روش‌های صحیح و مناسب تخلیه آب از گوش

به گزارش مجله خبری نگار، آب رفتن در گوش یک اتفاق بسیار رایج است که می‌تواند برای هر فردی رخ دهد. آب می‌تواند در حال شنا یا حمام کردن آب وارد گوش‌ها شود. در حالت عادی موم موجود در مجرای گوش مانع از ورود مایع به داخل گوش می‌شود، اما گاهی ممکن است مایع درون گوش بماند و باعث خارش و درد بسیار زیاد گوش‌ها شود.

هم چنین ممکن است با درد و کاهش شنوایی همراه باشد. اگر ماندن آب در گوش درمان نشود، می‌تواند باعث از دست دادن شنوایی، ایجاد کیست، ورم پرده و عوارض دیگر شود به همین دلیل درمان آن از اهمیت زیادی برخوردار است.

چرا آب بعد از شنا در گوش می‌ماند؟ ​

ماندن آب در گوش می‌تواند به چند دلیل، از جمله باریکی مجرای گوش یا وجود موم زیاد یا شی خارجی دیگر داخل گوش باشد.

آیا ماندن آب در گوش برای هر فردی رخ می‌دهد یا برخی دیگر بیشتر در معرض آن قرار دارند؟

کودکان و بزرگسالانی که زمان زیادی را در آب می‌گذرانند بیشتر در معرض خطر هستند؛ با این حال، رفتن آب به داخل گوش می‌تواند در هر زمانی که زیر آب می‌روید، اتفاق بیفتد. گاهی اوقات وارونه کردن خود حین بالانس زدن می‌تواند به نفوذ آب در گوش منجر شود.

آیا آب رفتن در گوش‌ها خطرناک است؟

گاهی اوقات. گوش‌ها یک ماده ضد آب به نام جرم گوش (موم گوش) ترشح می‌کنند، بنابراین بیشتر اوقات آب به آرامی از روی آن عبور می‌کند. زمانی که اینگونه نباشد، ممکن است باکتری شروع به رشد کرده و به بیماری گوش شناگر تبدیل شود.

محیط مطلوب برای رشد باکتری‌ها رطوبت، خراش درون مجرای گوش یا واکنش آلرژیک و بیماری‌های پوستی است.

علائم اولیه گوش شناگر ممکن است مانند موارد زیر ملایم باشد:

قرمزی و خارش داخل مجرای گوش

درد کم

ترشح مایع شفاف و بی بو

اگر این علائم را تجربه کردید و یا آب به مدت چند روز و یا حتی چند هفته در گوش شما گیر کرده باشد، حتما به پزشک خود مراجعه کنید.

اگر بعد از شنا و حمام کردن، آب وارد گوشهایتان می‌شود می‌توانید از گوشگیر استفاده کنید. راهکار‌های خشک کردن و تخلیه آب از گوش:

جاذبه:

بهترین راه برای زدودن آب از گوش این است که با جاذبه زمین آن را رفع کنیم.

سر خود را کج کنید و گوش آسیب دیده را به موازات زمین نگه دارید.

کف دست را در مقابل گوش قرار دهید و چند ثانیه فشار دهید. سریع دستتان را بردارید. خلاءیی موقت شکل خواهد گرفت که آب را از گوش بیرون می‌راند.

با استفاده از گوش پاک کن آب گوش را با دقت پاک کنید.

خمیازه کشیدن یا حرکتی مثل جویدن نیز می‌تواند با ایجاد فشار در گوش میانی و کش دادن مجرای گوش به بیرون راندن آب از گوش کمک کند.

تکنیک مانور والسالوا:

اجرای مانوروالسالوا به شما کمک خواهد کردتا لوله‌های شیپور استاش گوش باز شده و آب را از گوش خارج کنید.

دهان خود را ببندید و بینی خود را با انگشتان فشار دهید، سپس نفس عمیقی بکشید.

به آرامی هوا را از بینی بیرون دهید تا فشار هوا تنظیم شود. اگر اینکار را درست انجام دهید صدای خفیفی را ناشی از باز شدن لوله‌های شیپور استاش خواهید شنید.

توجه:بینی خود را بیش از حد محکم نگیرید، چون ممکن است به پرده گوش آسیب برسد.

برای تسریع در تبخیر آب گوش، سشوار با باد گرم نیز می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد. هوای گرم و خشک، آب را به بخار تبدیل و در نهایت به آن کمک می‌کند از گوش خارج شود.

لاله گوش خود را با استفاده از دست، از بدن فاصله دهید.

سشوار را حدود ۱۰ تا ۱۲ اینچ از گوش دور نگه دارید.

گرمای سشوار روی درجه پایین تنظیم کنید.

سشوار را روشن کنید و آن را مستقیما رو به روی مجرای گوش بگیرید.

حدود ۳۰ ثانیه سشوار را در همان وضعیت نگه دارید.

در صورت نیاز دوباره تکرار کنید.

این کار را طولانی مدت و یک دفعه انجام ندهید.

گرما درمانی:

گرما درمانی می‌تواند به سرعت آب درون گوش را خشک کند. کیسه آب گرم لوله شیپوراستاش را باز می‌کند (که در آن مایع به راحتی جمع می‌شود) طوری که مایع به راحتی می‌تواند خارج شود.

دستمالی را در کاسه‌ای از آب داغ فرو کنید و آب اضافی آن را فشار دهید.

دستمال را ۳۰ ثانیه روی گوش آسیب دیده قرار دهید، پس از یک دقیقه دوباره تکرار کنید. این کار را چهار یا پنج بار انجام دهید.

به پهلو دراز بکشید تا مایع از درون گوش خارج شود.

استفاده از الکل و سرکه:

استفاده از الکل و سرکه روشی خانگی برای رهایی از آب در گوش است. خاصیت ضد باکتری سرکه به کشتن میکروب‌ها در گوش و الکل به خشک کردن آب در گوش کمک می‌کند.

یک قاشق چای خوری سرکه و الکل را با هم مخلوط کنید و با استفاده از قطره چکان، دو یا سه قطره از این محلول را در گوش بیمار بچکانید.

به آرامی مجرای گوش را بمالید و ۳۰ ثانیه صبر کنید. سپس سر خود را تکان دهید تا مایع به راحتی خارج شود.