گسترش هشدار دهنده یک انگل کشنده که ممکن است منجر به نارسایی کبد شود

به گزارش مجله خبری نگار، این کرم در حیوانات وحشی مانند روباه زندگی می‌کند، اما می‌تواند از طریق تماس با تخم انگل در مدفوع حیوانات آلوده به انسان منتقل شود. هنگامی که انگل وارد بدن انسان می‌شود، در کبد تکثیر می‌شود و منجر به یک بیماری نادر به نام سیستی تیروز آلوئولار (AE) می‌شود که می‌تواند باعث آسیب جدی کبدی شود و در بسیاری از موارد به نارسایی کبد و مرگ منجر شود.

مطالعه دانشگاه زوریخ در سوئیس نشان می‌دهد که موارد انگل، اگرچه نادر است، اما به طور مداوم در حال افزایش است. پیش از این، عفونت‌ها به بخش‌های خاصی از جهان مانند اروپا، چین، ژاپن و سیبری محدود می‌شد، اما اکنون به مناطق جدیدی در کانادا و برخی از بخش‌های ایالات متحده به ویژه در غرب میانه گسترش یافته است و باعث نگرانی کارشناسان شده است. با این حال، موارد این بیماری در ایالات متحده به اندازه کافی ثبت نشده است، و ردیابی و نظارت بر شیوع آن در این مناطق را دشوار می‌کند.

بر اساس داده‌های بیمارستان دانشگاه زوریخ، بروز این بیماری در سال‌های اخیر به طور قابل توجهی افزایش یافته است. در سال ۱۹۹۳، تنها دو مورد از عوارض جانبی مرتبط با این بیماری ثبت شد، در حالی که در سال ۲۰۲۲، تعداد موارد به ۱۴ مورد افزایش یافت. محققان دریافتند که در طول دوره مطالعه ۵۰ ساله، ۹۰ نفر از ۳۳۴ بیمار مبتلا به سیستی تیروز آلوئولار جان خود را از دست دادند. با این حال، بیشتر مرگ و میر‌ها به دلیل بیماری‌هایی غیر از عفونت‌های انگلی بود، در حالی که تنها ۱۳ مورد نتیجه مستقیم انگل بود.

تجزیه و تحلیل‌ها همچنین نشان داد که بیماران مبتلا به عوارض انگل کمتر از سایر گروه‌ها ۵ سال پس از تشخیص زنده می‌مانند، که نیاز فوری به تشخیص بیماری در مراحل اولیه و ارائه سریع درمان مناسب را برجسته می‌کند.

علاوه بر این، نشان داده شده است که درمان با دارو‌های ضد-انگلی، مانند بنزیمیدازول، به پیشگیری از پیشرفت بیماری کمک می‌کند، در حالی که در صورت برداشتن بافت آسیب دیده توسط انگل، جراحی می‌تواند شانس زنده ماندن را افزایش دهد.

این بیماری یک نگرانی عمده بهداشت عمومی در ایالات متحده است، جایی که حیوانات وحشی مانند روباه و گرگ و همچنین حیوانات خانگی که ممکن است از جوندگان وحشی آلوده تغذیه کنند، وسیله اصلی انتقال انگل هستند. مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها این عفونت را به عنوان یک تهدید جدی برای سلامت عمومی، به ویژه در مناطقی که حضور بالایی از این حیوانات وحشی دارند، طبقه بندی کرده است.

مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها اقدامات احتیاطی را برای کاهش خطر ابتلا به عفونت توصیه می‌کنند، مانند شستن کامل غذا‌های وحشی، اجتناب از تماس مستقیم با حیوانات وحشی یا مدفوع آنها، و حفظ بهداشت شخصی، به ویژه پس از دست زدن به حیوانات آلوده.

منبع: دیلی میل