فقط قایقرانان در هانگژو افت نداشتند؛ انتظار‌ها از قایقرانی باید در حد کمک‌ها باشد

به گزارش مجله خبری نگار/ایران‌ورزشی: هدیه کاظمی همیشه شاه ماهی تیم ملی آب‌های آرام دختران بوده است. بعد از نقره ۵ سال پیشش در بازی‌های آسیایی جاکارتا، انتظار می‌رفت در هانگژو هم بتواند این مدال را تکرار کند و یا حتی خوشرنگ‌ترش را صید کند، اما دستش به یک برنز رسید تا باز هم جور باقی دختران قایقران را بکشد.

کاظمی به گفته خودش ۲ هفته قبل از هانگژو به کرونا مبتلا شده بود، کرونایی که با خانه‌نشین کردن او باعث شد نتواند مدال بهتری کسب کند.

البته که او معتقد است رقبا با سرعت زیادی در حال سرمایه‌گذاری و پیشرفت هستند، در حالی که سرعت ما مقابل آن‌ها لاک پشتی است و همین هم کار را سخت کرده است.

شاید انتظار‌ها از تو تکرار نقره جاکارتا یا طلا بود. چه شد که نشد؟

انتظار‌ها از قایقرانی باید در حد کمکی باشد که به فدراسیون انجام شده است. ما قبل از بازی‌های آسیایی نتایج خوبی را چه در مسابقات قهرمانی آسیا و چه در مسابقات جهانی گرفتیم. شاید انتظار می‌رفت که من در هانگژو مدال نقره را تکرار کنم یا طلا بگیرم. اما بعد از مسابقات جهانی آلمان بیماری سختی گرفتم که باعث شد حدوداً ۲ هفته از تمرینات دور بمانم. اگر این بیماری پیش نمی‌آمد حداقل انتظارات خودم بیشتر برآورده می‌شد.

این بیماری چه بود؟

نوع پیشرفته کرونا که متأسفانه ریه‌ام را درگیر کرد. پزشک اجازه هیچ نوع تمرینی نمی‌داد و این ۲ هفته خانه‌نشینی خیلی من را عقب انداخت.

در قایق ۲ نفره و ۴ نفره هم انتظار مدال می‌رفت، اما اتفاق نیفتاد. مشکل کجا بود؟

چه در قایق ۲ نفره و چه در قایق ۴ نفره هیچ مشکلی نداشتیم. نهایت تلاش خود را انجام دادیم و بعد از خط پایان وجدان درد نداشتیم. از نظر فنی تمرینات گروهی ما کم بود در صورتی که تیم‌های دیگر تمرکز زیادی روی تمرینات گروهی داشتند. مسأله اصلی این است که بقیه رقبا هم کم نگذاشتند. همه کشور‌ها سرمایه‌گذاری زیادی کرده‌اند و روز به روز در حال پیشرفت هستند.

سال‌های قبل فقط با پاروزنان چین، قزاقستان و گاهی هم با ازبکستان رقابت داشتیم، اما امسال خیلی از کشور‌ها مثل ژاپن، کره جنوبی و سنگاپور آماده بودند که این به معنای کم کاری یا ضعف ملی‌پوشان ما نبود!

متأسفانه عده‌ای فقط افت مدال را می‌بینند. بقیه کشور‌ها مدام در حال بررسی و پیشرفت هستند البته که ما هم پیشرفت داشته‌ایم، اما با سرعت کمتری یا اینکه روند پیشرفت‌مان نسبت به بقیه چشمگیر نبوده است. مشکل فقط قایقرانی نیست و امسال در کاروان تمامی رشته‌ها افت داشتند بنابراین لازم است همه ابعاد ورزش بررسی شود.

عده‌ای از قایقرانان ضعف تیم ملی را در کادرفنی علی‌الخصوص پدرو سنا، سرمربی تیم می‌دانند.

فدراسیون قطعاً با بررسی پدرو را استخدام کرده است. این مسائل باید توسط کمیته فنی بررسی شود، اما من به عنوان یک ورزشکار سعی کردم تا حد ممکن از تجربیات پدرو استفاده کنم. به هرحال او به نوبه خودش تأثیرات مثبتی روی تیم داشت.

من فکر می‌کنم همه ما به حدی از حرفه‌ای بودن رسیده‌ایم که همه چیز به کادرفنی بستگی نداشته باشد و خودمان بتوانیم یکسری از مسائل را مدیریت کنیم.

در مورد پدرو و کادرفنی به تصمیمات فدراسیون اعتماد کردم و خداراشکر نتیجه این اعتماد را حداقل در مورد خودم چه در مسابقات قهرمانی آسیا، چه در مسابقات جهانی و چه در بازی‌های آسیایی دیدم.

با این روند شانسی برای کسب سهمیه المپیک پاریس داریم؟

قطعاً ناامید نیستیم. هیچ چیز قابل پیش‌بینی نیست، چه نتیجه گرفتن و چه نتیجه نگرفتن. خیلی از مدال‌آوران المپیک هستند که حتی در دوره بعدی موفق به کسب سهمیه هم نمی‌شوند.

تو از مدت‌ها قبل پیگیر روند استخدامت بودی، اما به نتیجه نرسیدی. بعد از این مدال مجدداً قولی در این باره به تو ندادند؟

من دیگر بی‌خیال استخدامم شده‌ام. ۵ سال از بازی‌های آسیایی جاکارتا می‌گذرد و من تا همین ۳، ۲ ماه قبل از بازی‌های آسیایی هانگژو پیگیر روند استخدامم در ۳، ۲ ارگان متفاوت بودم، اما متأسفانه راه به جایی نبردم. به خاطر همین هم کلاً بی‌خیال این ماجرا شدم.