به گزارش مجله خبری نگار،به گفته یک تیم بینالمللی، قرار گرفتن طولانی مدت در معرض هوای سمی میتواند اثرات مفید فعالیت بدنی منظم را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. این مطالعه در مجله BMC Medicine منتشر شده است.
فعالیت بدنی منظم خطر مرگ ناشی از همه علل، از جمله بیماریهای قلبی عروقی و سرطان را کاهش میدهد. با این حال، در مناطقی با سطح بالای آلودگی هوا، این اثر محافظتی به طور قابل توجهی کاهش مییابد. دانشمندان اثرات ذرات معلق PM۲.۵ - ذرات میکروسکوپی با قطر کمتر از ۲.۵ میکرومتر که میتوانند به اعماق ریهها نفوذ کرده و وارد جریان خون شوند - را بررسی کردند.
مشخص شد که تأثیر ورزش در مناطقی که میانگین سطح سالانه PM۲.۵ از ۲۵ میکروگرم در متر مکعب فراتر میرود، به طور قابل توجهی ضعیف میشود. دانشمندان تخمین میزنند که تقریباً نیمی از جمعیت جهان در مناطقی زندگی میکنند که این سطح به طور مداوم از حد مجاز فراتر میرود. با این وجود، فعالیت بدنی حتی در شرایط هوای آلوده نیز مفید است.
محققان برای تجزیه و تحلیل خود، دادههای هفت مطالعه بزرگ، از جمله سه مطالعه منتشر نشده قبلی را جمعآوری کردند. برخی از دادهها در سطح فردی از ابتدا محاسبه شدند. به طور کلی، شرکتکنندگانی که حداقل ۱۵۰ دقیقه در هفته ورزش متوسط یا شدید انجام میدادند، در مقایسه با افراد کمتحرک، تقریباً ۳۰٪ خطر مرگ کمتری داشتند. با این حال، اگر چنین شرکتکنندگانی در مناطقی با سطح PM۲.۵ بالاتر از ۲۵ میکروگرم در متر مکعب زندگی میکردند، کاهش خطر تقریباً به ۱۲ تا ۱۵ درصد کاهش مییافت.
پو-ون کو، سرپرست این مطالعه از دانشگاه ملی چانگ هسینگ، گفت: «نتایج ما نشان میدهد که ورزش در هر شرایطی مهم است، اما بهبود کیفیت هوا میتواند فواید آن را به میزان قابل توجهی افزایش دهد.»