به گزارش مجله خبری نگار، این مطالعه شامل ۱۵۴۳ جوان ۱۵ تا ۳۵ ساله در کانادا و ایالات متحده بود. محققان دریافتند افرادی که در طول سال گذشته این داروهای تجویزی را مصرف کردهاند، بیشتر در معرض اختلالات رفتاری و خوردن مانند پرخوری، استفراغ و از دست دادن کنترل هنگام غذا خوردن بودهاند.
اگرچه درصد مصرفکنندگان این داروها تنها ۱.۲ درصد بود، اما آنها در مقایسه با افرادی که از این داروها استفاده نمیکردند، سطوح بالاتری از پریشانی روانی مرتبط با اختلالات خوردن را نشان دادند. همچنین مشخص شد که مصرفکنندگان مرد مسنتر هستند و BMI بالاتری دارند، که نشان میدهد آنها در معرض فشارهای منحصر به فردی در رابطه با تصویر بدنی و کنترل وزن قرار دارند.
کایل تی. گانسون، استادیار دانشگاه تورنتو و محقق ارشد این مطالعه، گفت: «با توجه به افزایش دسترسی به آنتاگونیستهای گیرنده GLP-۱، مانند Ozempic و Wegovy، و افزایش علاقه رسانهها به آنها، این یافتهها به موقع هستند.»
او افزود: «اگرچه این داروها معمولاً برای درمان دیابت یا چاقی تجویز میشوند، اما استفاده خارج از برچسب آنها برای کاهش وزن رایج شده است و نگرانیهایی را در مورد اثرات روانی بالقوه آنها بر جوانان ایجاد کرده است.»
این مطالعه نکتهای مهم و اغلب نادیده گرفته شده را برجسته کرد: ارتباط بین مصرف داروهای کاهش وزن و اختلالات خوردن در مردان. با افزایش بازاریابی این داروها به مخاطبان گستردهتر، به ویژه مردان، این مطالعه خواستار تحقیقات و آگاهی بیشتر برای کاهش آسیبهای احتمالی است.
گانسون خاطرنشان کرد که پسران و مردان اغلب از بحثهای مربوط به اختلالات خوردن و فشارهای مربوط به تصویر بدن کنار گذاشته میشوند، اما آنها نیز به اندازه هر کس دیگری آسیبپذیر هستند.
منبع: مدیکال اکسپرس