توسعه واکسن جدید برای شناسایی و نابودی سرطان

محققان دانشگاه ماساچوست (UMass Amherst) موفق به توسعه واکسن جدیدی شده‌اند که می‌تواند سیستم ایمنی بدن را برای شناسایی و نابودی سلول‌های سرطانی آموزش دهد.

به گزارش مجله خبری نگار/همشهری آنلاین، فرخنده رفائی: این واکسن که بر پایه نانوذرات دومسیره طراحی شده است، در آزمایش‌های انجام‌شده روی موش‌ها توانست تا ۸۸ درصد از بروز انواع سرطان‌های بسیار تهاجمی مانند ملانوما، سرطان پانکراس و سرطان پستان سه‌گانه منفی (TNBC) جلوگیری کند.

سرطان‌های نام‌برده به‌دلیل ماهیت مهاجم و مقاومت بالای آنها در برابر درمان، همواره از چالش‌برانگیزترین بیماری‌ها برای دانشمندان بوده‌اند.

فعالیت سیستم ایمنی بدن

به گزارش نیواطلس، در این پژوهش، محققان واکسنی طراحی کردند که با ترکیب دو ماده تقویت‌کننده سیستم ایمنی (ادجوانت) در قالب نانوذرات چربی، هم سیستم ایمنی ذاتی و هم سیستم ایمنی تطبیقی بدن را فعال می‌کند. سیستم ایمنی ذاتی اولین خط دفاعی بدن است که به‌صورت عمومی با عوامل بیماری‌زا مقابله می‌کند، در حالی که سیستم ایمنی تطبیقی با ایجاد سلول‌های T و B، پاسخ هدفمند و ماندگاری را شکل می‌دهد.

در این آزمایش، موش‌ها در سه نوبت (روز‌های ۰، ۱۴ و ۳۵) واکسینه شدند. واکسن‌ها یا با پپتید‌های توموری (آنتی‌ژن‌های اختصاصی سرطان ملانوما) یا با ترکیبی از پروتئین‌های توموری (برای شبیه‌سازی شرایط واقعی سرطان) تزریق شدند. نتایج نشان داد نانوذرات دوادجوانته، پاسخ ایمنی بسیار قوی‌تری نسبت به مدل‌های دیگر ایجاد می‌کنند و به‌طور مؤثری به غدد لنفاوی – محل اصلی فعال‌سازی پاسخ ایمنی – منتقل می‌شوند.

شکل‌گیری حافظه ایمنی بلندمدت

در گروهی از موش‌ها که واکسن ترکیبی دریافت کرده بودند، صددرصد نمونه‌ها در برابر رشد تومور مقاومت نشان دادند، در حالی که تمام موش‌های گروه کنترل در کمتر از یک ماه جان باختند. علاوه بر این، موش‌هایی که از تومور اولیه جان سالم به‌در برده بودند، در مواجهه مجدد با تومور نیز بدون علائم بیماری باقی ماندند، که نشان‌دهنده شکل‌گیری حافظه ایمنی بلندمدت بود.

دکتر آتوکوراله، سرپرست تیم تحقیقاتی تأکید کرد: بیشتر مرگ‌های ناشی از سرطان به‌دلیل متاستاز است. اما ایمنی ناشی از این واکسن به‌صورت سیستماتیک در سراسر بدن عمل می‌کند، نه فقط در محل تومور.

ایجاد ایمنی چندگانه

در این پژوهش، همچنین استفاده از ترکیب کامل سلول‌های توموری به‌جای پپتید‌های خاص، باعث ایجاد ایمنی گسترده‌تر در برابر هر سه نوع سرطان شد. در این حالت، بین ۶۹ تا ۸۸ درصد موش‌ها بدون تومور باقی ماندند و همگی از چالش دوم نیز جان سالم به‌در بردند.

پژوهشگران امیدوارند این واکسن نه‌تنها برای پیشگیری، بلکه به‌عنوان درمانی مؤثر برای انواع مختلف سرطان‌ها مورد استفاده قرار گیرد.

لینک کپی شد

اشتراک‌ گذاری