حجم تلاش‌های خود را برای برهم زدن ثبات داخلی ایران پنهان نکرده اند.

این یک رسم و شیوه قدیمی در سیاست خارجی آمریکا در دیگر کشور‌ها در طول تاریخ این کشور است و به ایران محدود نمی‌شود.

سوم: از وضعیت این اعتراضات و مقایسه آن با اعتراضات گذشته می‌توان دریافت که قدرت تاثیر آن و ابزار‌هایی که افراد یا گروه‌ها یا رسانه‌هایی که بر آن امید بسته شده است برای دستیابی به اهداف بزرگ و مورد نظر برخی طرف‌ها بسیار محدود است.

ایران با قدرت نظام و همبستگی ملت خود تاکنون توانسته است از بسیاری از این ایستگاه‌ها عبور کند و درباره حوادث اخیر نیز اینگونه خواهد بود.

چهارم: ملت ایران حساسیت شدیدی به دخالت خارجی دارند و هر اقدام داخلی، عامل آن هرکه و هرچه باشد اگر نشانه‌های دخالت خارجی در آن نمود یابد با مخالفت ملت روبرو می‌شود.

به عنوان یک پدیده عمومی اینگونه است هر فرد ایرانی چه مخالف یا طرفدار نظام به محض احساس به وجود دست بیگانه، برای مخالفت با آن دخالت خارجی، در کنار نظام قرار می‌گیرد و این یک عامل مهم در به شکست کشاندن فروپاشی کشور از داخل در طول چند دهه گذشته بوده است.

این تظاهرات و اعتراضات نیز در نظر عموم مردم یک برگ فشار آمریکایی از طریق برخی ادوات و ابزار‌های محدود در داخل و واکنشی از طرف غرب به گردن ننهادن ایران به خواست آمریکا و غرب در امضای توافق هسته‌ای و دیگر موضوعات است که به طور مشکوکی با انتشار شایعاتی درباره وضعیت سلامتی رهبر ایران همزمان شد.

ولی قاطعانه می‌توان گفت که این نیز تلاش شکست خورده دیگری و کارت سوخته‌ای است که اهداف آن‌ها را عملی نخواهد کرد.