یک نوع فیبر ممکن است فواید کاهش وزن داشته باشد

به گزارش مجله خبری نگار، تحقیقات در مورد میکروبیوم روده، انقلابی در علم تغذیه ایجاد کرده است و فیبر غذایی در سال‌های اخیر به «پروتئین جدید» تبدیل شده است - که به وفور به غذا‌ها اضافه می‌شود تا روده ما را تغذیه کرده و سلامت ما را تقویت کند. این مطالعه در مجله تغذیه منتشر شده است.

با این حال، یک مطالعه اخیر روی موش‌ها نشان داده است که همه مکمل‌های فیبر به طور یکسان ایجاد نمی‌شوند.

نوعی از بتا گلوکان که معمولاً در جو دوسر و جو دوسر یافت می‌شود، ممکن است سطح قند خون را کنترل کرده و باعث کاهش وزن در موش‌هایی شود که رژیم غذایی پرچرب دارند.

محققان دانشگاه آریزونا (UA) و دانشگاه وین می‌گویند این تنها نوع مکمل فیبری است که آنها آزمایش کرده‌اند و در طول ۱۸ هفته باعث کاهش چربی و وزن بدن در موش‌ها شده است.

انواع دیگر فیبر‌های مورد بررسی، از جمله دکسترین گندم، پکتین، نشاسته مقاوم و سلولز، علیرغم تغییر قابل توجه ترکیب میکروبیوم موش‌ها در مقایسه با موش‌هایی که مکمل‌های فیبر دریافت نکرده بودند، هیچ اثر مشابهی نداشتند.

فرانک دوکا، دانشمند زیست‌پزشکی از دانشگاه آرکانزاس، توضیح می‌دهد: «ما می‌دانیم که فیبر مهم و مفید است؛ مشکل این است که انواع بسیار مختلفی از فیبر وجود دارد. ما می‌خواستیم بدانیم کدام نوع فیبر برای کاهش وزن و هموستاز گلوکز مفیدتر است تا بتوانیم مردم، مصرف‌کنندگان و سپس صنعت کشاورزی را مطلع کنیم.»

فیبر غذایی منبع اصلی انرژی برای باکتری‌های ساکن روده ماست، با این حال کمتر از ۵ درصد از مردم ایالات متحده، ۲۵ تا ۳۰ گرم فیبر توصیه شده در روز را مصرف می‌کنند.

برای جبران، مکمل‌های فیبر و غذا‌های غنی از فیبر به طور فزاینده‌ای محبوب می‌شوند. اما فیبر بسیار متنوع است، بنابراین کدام را باید انتخاب کنیم؟

برخی از فیبرها، مانند بتا گلوکان جو دوسر و دکسترین گندم، محلول در آب هستند، به این معنی که به راحتی توسط باکتری‌های روده تخمیر می‌شوند. برخی دیگر، مانند سلولز و نشاسته مقاوم، کمتر محلول یا نامحلول هستند، به این معنی که به مواد دیگر می‌چسبند.

الیزابت هاوارد، دانشمند زیست‌پزشکی از دانشگاه آرکانزاس و همکارانش، می‌نویسد: «تاکنون هیچ مطالعه‌ای انجام نشده است که نقش فیبر‌های مختلف را در یک گروه واحد بررسی کند.»

برای جبران، مطالعه‌ی حاضر چندین نوع فیبر را در یک گروه از موش‌ها آزمایش کرد. تنها بتا گلوکان باعث افزایش میزان باکتری ایلئی‌باکتریوم موجود در روده‌ی موش‌ها شد. سایر مطالعات روی موش‌ها، این باکتری را با کاهش وزن مرتبط دانسته‌اند.

در واقع، خیلی قبل از هفته دهم، موش‌هایی که با بتاگلوکان تغذیه شده بودند، در مقایسه با موش‌هایی که با سایر اشکال فیبر تغذیه شده بودند، کاهش وزن بدن و میزان چربی بدن را نشان دادند.

نتایج با مطالعه‌ی اخیر دیگری که توسط دوکا انجام شد، مطابقت دارد. در این مطالعه به جوندگان آرد جو غنی از بتاگلوکان داده شد. اگرچه موش‌ها به خوردن غذای چرب به اندازه‌ی قبل ادامه دادند، اما مصرف انرژی آنها افزایش یافت و همچنان وزن کم کردند.

در مطالعه جدید، نتیجه مشابهی در موش‌هایی که با بتاگلوکان تغذیه شده بودند، مشاهده شد. این حیوانات همچنین سطح بوتیرات بیشتری در روده خود داشتند، که متابولیتی است که هنگام تجزیه فیبر توسط میکروب‌ها تشکیل می‌شود.

بوتیرات باعث آزاد شدن پپتید-۱ شبه گلوکاگون (GLP-۱) می‌شود که یک پروتئین طبیعی است که از دارو‌های مصنوعی تقلید می‌کند تا ترشح انسولین را تحریک کند.

دوکا توضیح می‌دهد: «بخشی از فواید فیبر غذایی، آزادسازی GLP-۱ و سایر پپتید‌های روده‌ای است که اشتها و وزن بدن را تنظیم می‌کنند. با این حال، ما فکر نمی‌کنیم که این تمام اثر باشد. ما فکر می‌کنیم بوتیرات ممکن است اثرات مفید دیگری غیرمرتبط با پپتید‌های روده داشته باشد، مانند بهبود سلامت سد روده و تأثیر بر اندام‌های محیطی مانند کبد.»

قبل از اینکه این یافته‌ها به انسان‌ها تعمیم داده شوند، تحقیقات بسیار بیشتری مورد نیاز است، اما یافته‌ها نشان می‌دهد که برخی از انواع فیبر ممکن است برای کاهش وزن و کنترل انسولین بهتر از سایرین باشند.

* اطلاعات ارائه شده صرفاً جهت اطلاع رسانی است و به عنوان توصیه‌ای برای درمان بیماری‌ها عمل نمی‌کند.