به گزارش مجله خبری نگار/ایران ورزشی: بازگشت به مربی داخلی برای تیم ملی، البته بعید است به جایی برسد. من خوشبینم که چنین اتفاقی رخ نمیدهد. چرا؟ چون عقلانیتی هست که میداند مربی داخلی در یک فرصت چهار ماهه کاری که نمیکند هیچ، اعتبار خودش را هم دور میریزد. قبلاً این مسیر را با امیر قلعهنویی و افشین قطبی رفتیم و مربیان قهرمان لیگ را به کریم شیرهای تبدیل نمودیم. الان هم فرقی ندارد چه کسی را روی نیمکت بنشانیم. هر کسی بیاید، باید خودش را برای یک چیز آماده کند؛ جنگ روانی و فحش و بیاعتباری ملی.
تنها کسی که الان باید برای تیم ملی بیاید، یک نفر است و لاغیر. کارلوس کیروش! دلیل؟ بین ملیپوشان و هواداران اعتبار دارد، هم از ما شناخت دارد هم از رقبا و از همه مهمتر با توپ پر میآید. وقتی بیاید همه فوتبال ایران ناچارند همراهش باشند. اگر بازی تدارکاتی خواست، زورش از نکونام و قلعهنویی و یحیی گلمحمدی بیشتر است! بودجه؟ همینطور! تعطیلی لیگ؟ همینطور! هر تصمیم دیگری؟ همینطور!
مربی داخلی، حتی اگر به بهترین و مناسبترین شکل ممکن انتخاب شود هم بین مردم اعتبار ندارد. مردم برای جام جهانی مربی خارجی میخواهند و این را در تمام نظرسنجیها اعلام کردهاند.
مربی داخلی میخواهید؟ ببینید کدامیک را میخواهید طوری بسوزانید که دیگر در محلش هم تیم نگیرد. تیم ملی را به او بدهید. قبلش هم تأکید کنید دنبال شغل دیگری باشد. مربی ایرانی بعد از جام جهانی، باید دنبال شغل دیگری باشد.