گوشه‌گیر، درون‌گرا، برون‌گرا و منطقی؛ تحلیل رفتار یحیی گل‌محمدی و ۳ سرمربی خارجی لیگ برتر

به گزارش مجله خبری نگار/ایران: با گذشت تنها ۲ هفته از بیست و دومین دوره لیگ برتر فوتبال ایران، شاهد رفتار‌ها و واکنش‌های مختلفی از سوی مربیان مختلف بوده‌ایم. مربیان ایرانی که ۳ مربی خارجی هم به جمع آن‌ها اضافه شده‌اند که این شرایط باعث جذاب‌تر شدن این رقابت‌ها هم شده است و این موضوع باعث شده تا علاقه‌مندان به فوتبال ایران در پی این باشند تا ببینند که این مربیان چه تأثیری روی تیم‌ها و بازیکنان خود می‌گذارند. البته هنوز برای رسیدن به جمع‌بندی در این خصوص کمی زود است، اما اتفاق‌های رخ داده در دو هفته اخیر لیگ برتر، باعث شده تا به بررسی این موضوع بپردازیم.

گل‌محمدی گوشه‌گیر شده است

یحیی گل‌محمدی را در فوتبال ایران به عنوان یک سرمربی آرام و ساکت می‌شناسند. البته اتفاق‌های رخ داده در دربی برگشت لیگ بیست و یکم، باعث شد تا حدودی این ذهنیت درباره او تغییر کند، چرا که شاهد واکنش‌هایی از سوی سرمربی پرسپولیس بودیم که تعجب بسیاری از اهالی فوتبال را در پی داشت. موضوعی که باعث محرومیت شش جلسه‌ای گل‌محمدی هم از سوی کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال شد و با اینکه دو جلسه آن به حالت تعلیق درآمده بود، ولی اعتراض‌های مجدد یحیی به داوری باعث شد تا آن دو جلسه محرومیت باقی مانده هم فعال شود و سرمربی سرخپوشان پایتخت نتواند در دو دیدار ابتدایی فصل جدید لیگ برتر مقابل ذوب آهن و فولاد روی نیمکت پرسپولیس بنشیند. نکته‌ای که درباره گل‌محمدی در این میان وجود دارد این است که او بازی با فولاد را از روی سکو‌های ورزشگاه هم تماشا نکرد و ترجیح داد تا از تلویزیون داخل رختکن شاهد بازی تیمش باشد. علت این موضوع ممکن است که اعتراض هوادارانی باشد که از عدم نتیجه‌گیری او در پایان فصل گذشته ناراضی بودند و سرمربی قرمز‌ها را روی پله‌های سکو‌های آزادی مورد انتقاد قرار دادند و با توجه به ادامه این انتقاد‌ها گل‌محمدی ترجیح داد تا با گوشه‌گیری، در جایی غیر از سکو‌ها بازی را ببیند تا با هواداران معترض روبه‌رو نشود.

مورایس؛ منطقی به دنبال شناخت

یحیی در حالی تماشای بازی از تلویزیون را برگزیده که مربیان معمولاً ترجیح می‌دهند بازی را از نزدیک و از روی سکو‌ها تماشا کنند تا به تمام محیط زمین و بازیکنان احاطه داشته باشند. تماشای بازی در چنین شرایطی یک موقعیت Long shot را به بیننده می‌دهد که بتواند موضوع مورد نظرش را به صورت جزئی‌تر رصد کند و به شناخت کامل‌تری درباره آن برسد و در این فضا مربی هم به طور مثال می‌تواند عملکرد مهاجم یا دفاع چپش را در بازی با توپ یا بدون توپ نظاره کند. این کاری بوده است که ژوزه مورایس سرمربی پرتغالی سپاهان در ۲ هفته اخیر انجام داده است. او پس از بازی اول تیمش برابر استقلال در تهران، به فولادشهر آمد تا بازی ذوب آهن و پرسپولیس را از نزدیک تماشا کند تا به شناخت بهتری از تیم‌های حاضر در لیگ برتر دست پیدا کند. مورایس در هفته دوم هم این کار را انجام داد و پس از بازی تیمش برابر نساجی در اصفهان، راهی تهران شد تا بازی حساس پرسپولیس و فولاد را تماشا کند. دستیار سابق ژوزه مورینیو در رفتاری کاملاً حرفه‌ای و منطقی، خستگی سفر را به جان خریده تا در آینده سپاهان را با شناخت خوبی به میدان بفرستد.

ساپینتو؛ بسیار هیجانی و برون‌گرا

اما دیگر سرمربی خارجی و پرتغالی لیگ برتر، ریکاردو ساپینتو است که هدایت استقلال را برعهده دارد. مربی بسیار هیجانی و احساساتی که به همه مسائل واکنش نشان می‌دهد. او در اولین نشست خبری‌اش به خبرنگاران گل داد و از آن‌ها تقدیر کرد تا رفتارش مورد ستایش قرار بگیرد، اما ساپینتو که در کنار زمین بسیار اکتیو است و واکنش‌های متفاوتش مورد توجه عکاسان قرار می‌گیرد، در بازی هفته دوم برابر ملوان رفتار عجیبی از خود بروز داد و به برانکارد کنار زمین که مقابل کادر هلال احمر قرار داشت، لگد زد که با اعتراض آن‌ها همراه شد. موضوعی که بازتاب زیادی هم داشت و تصاویر و خبر‌های مربوط به آن در رسانه‌های داخلی و خارجی پرداخته شد. البته ساپینتو که این هیجان و برون‌گرایی خود را به تیمش نیز منتقل کرده، از کادر هلال احمر عذرخواهی و از آن‌ها دلجویی کرد، ولی با این حال کمیته انضباطی او را ۱۵۰ میلیون تومان جریمه کرد و یک جلسه محرومیت تعلیقی را هم برایش در نظر گرفت و حالا باید دید او در ادامه بازی‌ها چگونه رفتاری خواهد داشت. البته مدل رفتاری برون‌گرایی در بین مربیان داخلی هم وجود دارد که نمونه آن‌ها را با واکنش‌های مهدی هاشمی نسب و حسین کعبی مربیان فولاد نیز شاهد بودیم.

​​​​​​​بردیف؛ درون گرا با تسبیحی در دست

دیگر مربی خارجی لیگ، قربان بردیف سرمربی ترکمنستانی تراکتور است. او که سال‌ها در روسیه به مربیگری پرداخته و یک ستوان سابق ارتش شوروی سابق نیز به شمار می‌رود، یک مربی درون‌گراست که کمتر شاهد واکنش خاصی از او هستیم. بردیف چه زمانی که تیمش ببرد یا ببازد آرامش خاصی دارد و در طول بازی هم یک تسبیح در دست او است. بردیف باور دارد تسبیح موجب کاهش استرس و تسکین ناراحتی‌هایش بوده و به آن احساس نیاز برای خود می‌کند و امیدوار است دیگران عقیده و نظر او را درک کرده و احترام بگذارند. او هنوز روی نیمکت تراکتور به پیروزی نرسیده، ولی به نظر می‌رسد که به‌خوبی می‌داند پرشور‌ها به‌شدت منتظرند که او تیم‌شان را ببرد و به موفقیت در این فصل از لیگ برتر برساند.