کد مطلب: ۷۵۶۷۷۵
|
|

کشف تنوع زیادی در شکل کمربندهای دنباله دار در اطراف ستاره های دور

کشف تنوع زیادی در شکل کمربندهای دنباله دار در اطراف ستاره های دور
یک تیم بین المللی از دانشمندان سیاره‌ای تصاویری از ۷۴ کمربند دنباله دار را که ستارگان دور را احاطه کرده‌اند به دست آورده‌اند و رابطه‌ای بین سرعت فروپاشی دنباله دار‌ها و فاصله بین کمربند و ستاره را کشف کرده‌اند.

به گزارش مجله خبری نگار، مطالعه او تنوع غیرمنتظره‌ای را در ساختار و شکل این خوشه‌های اجرام آسمانی کوچک نشان داد. به گزارش دفتر مطبوعاتی کالج ترینیتی.

لوکا ماترا، استادیار کالج ترینیتی، گفت: تصاویری که به دست آوردیم تنوع شگفت انگیزی را در ساختار کمربند‌های دنباله دار نشان داد. برخی از آنها از نظر شکل شبیه یک حلقه باریک هستند، مانند کمربند کویپر در منظومه شمسی، اما بیشتر آنها بسیار عریض‌تر شده‌اند، و درست‌تر است که آنها را به جای کمربند، ساختار‌های دیسکی شکل بنامیم.

کارشناسان این کشف را به عنوان بخشی از پروژه REASONS انجام دادند که هدف آن مطالعه جامع ستارگان نزدیک و همچنین اجرام آسمانی بالقوه‌ای است که به دور آنها می‌چرخند، مانند سیارات و اجرام آسمانی کوچک، با استفاده از تلسکوپ‌های مایکروویو ALMA و SMA که در رصدخانه‌های کوهستانی در شیلی و جزایر هاوایی قرار دارند.

همانطور که ستاره شناسان توضیح می‌دهند، این دو ابزار قادر به ردیابی حرکت حتی سردترین غلظت‌های غبار و گاز هستند و به آنها اجازه می‌دهند تا برای به دست آوردن تصاویر دقیق از اقیانوس ستارگان مجاور و مطالعه ساختار منظومه‌های سیاره‌ای آنها استفاده شوند. به طور خاص، دانشمندان از ALMA و SMA برای جستجوی به اصطلاح کمربند‌های دنباله دار، مناطق ویژه در لبه‌های دیستال منظومه‌های ستاره‌ای، جایی که تعداد زیادی دنباله دار متمرکز شده‌اند، استفاده کرده‌اند.

ساختار، اندازه و خواص کمربند‌های دنباله دار منعکس کننده تاریخچه شکل گیری منظومه‌های سیاره‌ای مرتبط با آنها است و آنها را مورد توجه ستاره شناسان قرار می‌دهد. دانشمندان تصاویری از صد‌ها ستاره نزدیک را که با استفاده از ALMA و SMA به دست آمده بودند، مطالعه کردند و ساختار خوشه‌های دنباله دار را در ۷۴ مورد از آنها کشف و به طور مفصل مطالعه کردند.

ستاره شناسان به این نتیجه رسیدند که تصاویری که به دست آوردند تعداد غیرمنتظره‌ای از کمربند‌های دنباله دار را نشان می‌دهد که شبیه کمربند کویپر در منظومه شمسی نیستند و از نظر ضخامت، شکل و موقعیت نسبت به مرکز منظومه‌های ستاره‌ای متفاوت هستند. دانشمندان همچنین آثاری از اجرام به اندازه ماه را در برخی از این کمربند‌ها کشف کردند که رابطه‌ای بین سرعت فروپاشی دنباله دار‌ها و فاصله بین کمربند و ستاره را نشان می‌دهد. همه اینها درک ما از شکل گیری سیاره را بسیار گسترش می‌دهد.

منبع: TASS

برچسب ها: ستاره کهکشان
ارسال نظرات
قوانین ارسال نظر