درس تاریخی کلوپ به سیروس دین‌محمدی: فرار از تله «بهترین‌بودن»

به گزارش مجله خبری نگار، «یورگن کلوپ»، سرمربی سرشناس و موفق این روز‌های لیورپول که در همین فصل به قهرمانی جام‌حذفی و جام اتحادیه در انگلیس دست یافت و تا یک قدمی قهرمانی در لیگ‌برتر و جام باشگاه‌های اروپا هم پیش رفت، اما نایب قهرمان شد، همچنان تشنه موفقیت‌های بیشتر است.

در این بین، «سیروس دین‌محمدی» به او پیام داده و گفته: «سلام یورگن عزیز؛ تو را به عنوان بهترین مربی جهان تحسین می‌کنم و کسب دو جام معتبر را به لیورپول تبریک می‌گویم. با آرزوی بهترین‌ها»، اما پاسخ متواضعانه «کلوپ» خیلی‌ها را متعجب کرد. او گفت: «من لایق این تحسین‌ها (بهترین مربی جهان) نیستم، ولی به هر حال از تو متشکرم». حالا سوال این است که چگونه با این احساس بالاترین و بهترین بودن برخورد کنیم که سبب رشد و ترقی ما شود و آسیب‌زننده و مهلک نباشد؟

چرا نباید خودمان را در هیچ شرایطی بهترین بدانیم؟

امسال بدون شک یکی از بهترین مربی‌های جهان، کلوپ بود، اما او باز هم می‌گوید من بهترین نیستم و به این جمله باور دارد. داشتن احساس مثبت راجع به خود در قدم اول بسیار خوب است و باعث اعتماد به نفس می‌شود، او در قدم اول اعتمادبه‌نفس خود را دارد و از داشتن چنین احساسی لذت می‌برد، اما نباید در این حالت متوقف شد. ما هیچ‌وقت نباید به خودمان بگوییم که من بهترین هستم و دیگر از این بهتر نمی‌شوم. داشتن چنین تصویری، قدم اول سقوط به سمت شکست است چراکه بعد از آن دیگر ضرورت یادگیری و پیشرفت را احساس نخواهیم کرد.

پایانی برای خودشناسی و خودنگری نیست

اگر کلوپ خودش را بهترین بداند، دیگر خودشناسی و خودنگری برای او معنی نخواهد داشت و همین مسئله باعث می‌شود که از مسیر پیشرفت و ترقی خارج شود. اگر شما هم آدم موفقی هستید، پس از این که توانستید احساس مثبتی درباره خود داشته باشید، بعدش باید به نقطه ضعف‌ها و توانایی‌های خودتان نگاه کنید و ببینید چه توانایی داشته‌اید که به شما در رسیدن به این جایگاه کمک کرد و چه نقطه ضعف‌هایی دارید که هنوز بازدارنده هستند و شما را از رسیدن به جایگاه بالاتر یا حفظ موفقیت فعلی دور می‌کند. پس از آن سعی کنید تا از توانایی‌های‌تان بیشتر استفاده کنید.

بهترین بودن یک تفکر سمی است

تفکر این که هیچ فردی در جایگاه شما نیست و شما از همه بهتر هستید، قطعا یک تفکر سمی و بازدارنده است که کلوپ در دام آن نیفتاده است. در این حالت توصیه می‌شود، سعی کنید تا افرادی که افکار و نظراتی شبیه شما دارند یا منتقدان راهگشا را در اطراف خود جمع کنید و از آن‌ها در تصمیمات‌تان کمک بگیرید. گاهی بازگشت به عقب و نگاه کردن به سختی مسیر و راه سبب می‌شود تا انسان، راه‌های نرفته را که می‌توانست در آن‌ها حرکت و سرعت پیشرفت را بیشتر کند، پیدا و با ذهن بازتر به جلو حرکت کند.

منبع: خراسان