به گزارش مجله خبری نگار، لبها همواره در معرض آسیباند؛ از عادت به جویدن لب و کندن پوست آن گرفته تا تغییرات آب و هوایی و تماس محصولات آرایشی یا خوراکی. بسیاری از افراد عادت دارند برای بهبود مشکلات لب از کرم و محصولات نرمکننده لب استفاده کنند، اما برخی معتقدند هرچه بیشتر از این محصولات استفاده کنیم، لبها خشکتر میشوند و به استفاده بیشتر از این محصولات نیاز دارند.
به گزارش «ایندیپندنت»، این نرمکنندهها که به اسم بالم لب هم شناخته میشوند در شکلهایی متفاوت از نظر غلظت، شکل و اندازه تولید میشوند. آنها در عین اینکه میتوانند به شکل موم، مرهم یا پماد تهیه شوند، میتوانند براق، رنگی، طعمدار و دارای خاصیت درمانی باشند و قیمتشان نیز به همین اندازه متغیر است.
هرچند ممکن است یک فرد معمولی خیلی زیاد از بالم لب استفاده نکند، اما سوال این است که این نرمکنندهها اعتیادآور هستند؟ ونسا کندی، مدیر روان شناسی مرکز بازتوانی دریفتوود، میگوید: «بستگی دارد. اما در کل میتوان گفت که پاسخ منفی است، زیرا اعتیاد معمولا با یک وابستگی فیزیکی سروکار دارد و استفاده از نرمکننده لب باعث چنین چیزی نمیشود».
ونسا کندی، استفاده زیاد از نرمکننده لب را چیزی که میتواند به این مشکلات منجر شود، نمیبیند، اما بدان معنا نیست که استفاده مکرر از آن هیچ مشکلی برای سلامتی ایجاد نمیکند. او میگوید: «درست است که نرمکننده لب ماده شیمیایی ندارد که به اعتیاد فیزیکی منجر شود، اما میتواند به یک رفتار یا عادت مزمن تبدیل شود.»
واکنش لب به نرمکننده به مواد تشکیلدهنده محصولات بستگی دارد. محصولات نرمکننده لب که موادی مانند فنول، عصاره نعناع و اسید سالیسیلیک دارند، لبها را خشکتر میکنند. برای انتخاب بهتر یک نرمکننده لب به دنبال محصولات سادهای باشید که ماده اصلی آنها وازلین است، زیرا وازلین لبها را مرطوب نگه میدارد و از ترک خوردن آن پیشگیری میکند. علاوهبر این، از یک محصول نرمکننده لب حاوی ضدآفتاب با حداقل شاخص محافظتی SPF۳۰ استفاده کنید تا وقتی ساعتهای زیادی بیرون از خانه یا در استخر یا کنار دریا هستید، حتما باید برای لبهایتان هم از ضدآفتاب استفاده کردهباشید.