روانشناسان در مورد انتقال ترس بین افراد بحث کرده‌اند.

به گزارش مجله خبری نگار،ترس نه تنها یک تجربه شخصی است، بلکه یک پدیده اجتماعی نیز هست که می‌تواند بین افراد منتقل شود. روانشناسان توضیح می‌دهند که ما با مشاهده واکنش‌های دیگران، ترسیدن را یاد می‌گیریم. تحقیقات نشان می‌دهد که ترس مغز را فعال می‌کند و یک پاسخ فیزیولوژیکی را ایجاد می‌کند و بدن را برای مبارزه یا فرار آماده می‌کند. این موضوع در مجله پاپیولار ساینس گزارش شده است.

به گفته روانشناس آرش جوانباخ، انسان‌ها موجوداتی اجتماعی هستند که از دیگران یاد می‌گیرند از چه چیزی بترسند. او خاطرنشان کرد که ترس مسری است و اگر در اطراف افرادی هستید که احساس ترس می‌کنند، شما نیز ممکن است احساس اضطراب کنید.

جوانباخ تأکید کرد که ترس یک غریزه بقا است که در درجه اول برای محافظت در برابر تهدیدات فیزیکی تکامل یافته است. وقتی یک نفر از یک شکارچی می‌ترسد، دیگران توجه می‌کنند و واکنش نشان می‌دهند، حتی اگر خودشان مستقیماً تهدید را درک نکنند. فعال شدن آمیگدال در مغز باعث ایجاد پاسخی در هیپوکامپ و آزاد شدن آدرنالین می‌شود که ضربان قلب و تنفس را افزایش می‌دهد و بدن را برای عمل آماده می‌کند.

روانپزشک، یاسک دبیک، خاطرنشان کرد که مردم از یکدیگر تقلید می‌کنند و احساسات، از جمله ترس، ماهیت اجتماعی دارند. او تأکید کرد که کپی کردن احساسات به افراد کمک می‌کند تا یکدیگر را بهتر درک کنند. علاوه بر این، تحقیقات نشان می‌دهد که ترس می‌تواند صرفاً از مشاهده واکنش‌های دیگران به محرک‌های استرس‌زا ناشی شود و حتی نگاه‌های کوتاه به چهره‌های ترسناک، آمیگدال را فعال می‌کند که نشان‌دهنده گسترش ناخودآگاه ترس است.

دبیک افزود که حیواناتی مانند جوندگان نیز ترس را تقلید می‌کنند: وقتی موش‌ها صدای هشدار موش‌های دیگر را می‌شنوند، خشکشان می‌زند. او توضیح داد که در انسان‌ها، ترس در درجه اول از طریق بینایی و شنوایی منتقل می‌شود، در حالی که در حیوانات، از طریق بو‌ها و نشانه‌های شنوایی منتقل می‌شود. دانشمندان همچنین نشان داده‌اند که افراد می‌توانند ترس را از طریق بو "حس" کنند. آزمایش‌ها با عرق انسان قبل از پرش با چتر نجات نشان داد که بوی عرق، آمیگدال را فعال می‌کند و در کسانی که آن را بو می‌کنند، یک پاسخ عاطفی ایجاد می‌کند.

به گفته کارشناسان، همه به یک شکل به ترس دیگران واکنش نشان نمی‌دهند. ژنتیک، تجربیات گذشته و سطح همدلی بر این واکنش تأثیر می‌گذارند: افرادی که همدلی کمتری دارند، ترس خفیف‌تری را تجربه می‌کنند، در حالی که افراد همدل‌تر ممکن است آن را شدیدتر تجربه کنند. افرادی که دانش یا تجربه حرفه‌ای دارند، گاهی اوقات هنگام مشاهده وحشت دیگران، ترس کمتری احساس می‌کنند.

جوانباخ خاطرنشان کرد که استعداد بیولوژیکی نیز نقش دارد: فرزندان افرادی که از بلایا یا جنگ‌ها جان سالم به در برده‌اند، ممکن است نسبت به خطر حساس‌تر باشند. به عنوان مثال، فرزندان قربانیان هولوکاست هوشیاری بیشتری از خود نشان می‌دهند و اغلب سریع‌تر به تهدیدات بالقوه واکنش نشان می‌دهند.

کارشناسان توضیح دادند که یادگیری ترس از دیگران به ما کمک می‌کند تا از خطرات زندگی واقعی جان سالم به در ببریم، اما در زندگی روزمره، ترس اغلب به موقعیت‌هایی که خطرناک نیستند، مانند مصاحبه شغلی یا اولین قرار ملاقات، سرایت می‌کند. بنابراین، احساسات می‌توانند از فردی به فرد دیگر سرایت کنند و اضطراب را در یک گروه یا در بین عزیزان افزایش دهند.

ایرینا کراشکینا، روان‌درمانگر در JSC "Medicine" (کلینیک آکادمیک رویتبرگ)، در ۵ اکتبر به ایزوستیا گفت که پاییز نه تنها هوای سرد و روز‌های کوتاه‌تر را به همراه دارد، بلکه باعث کاهش فعالیت شناختی نیز می‌شود. بسیاری از افراد از مشکل در تمرکز و مشکلات حافظه، تمرکز و تفکر تحلیلی خبر می‌دهند. علل این پدیده هم به عوامل فیزیولوژیکی و هم به عوامل روانی-عاطفی مرتبط است.

منبع: iz