به گزارش مجله خبری نگار، این مطالعه که توسط دانشگاه نورث وسترن انجام شده و به عنوان اولین مطالعه از نوع خود توصیف شده است، نشان داد که هوایی که ما در اماکن عمومی مانند هواپیماها و بیمارستانها تنفس میکنیم اغلب حاوی میکروبهای بیضرری است که عمدتاً با پوست انسان مرتبط هستند و میتوانند اضطراب را برای کسانی که از میکروبهراسی رنج میبرند، کاهش دهند.
در این مطالعه، تیم از ابزارهای غیرمنتظرهای برای نمونهبرداری استفاده کرد: ماسک صورت و فیلترهای هوای هواپیما.
داوطلبان در پروازهای داخلی و بینالمللی ماسک زدند و پس از فرود، ماسکها در کیسههای استریل به آزمایشگاه ارسال شدند. برای مقایسه، ماسکهایی که در پروازها استفاده نشده بودند نیز جمعآوری شدند.
محققان همچنین هوای بیمارستان، یک محیط بسته، پرترافیک و با فیلتراسیون خوب، را مورد مطالعه قرار دادند. کارکنان در محل کار ماسک صورت میزدند و ماسکها را به آزمایشگاه میفرستادند، که امکان مقایسه هوا در دو محیط متفاوت، اما مشابه از نظر میکروبهای موجود در هوا را فراهم میکرد.
محققان DNA را از ماسکها جمعآوری کردند و دریافتند که هوای هواپیماها و بیمارستانها حاوی ترکیبی متنوع از میکروبها است، اما بیشتر آنها بیضرر هستند. باکتریهای رایج مرتبط با انسان، به ویژه آنهایی که روی پوست و در هوای داخل ساختمان یافت میشوند، در نمونهها غالب بودند. نتایج نشان داد که خود انسانها، نه محیط، منبع اصلی این میکروبهای موجود در هوا هستند.
در تمام نمونهها، محققان ۴۰۷ گونه میکروبی متمایز، از جمله باکتریهای رایج پوست و میکروبهای محیطی، کشف کردند. آنها برخی از میکروبهای بالقوه بیماریزا را یافتند، اما این موارد بسیار نادر بودند و هیچ نشانهای از عفونت فعال نشان ندادند.
این تیم همچنین برخی از ژنهای مقاومت آنتیبیوتیکی را شناسایی کرد، اما این ژنها نشاندهنده وجود میکروبهای خطرناک نیستند؛ بلکه میزان مقاومت آنتیبیوتیکی در هوای داخل ساختمان را نشان میدهند.
اریکاام. هارتمن، نویسنده اصلی این مطالعه و دانشیار مهندسی عمران و محیط زیست در دانشگاه نورث وسترن، اظهار داشت: «ما از ماسکهای صورت به عنوان ابزاری ارزان و آسان برای جمعآوری نمونههای هوا از افراد و فضاهای عمومی استفاده کردیم. جای تعجب نبود که باکتریها از انواعی بودند که معمولاً با هوای داخل ساختمان و پوست انسان مرتبط هستند.»
هارتمن تأکید کرد که انتقال ویروس محدود به هوا نیست و روشهای دیگری مانند تماس مستقیم با فرد آلوده یا سطوحی که معمولاً لمس میشوند، اهمیت بیشتری دارند.
منبع: مدیکال اکسپرس