به گزارش مجله خبری نگار، ستاره شناسان شواهدی از فعالیتهای زمین شناسی عجیب و غریب را کشف کردهاند که فقط ۱۴ میلیون سال پیش در سمت تاریک ماه رخ داده است.
اگرچه این عدد عالی به نظر میرسد، اما برای ماه ۴.۵ میلیارد ساله، این دوره فقط یک چشم به هم زدن است.
در روزهای اولیه، سطح ماه که از زبالههای مدار زمین تشکیل شده بود، حاوی اقیانوسی از ماگمای داغ بود. سپس، حدود ۳ میلیارد سال پیش، سطح ماه شروع به سرد شدن کرد، فعالیتهای آتشفشانی به طور چشمگیری کاهش یافت و گدازه روی سطح سخت شد و برای میلیاردها سال ثابت ماند و تغییرات جزئی به دلیل برخوردهای تصادفی داشت.
ژاکلین کلارک، زمین شناس از دانشگاه مریلند (UMD) گفت: "بسیاری از دانشمندان بر این باورند که بیشتر حرکات زمین شناسی ماه دو تا سه میلیارد سال پیش رخ داده است. اما اکنون میبینیم که این زمین تکتونیکی در میلیاردها سال گذشته فعال بوده است و ممکن است هنوز هم فعال باشد. این تپههای کوچک در ۲۰۰ میلیون سال گذشته در مناطقی به نام ماریا شکل گرفتهاند، دورهای که برای سن ماه بسیار جدید است.
در واقع، این ایده که سطح ماه هنوز از نظر زمین شناسی فعال است، هنوز فرضیهای است که نیاز به آزمایشهای بیشتری دارد، اما شواهدی وجود دارد که نشان میدهد ماه در حرکت مدرن تری از آنچه دانشمندان قبلا تصور میکردند، بوده است.
محققان دانشگاه مریلند از تکنیکهای پیچیده نقشه برداری و مدل سازی برای کشف ۲۶۶ تپه کوچک در سمت دور ماه استفاده کردند که قبلا مستند نشده بودند.
این تپهها که توسط کلارک و تیمش کشف شدهاند، در مرکز و تلاقی با چندین منطقه معروف به "ماریا"، لکههای تاریک روی ماه که از کلمه لاتین "ملوان" نامگذاری شدهاند.
از زمین، این مناطق شبیه اقیانوسها هستند، اما در واقع دشتهای وسیعی از بازالت آتشفشانی هستند.
دانشمندان بر این باورند که این مناطق زمانی تشکیل شدهاند که برخورد اجسام با سطح ماه باعث ذوب گسترده و جریان گدازههایی شد که دهانههای باستانی را پر کرد.
سمت دور ماه بیشتر از سمت نزدیک چنین برخوردهایی را تجربه کرده است، اما برخی شواهد نشان میدهد که سریعتر سرد شده است. با این حال، یافتههای جدید نشان میدهد که این باور ممکن است درست نباشد.
بر اساس این مطالعه، جالبترین چیز این است که برخی از این تپهها بر روی دهانههای برخوردی بسیار اخیر تشکیل شدهاند که جدیدترین آنها فقط به ۱۴ میلیون سال پیش باز میگردد.
کلارک توضیح میدهد: اساسا، هرچه نازلهای روی یک سطح بیشتر باشد، قدیمیتر است، زیرا سطح زمان بیشتری برای جمع آوری نازلهای بیشتر دارد. پس از محاسبه دهانههای اطراف این تپههای کوچک و دیدن اینکه برخی از آنها از دهانههای از قبل موجود بریده شدهاند، معتقدیم که این زمین در طول ۱۶۰ میلیون سال گذشته از نظر تکتونیکی فعال بوده است.
برآوردهای کلارک و تیمش بر اساس محاسبات نادرست است، اما با سایر ویژگیهای اخیر ناشی از انقباض مداوم ماه در هنگام سرد شدن مطابقت دارد.
این مطالعه در مجله علوم سیارهای منتشر شده است.
منبع: Science Alert