به گزارش مجله خبری نگار، چیزی از هولناکترین باغ ایران میدانید؟ باغی عجیب و غریب که درختانش بهجای برگ و میوه، سنگ میدهند! با اسرارآمیزترین باغ ایران آشنا شوید! این باغ سنگی که یکی از ترسناکترین باغهای ایران است عمر زیادی ندارد، اما با اینحال امروزه به یکی از اسرارآمیزترین جاهای دیدنی سیرجان تبدیل شده است.
باغ سنگی سیرجان، نه یک باغ طبیعی، بلکه حاصل دسترنج مردی ناشنوا و دردمند به نام “درویش خان اسفندیارپور” است. درویش خان که در اعتراض به اصلاحات ارضی و از دست دادن زمینهای خود، این باغ سنگی را بنا نهاد، با سیمهای مفتولی، سنگها را به درختان خشکیده آویزان کرد تا اعتراض خود را به گوش جهانیان برساند.
این باغ سنگی که در ابتدا تنها نمادی از اعتراض و اندوه بود، امروزه به یکی از جاذبههای گردشگری استان کرمان و شهر سیرجان تبدیل شده است. گردشگرانی که به این باغ سفر میکنند، در کنار تماشای سنگهای آویزان از درختان، با داستان زندگی درویش خان و رنجهای او نیز آشنا میشوند.
باغ سنگی سیرجان، تنها یک باغ معمولی نیست، بلکه موزهای است از دردها، رنجها و اعتراضهای یک مرد. این باغ، یادآور این نکته است که گاهی اوقات، سکوت سنگها رساتر از فریادهاست.
برای رفتن به باغ سنگی سیرجان باید به کرمان بروید، این باغ در دهستان بلورد در روستای میاندوآب در فاصله ۴۰ کیلومتری جنوب شرقی سیرجان واقع شده است. سپس به سمت جاده سیرجان – بافت خارج شوید. بعد از ۳۰ کیلومتر و گذشتن از بلورد، حیدرآباد و میاندوآب تابلوی راهنمای منطقه نمونه گردشگری باغ سنگی را خواهید دید که در این هنگام باید وارد فرعی بشوید و چهار کیلومتر مسیر خاکی را طی کنید. سپس باغ سنگی را خواهید دید.
وقتی وارد این باغ میشوید میبینید که در آن باغ ششگوشه، نه بذری کاشته شده و نه زمینی شخم زده شده، این باغ حتی به آب و آفتاب هم نیاز ندارد و میوههای آن چهارفصل هستند. باغ سنگی سیرجان پر از درختهای خشک با میوههای سنگی است. برخی از این سنگها با بیش از ۱۰ کیلوگرم وزن آنقدر بزرگ و سنگین هستند که جابهجایی آنها حتی برای یک مرد تنومند هم کار بسیار مشکلی به نظر میرسد. یکی از اصلیترین سؤالات بازدیدکنندگان باغ سنگی سیرجان این است که سنگهایی با این ویژگی خاص از چه منطقهای جمعآوری شده و یا چگونه سوراخ شدهاند؟!
روایتهای متعددی درباره علت ساخت باغ سنگی سیرجان وجود دارد. متأسفانه به علت کر و لال بودن دارویش خان اسفندیارپور هیچگاه کسی به رازهای زندگی این فرد پی نبرده است. اما یکی از اصلیترین و بیشترین داستانها درباره شکلگیری این باغ حکایت از این دارد که در سال ۱۳۴۰ اصلاحات ارضی انجام شده است و در این میان، بسیاری زمینهایشان را از دست دادند. از جمله افرادی که قسمت اعظمی از زمینهایش را از دست داد درویش خان اسفندیارپور بود. او دست به حرکتی اعتراضی زد و درختان خشکیده باغش را با سنگ تزیین کرد، وی زمانی که این کار را انجام میداد نمیدانست روزی این باغ عجیب که نشات گرفته از تفکرات فردی بوده مورد توجه گردشگران و عکاسان قرار خواهد گرفت و از سراسر جهان برای بازدید و عکاسی از این باغ راهی سیرجان میشوند.
درویش خان اسفندیارپور، سازنده باغ سنگی هولناک سیرجان در سال ۱۳۰۳ شمسی متولد شد و در سال ۱۳۸۶ شمسی چشم از جهان فروبست. آرامگاه او درست در مقابل باغی که سالها برای ساختنش زحمت کشید، قرار گرفته است.
برای آویزان کردن سنگ، درویش خان چالههایی در زمین خشک حفر کرده است، سپس درختان خشکیده را در این چالهها کاشته و بعد از اتمام کاشت شروع به آویزان کردن سنگهایی از شاخههای درختان کرده است. در نهایت در باغ ۱۰۰۰ متری، ۱۸۰ درخت با سنگهایی به جای میوه وجود دارد که حس غریب و هولناکی به این باغ داده است، اما خود درویش خان از این کار احساس رضایت و خشنودی میکرد. البته به جز سنگ، چیزهای دیگری مانند لاستیکهای پنچر شده، آینههای شکسته، فنر و هر چیز دیگری که به نظر میرسد از درختان آویزان کرده است.
در باغ سنگی سیرجان، موارد عجیب و غریب متعددی دیگر نیز به چشم میخورد. از جمله این موارد عجیب میتوان به سوراخ سنگها و وزن سنگین سنگها اشاره کرد. برخی از این سنگها چنان بزرگاند که امکان جابجایی آن توسط یک فرد دور از ذهن است. همچنین سنگها با چنان مهارتی سوراخ شدهاند که انگار با دستگاه این کار انجام شده باشد. به طور قطع میتوان گفت درویش خان اسفندیارپور با مهارت و تکنیکهای ویژهای اقدام به برپایی این باغ کرده، تکنیکهایی که البته با خود به گور برده. گفتنی است زمانی که بعد از مرگ او یکی از درختها فرو ریخت، چند مرد به زحمت توانستند این درخت را برپا کنند.
از آنجا که باغ سنگی در طی سالیان دراز ساخته شده، احتمالا هرکدام از درختان معنای خاصی برای درویش خان اسفندیارپور داشته است. مثلا در زمان سربازی نوهاش سنگی که نشان دهنده سر تراشیده بوده را به درختی آویزان کرد و هرکدام از درختان دیگر خودشان نماینده مفهومی خاص بودند. درویش خان در سن ۹۰ سالگی در سال ۱۳۸۶ در باغ سنگی جان باخت و در همان باغ به خاک سپرده شد. درست است که باغ سنگی مورد توجه مردم جهان قرار گرفت، اما بی توجهی مسئولین به آن، این باغ را در معرض خطر جدی قرار داده است.
جالب است بدانید زندگی درویش خان دوبار به صورت فیلم درآمد و فردی به نام پرویز کیمیاوی این فیلمها را کارگردانی کرد. نخستین فیلم در سال ۱۳۵۵ ساخته شد که خود درویش خان و خانوادهی او بازیگران این فیلم بودند. فیلم باغ سنگی در زمان خود به شهرت قابل توجهی رسید و پس از نمایش در جشنوارههای داخلی و خارجی، جایزه خرس نقرهای برلین را از آن خود کرد. ۲۳ سال بعد، در سال ۱۳۷۳، فیلم دوم توسط همین کارگردان منتشر شد که در واقع مستندی از باغ سنگی را به نمایش گذاشت. نام این مستند پیرمرد و باغ سنگی بود. بعد از انتشار این مستند مسئولین، استانداری و میراث فرهنگی برای حراصت از باغ سنگی قولهایی دادند.
خوشبختانه برای بازدید از باغ سنگی سیرجان میتوانید شبانه روزی و در هر ساعتی که بخواهید مراجعه کنید و البته که برای بازدید نیز نیازی به پرداخت هزینه ندارید و دیدن این باغ زیبا که اطراف آن را بیابان فرا گرفته و حس دلهره آوری به انسان دست میدهد به صورت رایگان است.