به گزارش مجله خبری نگار، ستاره شناسان گزارش دادند که منبع این سیگنال را شناسایی کردهاند که رمز و راز جدیدی را باز کرد. با این حال، آنها ادعا کردند که آنها نیز توانستهاند آن را حل کنند.
سیگنال رادیویی برای اولین بار توسطدانشمندان واحد کرتین مرکز بین المللی تحقیقات فضایی رادیویی (ICRAR) هنگام بررسی دادههای آرشیوی رصدخانه گسترده مویرچیسون (MWA) در استرالیای غربی شناسایی شد. نشان داده شده است که این پالس طولانیترین سیگنال رادیویی گذرا است که تا به امروز شناسایی شده است، در حالی که بیشتر سیگنالهای رادیویی گذرا در فواصل زمانی کوتاهتر از دهها تا هزاران ثانیه ظاهر میشوند.
ما با نویسنده اصلی ColourfulCosmos تماس گرفتیم تا در مورد این کشف بیشتر بشنویم:
— ICRAR (@ICRAR) نوامبر ۲۶، ۲۰۲۴
سیگنالهای رادیویی طولانی مدت نسبتا جدید هستند و بسیاری از آنها اخیرا کشف شدهاند.
اجرام آسمانی با میدانهای مغناطیسی متغیر مانند خورشید یا مشتری میتوانند امواج رادیویی تولید کنند. سیگنالهای رادیویی کوتاه مدت که به عنوان سیگنالهای گذرا رادیویی شناخته میشوند، انتشار انرژی ناگهانی و کوتاه مدت هستند که اغلب توسط ستارههای نوترونی تولید میشوند.
ناتاشا هارلی واکر، استادیار مرکز بین المللی تحقیقات رادیوفضایی و نویسنده اصلی مطالعه منتشر شده در The Astrophysical Journal Letters، گفت: "سیگنالهای رادیویی گذرا طولانی مدت بسیار هیجان انگیز هستند و برای درک اینکه چه هستند، به یک تصویر بصری نیاز داریم. اما وقتی به آن نگاه میکنید، ستارههای زیادی هستند که مانع میشوند.»
خوشبختانه، سیگنال رادیویی تازه کشف شده به نام GLEAM-X J۰۷۰۴-۳۷ در پشت ستارگان پنهان نبود. حتی در حومه کهکشان راه شیری در فاصله ۵۰۰۰ سال نوری از ما در صورت فلکی توله سگ ها، منطقهای کمتر شلوغ نسبت به بقیه کهکشان، کشف شد.
هارلی واکر خاطرنشان کرد که کشف جدید "دور از صفحه کهکشانی قرار دارد، بنابراین تنها چند ستاره در نزدیکی آن وجود دارد. "
به لطف دید واضح سیگنال، دانشمندان از تلسکوپ MeerKAT در آفریقای جنوبی برای مکان یابی امواج رادیویی در یک ستاره خاص استفاده کردند. با استفاده از رصدخانه SOAR در شیلی، این تیم طیف ستاره را اندازه گیری کرد و آن را یک ستاره کوتوله رده M یا کوتوله قرمز تشخیص داد.
اگرچه تیم با شناسایی منبع سیگنال یک معما را حل کرد، اما رمز و راز دیگری در انتظار آن بود: هارلی واکر گفت: "ستاره کوتوله M به تنهایی نمیتواند مقدار انرژی را که میبینیم تولید کند. کوتوله M یک ستاره کم جرم است که تنها کسری از جرم و روشنایی خورشید را دارد. این نوع ۷۰ درصد از ستارگان کهکشان راه شیری را تشکیل میدهد، اما هیچ یک از آنها را نمیتوان با چشم غیر مسلح دید.
در عوض، دادهها نشان داد که ستاره کوتوله M با نوع دیگری از ستاره تبانی کرده است، زیرا هر دو ستاره با هم کار میکردند تا سیگنال رادیویی مکرر تولید کنند.
ستاره کوتوله M احتمالا در یک منظومه دوتایی با یک ستاره کوتوله سفید (بقایای ستارهای که سوخت هستهای خود را تمام کرده و لایههای بیرونی خود را دور ریخته است) وجود دارد. به گفته هارلی واکر، آنها با هم "تشعشعات رادیویی" تولید میکنند.
این گروه قصد دارد مشاهدات بعدی GLEAM-X J۰۷۰۴-۳۷ را انجام دهد و همچنین دادهها را عمیقتر کند تا به دنبال سیگنالهای رادیویی طولانی مدتتر باشد؛ و ممکن است منابع کیهانی عجیب و غریب زیادی وجود داشته باشند که با انرژی در سراسر جهان میتپند.
منبع: Gizmodo