کاهش سرقت تجهیزات شهری با تغییر جنس تابلو‌ها

به گزارش مجله خبری نگار/همشهری: رانندگی در شهر بدون تابلو‌های ترافیکی ممکن نیست. تابلو‌ها، گاردریل‌ها، دیواره‌ها و دیگر تجهیزات ترافیکی هستند که جریان رفت‌وآمد خودرو‌ها را در شهر هدایت می‌کنند، اما به این شرط که در جای خود باقی بمانند. به گزارش همشهری، در سال گذشته حدود ۵۵میلیارد تومان از تجهیزات ترافیکی مناطق ۲۲گانه شهر تهران به سرقت رفته است. سرقت این تجهیزات که اغلب برای استفاده از فلزات آن‌ها انجام می‌شود نه فقط یک دزدی ساده، بلکه خرابکاری بزرگی است که ایمنی شهر را در خطر قرار می‌دهد. در ادوار گذشته نیز اطلاعات زیادی از سرقت تجهیزات شهری گزارش شده است که این مشکل طی سال‌های اخیر درحال رفع شدن است.

تغییر جنس تابلو‌ها از فلز به پلاستیک و بتن

بخشی از فعالیت‌های شهرداری‌های مناطق ۲۲ گانه بازسازی تجهیزات ترافیکی آسیب‌دیده و نصب تجهیزات جدید است که این کار با برنامه‌ریزی و هدایت معاونت ترافیک شهرداری تهران انجام می‌شود. گاهی اوقات نیز بخش زیادی از یک سازه یا مبلمان تخریب می‌شود تا فلزات اطراف آن برداشته شود. نمونه اتفاقی که برای دیواره‌های عایق صدا در کنار بزرگراه‌های درون شهر افتاده بود و سارقان ورقه‌های پلاستیکی آن را شکسته و سوزانده بودند تا قاب و نگهدارنده‌های فلزی را بردارند. مدیرکل حمل‌ونقل عمومی و امور مناطق شهرداری تهران دراین‌باره به همشهری می‌گوید: امسال توانستیم میزان سرقت تجهیزات را نسبت به سال گذشته کمتر کنیم و این اتفاق به‌دلیل تغییر جنس تابلو‌ها بود. بسیاری از المان‌های جدید ترافیکی در سال جدید از جنس غیرفلزی ساخته و نصب شدند و سارقان کمتر سراغ آن‌ها می‌روند؛ مثلا تابلو‌های عمودی از جنس پلاستیک و نرده‌های کنار معبر از جنس بتن ساخته و نصب شدند. همچنین علاوه بر تغییر جنس تجهیزات، اتصالات پیچ و مهره‌ای با جوشکاری تثبیت شدند تا در زمان کوتاه امکان بازکردن آن‌ها وجود نداشته باشد.

اجرای طرح‌هایی برای جلوگیری از سرقت

مهدی گلشنی می‌افزاید: از طرف دیگر یک ابلاغیه ۹ ماده‌ای به مناطق داده شده که به شکل هماهنگ طرح‌هایی را برای جلوگیری از سرقت اجرا کنند. بخشی از این طرح شامل مجهز کردن پیمانکاران مجاز با تابلو و نشانه کیو‌آرکد مخصوص آن‌ها بود. قبلا سارقان با لباس و خودرو شبیه پیمانکاران اقدام به باز کردن تجهیزات می‌کردند و از دید مأموران شبیه کارکنان عادی به‌نظر می‌آمدند، اما اکنون هویت آن‌ها باید با کیو‌آرکد و روش‌های دیگر تأیید شود. با نیروی انتظامی هم در این زمینه هماهنگی‌هایی انجام شد تا نقاط خاص را بیشتر پوشش بدهند. نتیجه این بود که سارقان کمتر می‌توانند با ظاهر شبیه نیرو‌های شهرداری به سرقت بپردازند.

او با ذکر چند نمونه از سرقت تجهیزات ترافیکی می‌گوید: یکی از خطرناک‌ترین سرقت‌ها، دزدیدن ورقه فلزی کف پل عابر بود. این دزدی در نیمه‌شب اتفاق افتاد و بخشی از عرشه که مسیر رفت‌وآمد عابران است را از جا کنده بودند. البته گشت شهرداری متوجه شد و توانستیم آن را ترمیم کنیم، ولی احتمال حادثه خیلی زیاد بود. در یک مورد دیگر هم نرده‌های پل عابر را دزدیده بودند که آن هم بسیار خطرساز بود. متأسفانه کسانی که این نوع سرقت را در منطقه ۱۹ انجام دادند، به این فکر نکردند که ممکن است جان دیگران را به خطر بیندازند.

کندن و بردن گاردریل‌های کنار بزرگراه؛ بیشترین سرقت

به‌گفته او، بیشترین دزدی که با برنامه‌ریزی قبلی و به‌دست گروه بزرگی از سارقان انجام می‌شود، از جا کندن و بردن گاردریل‌های کنار بزرگراه است. آهن، آلومینیوم و ورقه‌های آبکاری‌شده گالوانیزه هرچه سنگین‌تر باشند، قیمت بیشتری برای فروش دارند. جوشکاری اتصالات فلزی یکی از روش‌های مؤثر برای جلوگیری از سرقت است، اما فقط درباره پایه‌ها و قطعات آهنی می‌توان این کار را انجام داد. همین هم باعث شده است که برخی از تجهیزات ترافیکی که برای مدتی با استفاده از آلومینیوم ساخته و با پیچ و مهره نصب می‌شدند، مجددا به‌صورت آهنی تولید شوند.

ساخت تابلو‌ها و بقیه تجهیزات ترافیکی در کارخانه‌ها انجام می‌شود و شهرداری تهران این محصولات را طی قرارداد‌هایی از تولید‌کننده بخش خصوصی خریداری می‌کند. تغییر جنس تجهیزات ترافیکی نیز به‌تدریج و با تغییر سفارش‌ها رخ می‌دهد و در طول چند سال می‌توان تفاوت تابلو‌های جدید را با نمونه‌های قبلی مشاهده کرد. سرقت از سطح شهر تنها منحصر به تابلو‌ها و نرده‌ها نیست و با گذر از خیابان‌ها می‌توان دید که دیگر ارگان‌های شهری هم به‌دنبال جوشکاری جعبه‌های برق و دریچه‌های تلفن و فاضلاب هستند تا مانع کار آهن‌دزد‌ها شوند.