به گزارش مجله خبری نگار، هوای گرم نه تنها بر سلامت جسمی افراد، بلکه بر وضعیت روانی و تواناییهای ذهنی آنها نیز تأثیر قابل توجهی دارد. این موضوع با مطالعهای که توسط دانشمند هاروارد، خوزه گیلرمو سدنو لورن، انجام شده است، تأیید میشود.
در آزمایشی در سال ۲۰۱۶، لوران اثرات دمای بالا، به ویژه در شب، را بر عملکرد شناختی جوانان بررسی کرد. این مطالعه شامل ۴۴ دانشآموز بود که قبل و بعد از یک دوره دمای بالا، آزمونهای ریاضی و خودکنترلی را انجام دادند.
نتایج کاملاً گویا بود. دانشجویانی که در خوابگاههای بدون تهویه مطبوع زندگی میکردند، جایی که میانگین دمای شب به ۲۶ درجه میرسید، در مقایسه با دانشجویانی که در اتاقهای دارای تهویه مطبوع و دمای مطلوب ۲۱.۵ درجه بودند، نتایج به مراتب بدتری نشان دادند.
این مطالعه، باور رایج مبنی بر اینکه افراد، به ویژه افراد جوان و سالم، نسبت به گرما حساس نیستند را به چالش میکشد. حتی قرار گرفتن کوتاه مدت در معرض دمای بالا میتواند تواناییهای شناختی فرد را به میزان قابل توجهی کاهش دهد.
علاوه بر این، مطالعات دیگر نشان دادهاند که گرما میتواند پرخاشگری را در افراد افزایش دهد. تصور میشود که این امر به دلیل تأثیر منفی دماهای بالا بر عملکردهای شناختی، به ویژه توانایی خودکنترلی، باشد.
دانشمندان به این نتیجه رسیدهاند که هوای گرم میتواند تأثیر پیچیدهای بر انسانها داشته باشد و نه تنها بر سلامت جسمی، بلکه بر تواناییهای ذهنی و رفتار نیز تأثیر بگذارد. این موضوع اهمیت ایجاد شرایط دمایی مطلوب را برای حفظ عملکرد مطلوب و سلامت روانی برجسته میکند.