به گزارش مجله خبری نگار، مادری هستم ۴۸ ساله. یک دختر نوجوان دارم. چند ماهی است که خیلی توی خودش است و گوشه گیر شده. چندباری هم از او پرسیدم که چیزی شده، میگوید نه، شما نگران من نباشید، خودم حلش میکنم. از صحبت فرار میکند. نگران او هستم. به نظرتان به سراغ دوستانش بروم تا آمارش را در بیارم؟
مخاطب گرامی، وقتی فرزندانمان از کودکی وارد نوجوانی میشوند با انزوا و گوشهگیری آنها مواجه میشویم که طبیعی است و بخشی از فرایند رشد آنها به حساب میآید، اما وقتی ادامهدار میشود و حتی به مرور شدت علایم بیشتر میشود از حالت طبیعی خارج میشود و نیاز به بررسی و توجه دارد.
در قدم اول باید بدانید که دلایل متعددی سبب بروز گوشهگیری و انزوای نوجوانان میشود مثل سختگیری در تربیت فرزندمان، اختلافات و مشکلات خانوادگی، طلاق پدر و مادر، اعتیاد و بزهکاری در والدین و .... برای بهبود وضعیت فعلی نوجوانتان بهتر است در صورت وجود دلایل یا یکی از دلایل ذکر شده که سبب گوشهگیری میشوند، اقدام به برطرف کردن آن کنید.
گفتهاید که دخترتان از صحبت با شما فرار میکند. نوجوان باید بتواند احساس اعتماد و امنیت را از طرف شما داشته باشد تا شروع به برقراری ارتباط کند و با خیال راحت و در فضایی امن با شما صحبت کند. با شروع نوجوانی تغییرات هورمونی در نوجوان ایجاد میشود و همراه با آن شرم و خجالت از بیان این تمایلات را خواهد داشت. افراد گوشهگیر اضطراب بیشتری را تحمل میکنند پس با ایجاد فشار و تهدید اضطرابشان را زیاد نکنید تا باعث تشدید گوشهگیری نشوید.
سبک ارتباطی خودتان را با فرزندتان بررسی کنید و سعی کنید تغییراتی در رابطهتان با فرزند نوجوانتان ایجاد کنید. با پذیرش بیقید و شرط و محبت و ایجاد صمیمیت میتوانید رابطهای امن با وی ایجاد کنید و در رابطهای که ترس و ناامنی در آن نباشد، حتما فرزندتان با شما صحبت خواهد کرد و اطمینان خواهد داشت که قضاوت نمیشود. در صورتی که رابطهای امن و صمیمی با فرزندتان برقرار کنید نیازی نیست از دوستانش کسب اطلاعات کنید که به احتمال زیاد باعث ایجاد دلخوری هم خواهد شد. شما میتوانید با خودش گفتگو داشته باشید و در حل مشکلاتش کنارش باشید و همراه او باشید. در صورتی که ارتباطی صمیمانه و امن با والدین داشته باشد، میتواند به راحتی راجع به تغییرات در خودش صحبت کند.
منبع: خراسان