آیا وفاق ملی با بی‌انصافی علیه دولت رئیسی نسبتی دارد؟

به گزارش مجله خبری نگار،  طی روز‌های اخیر، پایگاه‌های خبری و تحلیلی وابسته به اصلاح طلبان، بازی غیرمنصفانه و ناجوانمردانه‌ای را علیه دولت سیزدهم و اعضای آن آغاز کرده اند.

تجزیه و تحلیل سیاستگذاری کلان و دستورالعمل رسانه‌ای احزاب اتحاد ملت، اعتماد ملی و برخی احزاب دیگر اصلاح طلب در قبال ماهیت و اجزای دولت سیزدهم، به ما کمک می‌کند تا اشراف جامعی نسبت به این بازی غیراصولی پیدا کنیم.

این بازی در دو سطح راهبردی و مصداقی تعریف می‌شود:

در سطح راهبردی، اصلاح طلبان تندرو تلاش می‌کنند هرگونه تصمیم، سیاستگذاری، اقدام و حتی دستاوردی که در دوران حضور شهید آیت الله رئیسی و دولت سیزدهم در کشور صورت گرفته را مورد انتقاد قرار دهند.

قطعاً فعالیت‌ها و اقدامات هیچ دولتی در طول تاریخ پس از انقلاب بدون خطا و آسیب نبوده، اما کتمان یا تحریف دستاورد‌های بزرگ یک دولت (که بار‌ها مورد تکریم رهبر معظم انقلاب نیز قرار گرفته است)، مصداق عینی ناسپاسی و فقدان انصاف و اخلاق محسوب می‌شود.

متاسفانه آنچه در فرامتن مطالب، گزارشها، یادداشت‌ها و اظهارات اصلاح طلبان تندرو به چشم می‌آید، مبتنی بر همین واقعیت است.

به عبارتی گویاتر، آنها هر آنچه متعلق به دولت سیزدهم می‌باشد را به صورت ذاتی تقبیح کرده و در تلاش برای توجیه معکوس آن بر می‌آیند.

در سطح مصداقی، وزرا، معاونین وزرا، مدیران و حتی کارمندانی که منتسب به دولت سیزدهم بوده و در این دوران شاهد اوج فعالیت و شکوفایی آنها بوده ایم، تبدیل به اهداف تخریب اصلاح طلبان شده اند.

به عنوان مثال، انتصاب اخیر رضا مراد صحرایی وزیر سابق آموزش و پرورش در معاونت بنیاد مستضعفان با جوسازی و شانتاژ گسترده افراد منتسب به دولت چهاردهم و جریان اصلاح طلب همراه شده و در خصوص دیگر وزرا و اعضای دولت سیزدهم نیز این رویکرد کم و بیش به چشم می‌خورد.

در اینجا اصلاح طلبان هم فرامتن (ماهیت) و هم متن (متعلقات) دولت سیزدهم را هدف قرار داده اند. همین مسئله منجر به سرخوردگی بسیاری از نیرو‌های انقلابی کارآمد در ادارات و وزارتخانه‌ها شده است.

تاکید مکرر رهبر معظم و حکیم انقلاب اسلامی در حمایت از افراد کارآمد و انقلابی در اداره کشور و وزارتخانه ها، موضوعی نیست که بر هیچکس پوشیده باشد. با این حال جریان رسانه‌ای اصلاح طلبان درست بر خلاف این فرمایش و دستور عمل می‌کنند.

در نهایت اینکه بهتر است آقایان پزشکیان، عارف و دیگر افراد حاضر در راس دولت چهاردهم، نظارت بیشتری بر جریان رسانه‌ای متبوع خود داشته و اجازه تبدیل شدن دولت سیزدهم به یک "خط قرمز" را در اداره اجرایی کشور ندهند.

در غیر این صورت، وفاق ملی و استفاده از نیرو‌های متخصص انقلابی در اداره اجرایی کشور، صرفا در حد یک شعار باقی خواهد ماند.