ارتباط بین کبد و مغز چگونه بر رفتار‌های غذایی روزانه تأثیر می‌گذارد؟

یک مطالعه اخیر تایید کرد افرادی که شیفت شب کار می‌کنند یا برنامه‌های غذایی نامنظم را دنبال می‌کنند، بیشتر احتمال دارد که وزن اضافه کنند و به دیابت مبتلا شوند.

به گزارش مجله خبری نگار، این بیشتر به دلیل الگو‌های غذایی است که با ریتم بیولوژیکی طبیعی بدن مطابقت ندارد، زیرا فرض بر این است که زمان غذا خوردن مربوط به الگوی خواب و بیداری روزانه است.

این مطالعه که توسط محققان دانشکده پزشکی پرلمن در دانشگاه پنسیلوانیا انجام شد، یک کشف علمی مهم در مورد چگونگی تأثیر سیگنال‌های عصبی بین کبد و مغز بر تنظیم غذا انجام داد.

این مطالعه نشان داد که کبد "ساعت بیولوژیکی" خود را دارد که سیگنال‌هایی را از طریق عصب واگ به مغز می‌فرستد و به آن می‌گوید که آیا زمان خوبی برای غذا خوردن با توجه به ریتم روزانه بدن است یا خیر.

هنگامی که این هماهنگی مختل می‌شود، مانند شیفت‌های شبانه، مغز بیش از حد این امر را جبران می‌کند و الگو‌های غذا خوردن را مختل می‌کند.

تیم تحقیقاتی بر روی ژن‌هایی به نام REV-ERB که در سلول‌های کبدی یافت می‌شوند، تمرکز کردند، پروتئین‌هایی که نقش مهمی در تنظیم ریتم شبانه روزی دارند. آزمایشات نشان داده است که غیرفعال کردن این ژن‌ها در سلول‌های کبدی منجر به عدم تعادل در الگو‌های غذایی می‌شود، موش‌ها در زمان‌های نامناسب، مانند دوره‌هایی که فعالیت کمتری دارند، غذای بیشتری مصرف می‌کنند.

اما محققان همچنین خاطرنشان کردند که زمانی که ارتباط عصبی کبد و مغز در موش‌های چاق قطع شد، اثرات نامطلوب بود و الگوی غذایی طبیعی و مصرف غذایی غیرقابل توجیه را بازگرداند.

به عبارت دیگر، هنگامی که این ارتباط عصبی متوقف شد، عادات غذایی موش‌ها به طور غیرمنتظره‌ای بهبود یافت، زیرا غذای اضافی در زمان‌های نامناسب کمتر خورده می‌شد.

دکتر میچل لازار، نویسنده اصلی این مطالعه و مدیر موسسه پزشکی پنسیلوانیا برای دیابت، چاقی و متابولیسم گفت: "موش‌ها و انسان‌ها معمولا در طول روز غذا می‌خورند و این مدار بین کبد و مغز به حفظ تعادل تغذیه‌ای و ریتم شبانه روزی بدن کمک می‌کند.

دکتر لورن وودی، محقق فوق دکترا در آزمایشگاه لازار، گفت: "این یافته‌ها نشان می‌دهد که هدف قرار دادن مسیر ارتباط عصبی بین کبد و مغز می‌تواند راهی موثر برای مدیریت وزن در افراد مبتلا به اختلالات ریتم شبانه روزی باشد.

تیم تحقیقاتی توصیه کرد که این گیرنده برای هدف قرار دادن قسمت‌های خاصی از عصب واگ برای کمک به افرادی که در شیفت شب کار می‌کنند یا از جت لگ رنج می‌برند، طراحی شود. این رویکرد بر رسیدگی به پرخوری ناشی از اختلال شبانه روزی متمرکز است.

این مطالعه در مجله Science منتشر شد.

منبع: Medical Express

لینک کپی شد

اشتراک‌ گذاری