به گزارش مجله خبری نگار، تایس به عنوان خبرنگار مستقل برای واشنگتن و مک کلاچی کار میکرد و یکی از اولین روزنامه نگاران آمریکایی بود که پس از شروع بحران وارد سوریه شد.
مادر او، دبرا تایس، با نزار زکا، رئیس سازمان کمک به گروگانهای جهانی، یک سازمان کمک به گروگانها در سراسر جهان، که او نیز به دنبال آستین است و معتقد است که او هنوز در سوریه است، از لبنان به پایتخت سوریه رفت.
دبرا در دمشق به رویترز گفت: "من آرزو دارم تا زمانی که اینجا هستم آستین را در آغوش بگیرم. این بهترین چیز خواهد بود. " دبرا آخرین بار در سال ۲۰۱۵ به پایتخت سوریه سفر کرد تا با مقامات سوری دیدار کند تا در مورد سرنوشت پسرش جویا شود و سپس اعطای ویزا را متوقف کند.
دبرا خانه خود را در تگزاس ترک کرد و پس از سرنگونی بشار اسد توسط مخالفان مسلح در ماه دسامبر به دمشق بازگشت و افزود: "من بسیار احساس میکنم که آستین اینجا است و فکر میکنم او میداند که من اینجا هستم. من اینجا هستم. "
دبرا و زکا امیدوارند با دولت جدید سوریه، از جمله رهبر آن، احمد الشرع، دیدار کنند تا برای کسب اطلاعات در مورد آستین فشار بیاورند. هر دو همچنین خوشبین هستند که دونالد ترامپ، رئیس جمهور منتخب، که روز دوشنبه تحلیف میکند، این موضوع را پیگیری خواهد کرد.
امیدوارم پاسخهایی دریافت کنم؛ و البته، ما روز دوشنبه مراسم تحلیف داریم و فکر میکنم این باید تفاوت بزرگی ایجاد کند.
"من میدانم که رئیس جمهور ترامپ مذاکره کننده خوبی است، بنابراین من به او اعتماد زیادی دارم. اما اکنون ما یک فرد ناشناس در این طرف (سوری) داریم. سخت است که بدانیم آیا کسانی که کنترل را در دست دارند اکنون اطلاعاتی در مورد (پسرم) دارند یا خیر.»
تایس که اکنون ۴۳ ساله است، در اوت ۲۰۱۲ هنگام سفر از طریق داریا در مناطق روستایی دمشق ربوده شد. به گزارش رویترز، تایس یک تفنگدار دریایی سابق است که در سال ۲۰۱۳ موفق به فرار از سلول خود شد و در حال تردد بین خانهها در خیابانهای محله مجلل مزه دمشق دیده شد.
مقامات فعلی و سابق ایالات متحده گفتند که نیروهای اسد احتمالا اندکی پس از فرار او را دوباره دستگیر کردند.
دبرا در سالهای ۲۰۱۲ و ۲۰۱۵ برای دیدار با مقامات سوری به سوریه سفر کرد، اما او و زکی توضیح دادند که مقامات هرگز تأیید نکردند که تایس در بازداشت آنها است.
دبرا از دولت جو بایدن، رئیس جمهور مستعفی ایالات متحده انتقاد کرده و گفته است که آنها حتی در چند ماه گذشته به اندازه کافی مذاکره نکردهاند تا آزادی پسرش را تضمین کنند.
ما مطمئنا احساس کردیم که رئیس جمهور بایدن در موقعیت بسیار خوبی قرار دارد تا هر کاری که میتواند انجام دهد تا آستین را به خانه بازگرداند، اینطور نیست؟ منظورم این است که اگر در پایان دوران حرفهای خود این کار را انجام میداد، برای او بهتر بود؛ بنابراین ما انتظاراتی داشتیم. او پسرش را بخشید، نه، پسرم کجاست؟»
او گفت که هنگام عبور از مرز لبنان به سوریه «ذهنش پرت شد» و در حالی که از دهها هزار نفری که عزیزانشان در زندانهای اسد نگهداری میشدند و سرنوشتشان نامعلوم است، صحبت میکرد، گریه میکرد.
من با بسیاری از مادران و خانوادههای سوری اشتراکات زیادی دارم و فقط به این فکر میکنم که چگونه این امر بر آنها تأثیر میگذارد - آیا آنها همان امیدی را دارند که من دارم؟ آیا آنها در را باز میکنند و عزیزانشان را میبینند؟»