به گزارش مجله خبری نگار،یک مجموعه آزمایشی در یک ماهی رباتیک ساخته شده توسط تیمی از دانشمندان در دانشگاه بریستول به رهبری تسام لانگ یو (Tsam Long You) از یک نسخه اصلاح شده از مکانیسم معروف به پلیمر پیچ خورده و سیم پیچ (TCP) استفاده میکند.
به طور خلاصه، پلیمر پیچ خورده و سیم پیچها به شکل یک خط و برخلاف سیی تلفن هستند. هنگامی که خط گرم میشود، سیم پیچها را محکمتر کرده و مانند عضله منقبض میشوند. هنگامی که گرما کم میشود، خط دوباره شل شده و به طول حالت پیش فرض قبلی باز میگردد.
یکی از محدودیتهای چنین دستگاههایی در این واقعیت نهفته است که آنها نمیتوانند خیلی سریع حرکات تکراری ایجاد کنند، زیرا حداقل یک ثانیه یا بیشتر طول میکشد تا دوباره بتوانند منقبض شوند، اما ماهی روباتیک جدید این مشکل را برطرف میکند.
این ربات شامل یک پلیمر پیچ خورده با یک رسانا و یک فنر سیم پیچ فولادی معمولی است که در کنار طول ربات قرار دارد. آنها به طرفهای مخالف یک مکانیسم ضربه زدن به دم در انتهای عقب ربات وصل شده و از طریق پیوند در جلو به یکدیگر متصل میشوند.
هنگامی که یک جریان الکتریکی روی پلیمر پیچ خورده اعمال میشود، این ماده گرم و منقبض میشود و همزمان دم را به یک طرف میکشد. هنگامی که جریان متوقف میشود و پلیمر پیچ خورده آرام میشود، بازوی کشیده شده و دم را به طرف دیگر میکشد. تا زمانی که حرکت دم به طرف مخالف تمام شود، پلیمر پیچ خورده آماده است تا دوباره آن را به عقب بکشد.
در آزمایشات درون مخزن آب، این ربات توانست با سرعت دم دو موج در ثانیه شنا کند. دانشمندان اکنون این فناوری را در یک ماهی رباتیک چابکتر قرار میدهند که دارای یک باله است که در طول قسمت زیرین آن حرکت میکند.
یو در این باره میگوید: ماهی رباتیک ما در سریعترین فرکانس فعال سازی موجود در یک برنامه واقعی پلیمر پیچ خورده و همچنین بالاترین سرعت حرکت یک برنامه پلیمر پیچ خورده تاکنون شنا کرد. این دستاورد واقعاً هیجان انگیز است، زیرا فرصتهای بیشتری از کاربرد پلیمر پیچ خورده را در مناطق مختلف باز میکند.