انقلابی بزرگ در درمان تالاسمی با روش‌های درمانی نوین

به گزارش مجله خبری نگار،او با بیان اینکه ژن‌درمانی به عنوان یکی از مترقی‌ترین روش‌ها در حوزه درمان بیماری تالاسمی به شمار می‌رود، افزود: در این روش نوین، ژن معیوب تولید هموگلوبین اصلاح یا با ژن سالم جایگزین می‌شود؛ استفاده از دارو‌های جدید مورد استفاده در این روش با انتقال ژن سالم بتا گلوبین به سلول‌های بنیادی بیمار، نتایج بسیار امیدوارکننده‌ای نشان داده و در مواردی، بیماران را از نیاز به تزریق خون مکرر بی‌نیاز ساخته است.

دکتر رضوانی، همچنین مهارکننده‌های BCL۱۱A را از دیگر دستاورد‌های مهم در این زمینه دانست و تصریح کرد: دارو‌هایی که با افزایش تولید هموگلوبین جنینی عمل می‌کنند، می‌توانند جایگزین هموگلوبین بالغ معیوب در بیماران شده و به طور چشمگیری علائم بیماری را کاهش دهند. او پیوند سلول‌های بنیادی را نیز به عنوان یک روش درمانی قطعی برای بسیاری از بیماران واجد شرایط برشمرد.

اهمیت مدیریت آهن اضافی در بیماران تالاسمی

این دانشیار دانشگاه علوم پزشکی شیراز، به اهمیت مدیریت آهن اضافی در بدن بیماران تالاسمی پرداخت و گفت: علاوه بر درمان‌های کلاسیک، فرم‌های بهبودیافته دارو‌های خوراکی و استفاده از روش‌های تصویربرداری پیشرفته مانند MRI-T۲ به ما کمک می‌کند تا میزان رسوب آهن در قلب و کبد را به دقت ارزیابی کرده و درمان‌های مؤثرتری را برای جلوگیری از عوارض جدی ناشی از آن تنظیم کنیم.

دکتر رضوانی با تأکید بر جنبه‌های ژنتیک و پیشگیری از بیماری تالاسمی، اظهار کرد: غربالگری ژنتیکی پیش از ازدواج، تشخیص پیش از تولد و تشخیص پیش از لانه‌گزینی، ابزار‌های بسیار مؤثری است که می‌تواند زنجیره انتقال این بیماری را در سطح جامعه قطع کند.

او الزام انجام آزمایش‌های غربالگری بتا تالاسمی برای زوج‌های در آستانه ازدواج در ایران را گامی بسیار مهم در این راستا برشمرد.

چالش‌های روانی اجتماعی تالاسمی

این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شیراز همچنین به چالش‌های روانی و اجتماعی بیماران تالاسمی اشاره کرد و افزود: نیاز به درمان‌های طولانی‌مدت و گاهی نگرش‌های نامناسب در جامعه می‌تواند منجر به افسردگی، اضطراب و احساس طرد اجتماعی در این بیماران شود.

دکتر رضوانی تصریح کرد: ایجاد برنامه‌های حمایتی شامل مشاوره‌های روانشناسی، توانمندسازی اجتماعی و برگزاری دوره‌های آموزشی و فعالیت‌های گروهی، نقش بسزایی در افزایش خودباوری و بهبود کیفیت زندگی آنان دارد.

ضرورت بهبود برنامه‌های غربالگری و افزایش آگاهی عمومی

این دانشیار دانشگاه علوم پزشکی شیراز بر ضرورت بهبود برنامه‌های غربالگری و افزایش آگاهی عمومی تأکید کرد و گفت: برگزاری برنامه‌هایی از جمله آموزش مؤثر در مدارس و دانشگاه‌ها، استفاده از ظرفیت رسانه‌ها و فضای مجازی، به‌روزرسانی پروتکل‌های غربالگری و یکپارچه سازی سامانه‌های ثبت ازدواج و آزمایشگاه‌های ژنتیک در بهبود برنامه‌های غربالگری و افزایش آگاهی عمومی موثر است.

دکتر رضوانی بر افزایش آگاهی عمومی به عنوان اصلی‌ترین راهکار برای پیشگیری از تولد نوزادان مبتلا به تالاسمی و کاهش شیوع این بیماری در جامعه تاکید کرد.