به گزارش مجله خبری نگار، Medical Xpress گزارش میدهد که تیمی از محققان، به رهبری دکتر ژولیت پولمایر، به عنوان بخشی از مطالعه روتردام، یک مطالعه مقطعی روی ۴۴۷۴ شرکتکننده انجام دادند تا شیوع خارش مزمن، عوامل مرتبط با آن و تأثیر آن بر کیفیت زندگی را ارزیابی کنند.
نتایج نشان داد که خارش در ۸.۶٪ از شرکتکنندگان، در عرض دوازده ماه گذشته در ۱۰.۵٪ و در طول زندگی در ۱۸.۶٪ مشاهده شده است. همچنین مشخص شد که خطر ابتلا به خارش مزمن با عواملی مانند افزایش سن، سیگار کشیدن، درماتیت آتوپیک، پسوریازیس، خشکی شدید پوست، آسم، بیماری کبد چرب، پلینوروپاتی و همچنین افسردگی، اضطراب و اختلالات خواب افزایش مییابد.
محققان متوجه کاهش متوسطی در کیفیت زندگی شرکتکنندگانی شدند که در حال حاضر از خارش رنج میبرند و این اثر در افراد مبتلا به درماتیت آتوپیک یا اختلالات روانی بارزتر است.
محققان خاطرنشان کردند که این یافتهها تأیید میکنند که خارش مزمن در سالمندان یک بیماری چندوجهی است و نیاز به یک رویکرد جامع دارد که شامل حمایت روانی در کنار درمان پزشکی باشد.
منبع: ایزوستیا