چرا بیشتر کودکان به اختلال جویدن ناخن مبتلا هستند؟

به گزارش مجله خبری نگار/بهداشت نیوز، یک رفتار و واکنش عصبی است که افراد در مقابل فشار عصبی یا استرس از خود نشان می‌دهند و با انجام این کار می‌خواهند فشار و تنشی که به وجود آمده را کاهش دهند و به آرامش برسند.

گاه وقتی عامل استرسی از بین برود ناخن جویدن هم یا کاهش پیدا می‌کند و یا حتی ناپدید می‌شود، اما در برخی موارد با وجود از بین رفتن عامل استرسی باز هم تداوم پیدا می‌کند و تبدیل به یک اختلال می‌شود که در صورت ادامه داشتن می‌تواند آسیب‌های روحی و جسمی بسیار زیادی به فرد وارد کند.

شیوع

یکی از شایع‌ترین اختلال‌های روان پزشکی در کودکان، ناخن جویدن است که جزو گروه بیماری‌های عادتی محسوب می‌شود. شیوع ناخن جویدن در کودکان حدود ۳۳ درصد است. این اختلال هم در پسربچه‌ها و هم در دختربچه‌ها دیده می‌شود. در بیشتر موارد، این بیماری بین ۳ تا ۶ سالگی شروع می‌شود.

اغلب در ابتدا ناخن جویدن به شکل کندن پوست اطراف ناخن شروع می‌شود و در ادامه، کودک ناخن‌ها را با دست جدا می‌کند و سپس با دندانش، آنها را می‌جود. در برخی از کودکان کندن جوش‌های صورت، مو‌های بدن و گاهی

حتی کندن مو با این اختلال دیده می‌شود.

علت‌های رواج ناخن جویدن در کودکان

جویدن ناخن در میان کودکان بیش از سایر گروه‌های سنی رواج دارد. چون کودکان دامنه لغات محدودی دارند و نمی‌توانند روان و کامل صحبت کنند، بنابراین در بازگو کردن حالات درونی خود مانند ترس و استرس بسیار عاجز هستند. این موضوع باعث می‌شود مشکلات روحی کودک سربسته باقی بماند و به دلیل فشار زیادی که به کودک وارد می‌شود، از جویدن ناخن به عنوان یک عامل کاهش دهنده استرس استفاده می‌کنند.

همچنین در مواردی نیز کودک اقدام به شرح علت ناراحتی و استرس خود در نزد یکی از اطرافیان می‌کند، اما ممکن است طرف مقابل، مشکل کودک را به درستی درک نکند و به بهبود شرایط او کمکی نکند.

در نتیجه در این شرایط کودک مجبور است فشار روحی خود را به تن‌هایی تحمل کند و مقداری از اضطراب خود را از طریق جویدن ناخن کاهش دهد.

عوارض ناخن جویدن

عوارض روانی:

هر چند در ابتدا کودک با ناخن جویدن به دنبال کسب آرامش است و انجام این کار باعث کاهش اضطراب در او می‌شود، اما بعد‌ها باعث ایجاد و تشدید اضطراب، افسردگی، کاهش اعتماد به نفس، گوشه گیری و کاهش عملکرد ذهنی، اجتماعی و در سنین بالاتر شغلی می‌شود؛ بنابراین ناخن جویدن در کودکانی که مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی، اختلال وسواس فکری – عملی، اختلال افسردگی عمده، اختلال اضطراب جدایی سندروم تورت یا بیماری تیک هستند، بیشتر دیده می‌شود.

عوارض جسمی:

ورود مقدار بسیار زیادی باکتری و میکروب به داخل بدن فرد

ایجاد عفونت در ناحیه اطراف ناخن

ایجاد خراش در لثه و در نتیجه عفونت لثه

سست شدن ریشه و عصب دندان با گازگرفتن و جویدن بافت محکم ناخن

ایجاد بوی بد دهان با ورود حجم بسیار زیادی از باکتری‌ها به آن

شکستن و لب پر شدن دندان

سست شدن مینای دندان

تبدیل ساییدن دندان‌ها روی همدیگر به یک عادت همیشگی و در نتیجه بروز دندان قروچه در افراد

جلو زدگی فک

عفونت معده و دستگاه گوارش

فاصله افتادن بین دندان‌ها

آسیب‌دیدن براکت‌های ارتودنسی و شل شدن آنها

ایجاد تبخال و آفت دهانی

التهاب پوست اطراف ناخن

خوردن مواد سمی لاک ناخن و راه یافتن مواد شیمیایی به داخل بدن