به گزارش مجله خبری نگار، بنیهاشمی رئیس مرکز ملی مطالعات و تحقیقات دریاچه خزر موسسه تحقیقات آب وزارت نیرو درباره کاهش سطح آب دریاچه خزر اظهار کرد: بعد از دوره پیشروی آب دریاچه خزر در دهه ۶۰، از سال ۱۳۷۴ تاکنون با افت و خیزهای روند کاهشی آب دریاچه خزر مواجه هستیم.
وی افزود: بحث کاهش آب دریاچه خزر موضوع جدیدی نیست، چون تا ۱۰ سال قبل هم موضوع کاهش آب را به عنوان رفتار طبیعی خزر قلمداد میکردیم، اما آنچه که در حال حاضر مورد توجه قرار گرفته بحث افزایش سرعت میزان کاهش آب است که به ویژه در سه سال اخیر مشاهده میشود.
رئیس مرکز ملی مطالعات و تحقیقات دریاچه خزر موسسه تحقیقات آب وزارت نیرو گفت: با توجه به وظایفی که وزارت نیرو درخصوص مطالعه مستمر منابع آب دریای خزر بر عهده دارد دائماً گزارشاتی را از جنبه رصد منابع آب دریای خزر در محدوده آبریز این دریا با وسعت ۳. ۵ کیلومتر مربع تهیه میکند.
بنی هاشمی با بیان اینکه عوامل و دلایل متعددی برای کاهش سطح آب دریای خزر وجود دارد عنوان کرد: آنچه که محرز شده بحث آثار تغییرات اقلیمی به ویژه افزایش دما و آثار آن بر افزایش میزان تبخیر در هدررفت آب است.
وی درمورد رویکرد و نظریه بسته شدن منابع آب ورودی به دریای خزر از کشورهای دیگر گفت: ما نمیتوانیم قویاً این موضوع را تأیید کنیم البته تا حدی کاهش منابع ورودی به رودخانهها در دورههایی اتفاق افتاده که بخشی از آن تابع شرایط اقلیمی حاکم بر منطقه و رودخانهها و متأثر از میزان بارندگی و شرایط اقلیمی و مدیریت منابع آبی است.
وی تصریح کرد: مهمترین و تأثیرگذارترین عامل کاهش سطح آب دریای خزر در گذشته بحث منابع رودخانهای بود، اما در حال حاضر نقش این عوامل تغییر کرده و نقش تاثیرگذار شرایط اقلیمی و به ویژه افزایش دما را به عنوان یک عامل تاثیرگذار و کلیدی قلمداد میکنیم به نوعی که روند کاهشی آب خزر را تشدید کرده است.
بنی هاشمی ایجاد ساختار یکپارچه برای مطالعات مستمر و تدابیر مناسب برای مدیریت یکپارچه این محدوده را پیشنهاد داد و گفت: کشورهای حاشیه دریای خزر در زمینه مطالعات آب و هواشناسی دریای خزر همکاریهای خوبی دارند، اما این همکاریها باید جدیتر و قویتر و با ضمانت اجرایی و اشتراک گذاری اطلاعات مورد نیاز همراه شود تا بتوان شرایط دریای خزر را مطابق استانداردها رصد کرد.