قرار گرفتن در معرض فلزات ممکن است خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی را افزایش دهد

به گزارش مجله خبری نگار، بر اساس مطالعه‌ای از دانشکده بهداشت عمومی میلمن دانشگاه کلمبیا، قرار گرفتن در معرض فلزات ناشی از آلودگی محیطی با افزایش تجمع کلسیم در عروق کرونر قلب در سطوحی قابل مقایسه با عوامل خطر سنتی مانند سیگار کشیدن و دیابت مرتبط است. این یافته‌ها تأیید می‌کنند که فلزات موجود در بدن با پیشرفت تجمع پلاک در عروق مرتبط هستند و به طور بالقوه یک استراتژی جدید برای درمان و پیشگیری از تصلب شرایین ارائه می‌دهند. این یافته‌ها در JACC، مجله شاخص کالج قلب و عروق آمریکا، منتشر شده است.

کاتلین‌ای. مک‌گرا، نویسنده‌ی اصلی این مطالعه، گفت: «یافته‌های ما اهمیت در نظر گرفتن قرار گرفتن در معرض فلزات را به عنوان یک عامل خطر مهم برای تصلب شرایین و بیماری‌های قلبی عروقی برجسته می‌کند.» «این یافته ممکن است به استراتژی‌های پیشگیری و درمانی جدیدی منجر شود که قرار گرفتن در معرض فلزات را هدف قرار می‌دهند.»

تصلب شرایین وضعیتی است که در آن شریان‌ها توسط تجمع پلاک‌هایی که می‌توانند جریان خون را محدود کرده و باعث لخته شدن خون شوند، تنگ و سفت می‌شوند. این بیماری یکی از علل اصلی حملات قلبی، سکته مغزی و بیماری شریانی محیطی (PAD)، شایع‌ترین شکل بیماری قلبی عروقی (CVD)، است. تصلب شرایین باعث افزایش کلسیم عروق کرونر (CAC) می‌شود که می‌توان آن را به صورت غیرتهاجمی در طول زمان اندازه‌گیری کرد تا حوادث قلبی آینده را پیش‌بینی کرد.

قرار گرفتن در معرض آلاینده‌های محیطی مانند فلزات، اخیراً به عنوان یک عامل خطر برای بیماری‌های قلبی عروقی شناخته شده است، اما تحقیقات محدودی در مورد ارتباط آن با CAC وجود دارد.

محققان تلاش کردند تا مشخص کنند که چگونه سطح فلزات در ادرار، نشانگر‌های زیستی قرار گرفتن در معرض فلزات و دوز‌های داخلی فلزات بر CAC تأثیر می‌گذارند. آنها از داده‌های مطالعه چند قومیتی تصلب شرایین (MESA) که ۶۴۱۸ مرد و زن ۴۵ تا ۸۴ ساله را از گروه‌های نژادی مختلف بدون بیماری قلبی عروقی بالینی دنبال می‌کند، برای اندازه‌گیری سطح فلزات در ادرار در ابتدا در سال‌های ۲۰۰۰-۲۰۰۲ استفاده کردند. آنها فلزات جزئی (کادمیوم، تنگستن، اورانیوم) و اصلی (کبالت، مس، روی) را که هر دو در جمعیت ایالات متحده رایج هستند و با بیماری‌های قلبی عروقی مرتبط هستند، بررسی کردند. آلودگی گسترده با کادمیوم، تنگستن، اورانیوم، کبالت، مس و روی از مصارف کشاورزی و صنعتی مانند کودها، باتری‌ها، استخراج نفت، جوشکاری، معدن و تولید انرژی هسته‌ای رخ می‌دهد. دود دخانیات منبع اصلی قرار گرفتن در معرض کادمیوم است.

نتایج نشان می‌دهد که قرار گرفتن در معرض فلزات سنگین ممکن است از طریق افزایش کلسیفیکاسیون عروق کرونر، در طول ۱۰ سال با تصلب شرایین مرتبط باشد.

با مقایسه بالاترین و پایین‌ترین چارک‌های کادمیوم ادرار، سطح CAC در ابتدا ۵۱ درصد و در طول دوره ۱۰ ساله ۷۵ درصد بیشتر بود. برای تنگستن، اورانیوم و کبالت ادرار، سطح CAC مربوطه در طول دوره ۱۰ ساله به ترتیب ۴۵ درصد، ۳۹ درصد و ۴۷ درصد بیشتر بود. برای مس و روی، تخمین‌های مربوطه پس از تعدیل عواملی مانند عوامل خطر قلبی عروقی مانند فشار خون و دارو‌های فشار خون، کلسترول بالا و دیابت، به ترتیب از ۵۵ درصد به ۳۳ درصد و از ۸۵ درصد به ۵۷ درصد کاهش یافت.

سطح فلزات ادرار نیز بر اساس ویژگی‌های جمعیت‌شناختی متفاوت بود. سطح بالاتر فلزات ادرار در شرکت‌کنندگان مسن‌تر، شرکت‌کنندگان چینی و افراد با سطح تحصیلات پایین‌تر مشاهده شد. شرکت‌کنندگان لس‌آنجلس سطح تنگستن و اورانیوم ادرار به‌طور قابل‌توجهی بالاتر و همچنین سطح کمی بالاتر کادمیوم، کبالت و مس داشتند.

در مقاله قبلی در مورد تصلب شرایین (MESA)، تیم تحقیقاتی روشی را برای آزمایش غلظت عناصر بسیار کمیاب در ادرار برای حجم نمونه کم در مطالعات اپیدمیولوژیک بزرگ بررسی کردند. کاترین شیلینگ، یکی از نویسندگان این مطالعه، گفت: «مقادیر کمی از این فلزات واقعاً در همه جا وجود دارند، اما این مطالعه واقعاً نشان می‌دهد که حتی قرار گرفتن در معرض مقادیر کم آنها نیز بر سلامت قلب و عروق تأثیر دارد.» «حتی با وجود تلاش‌ها برای کنترل قرار گرفتن در معرض فلزات در آب، هوا و غذا، باید بیشتر بر تجزیه و تحلیل فلزات سمی در جمعیت‌ها برای پیشگیری و مداخله در مواجهه تمرکز کنیم.»

مک‌گراو گفت: «آلودگی بزرگترین خطر زیست‌محیطی برای سلامت قلب و عروق است. با توجه به دسترسی گسترده به این فلزات از فعالیت‌های صنعتی و کشاورزی، این مطالعه خواستار افزایش آگاهی و اقدامات نظارتی برای محدود کردن مواجهه و محافظت از سلامت قلب و عروق است.»