بررسی نحوه شکل‌گیری ستارگان در کهکشان راه شیری توسط جیمزوب

تلسکوپ فضایی جیمز وب، نحوه شکل‌گیری ستارگان در کهکشان راه شیری را بررسی کرد.

به گزارش مجله خبری نگار،تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) یک گرداب ستاره‌زایی را در نزدیکی مرکز کهکشان راه شیری ما در دو طول موج مختلف آشکار کرده است. این تصاویر زیبا، شدت ستاره‌زایی در این منطقه را برجسته کرده و راز سرعت آهسته ستاره‌زایی در قلب کهکشان ما را عمیق‌تر می‌کند.

به گفته اسپیس، کمان B ۲ ابری متراکم از گاز مولکولی است که در فاصله حدود ۳۹۰ سال نوری از سیاه‌چاله کمان A* در مرکز کهکشان راه شیری ما واقع شده است. قطر B ۲ حدود ۱۵۰ سال نوری است و حاوی گاز کافی برای تجمع ۳ میلیون ستاره خورشید مانند است. این بزرگترین، عظیم‌ترین و فعال‌ترین منطقه ستاره‌زایی در کل کهکشان ما است.

با وجود داشتن بخش کوچکی از گاز در مقایسه با کل مرکز کهکشان، ابر B ۲ نیمی از ستاره‌های آنجا را تولید می‌کند. هنوز یک راز است که چرا B ۲ چنین چگالی بالایی از تشکیل ستاره دارد، در حالی که بقیه مرکز کهکشانی نرخ تشکیل ستاره نسبتاً کمتری دارد.

به همین دلیل، مشاهدات جدید تلسکوپ فضایی جیمز وب در درک عواملی که باعث ایجاد و مانع تشکیل ستاره در مرکز کهکشان می‌شوند، بسیار مهم هستند.

آدام گینزبرگ، یکی از نویسندگان این مطالعه از دانشگاه فلوریدا، در اظهاراتی گفت: «ابزار‌های مادون قرمز قدرتمند وب جزئیاتی را ارائه می‌دهند که قبلاً هرگز ندیده‌ایم و به ما کمک می‌کنند تا برخی از اسرار حل نشده تشکیل ستارگان عظیم و اینکه چرا کمان B ۲ بسیار فعال‌تر از بقیه مرکز کهکشان است را درک کنیم.»

یک نظریه این است که میدان‌های مغناطیسی قوی و پیچیده، که در اطراف مرکز کهکشانی و ابر‌های مولکولی اطراف آن، مشابه B ۲، در هم تنیده شده‌اند، ممکن است نقش مهمی ایفا کنند، اما چگونگی و چرایی دقیق آن هنوز مشخص نشده است.

تلسکوپ فضایی جیمز وب به لطف دید مادون قرمز قدرتمند خود، که به آن اجازه می‌دهد تا از میان بخش زیادی از گرد و غبار مبهم موجود در ابر، مشاهده کند، می‌تواند به قلب تشکیل ستاره در B ۲ دسترسی پیدا کند. مطالعه‌ای در مورد این نتایج در مخزن تحقیقاتی arXiv موجود است.

لینک کپی شد

اشتراک‌ گذاری