واکنش غم انگیز فرزان دلجو به فوت برادرش:چه تنها شدم...

به گزارش مجله خبری نگار،امیر مجاهد متولد ۱۳۲۲ تهران و برادر بزرگتر محمد مجاهد (فرزان دلجو) بود و از اواسط دهه چهل کارهنری خود را با خبرنگاری برای برخی نشریات عامه‌پسند آغاز کرد.

امیر مجاهد از دهه پنجاه و با ساخت فیلم «یاران» در همکاری مشترک با برادرش-فرزان دلجو- وارد سینما شد در حالی که آرمان میناسیان-بازیگر مشهور- به عنوان تهیه‌کننده در کار حضور داشت.

«یاران» با حضور خواننده‌ای مثل داریوش اقبالی و همراهی فرزان دلجو، آیلین ویگن و استفاده از جلال پیشواییان به‌عنوان بدمن و همچنین فریدون فروغی به عنوان خواننده و ازهمه مهمتر توجه به اله‌مان‌های جوان‌پسند، گیشه خوبی داشت و زمینه ساز ادامه کار امیر مجاهد و فرزان دلجو و توسعه سینمای جوان‌پسند آنها در دهه پنجاه شد.

«شب غریبان» فیلم بعدی مجاهد بود که علی عباسی را به عنوان تهیه‌کننده داشت؛ عباسی که تجربه کار با جوانانی مثل علی حاتمی (حسن کچل)، مسعود کیمیایی (رضا موتوری)، امیر نادری (تنگسیر) و محمد متوسلانی (سازش) را داشت، در «شب غریبان» و به پیشنهاد امیر مجاهد و فرزان دلجو، همان سبک جوان‌پسند «یاران» را امتداد داد و این بار خوانندگانی مثل گوگوش و شهرام شب‌پره آمدند، در حالی که جلال باز هم بدمن بود و آرمان هم به عنوان بازیگر کنار گروه بود. «شب غریبان» با فیلمبرداری استیلیزه جمشید الوندی و موسیقی واروژان، بسیار مورد توجه مخاطبان قرار گرفت و راه امیر مجاهد را برای ادامه کار تسهیل کرد…

«علف‌های هرز» و «ماهی‌ها در خاک میمیرند» دو فیلم بعدی امیر مجاهد بودند که اولی باز آرمان را به عنوان تهیه‌کننده داشت و دومی محصول مهدی میثاقیه-بود که بلافاصله بعد از تولید «خاک» و «گوزنها» با کیمیایی به سراغ امیر مجاهد و فرزان دلجو آمد تا یک فیلم جوان‌پسند بفروش تولید کند.

«بوی گندم» آخرین فیلمی بود که امیر مجاهد با همکاری برادرش آن را نوشت و ساخت و این بار دیگر تهیه‌کنندگی نیز توسط دو برادر انجام شد و شهرام شب‌پره و ابی بازیگری کردند و بدمن، عنایت بخشی بود…

امیر مجاهد بعد از انقلاب راهی ایالات متحده آمریکا شد و پس از چندی به همراه برادرش یکی از تلویزیون‌های محلی لوس‌آنجلس به نام تلویزیون جنبش ایران را بر روی کانال‌های محلی کابلی این شهر راه‌اندازی کرد و حدود دو دهه به مدیریت آن پرداخت؛ تلویزیونی که گزیده‌ی محتوا‌های آن هرازگاه بر روی نوار‌های وی‌اچ‌اس با عنوان شوی جنبش در ایران هم دست به دست می‌شد…

او در سال‌های اخیر و به دلیل درگیری با بیماری سرطان، فعالیت هنری خود را کاسته بود.

از امیر مجاهد فرزندی به نام نیما باقی مانده است.

شاید ماندگاری فیلم‌های امیر مجاهد بود که باعث شد بعد از انقلاب هم عناوینی مثل «علف‌های هرز» و «بوی گندم» به عنوان اسامی فیلم‌هایی مورد استفاده قرار گیرد که توسط برخی تجاری‌سازان و ازجمله برادران بانک و داریوش بابائیان ساخته شدند و حتی احمدرضا معتمدی-که بعد‌ها سعی می‌کرد خود را به فلسفه پیوند بزند- ورودش به سینما به عنوان نویسنده با فیلمی کاملا تجاری بود با عنوان «یاران»؛ همنام فیلم اول امیر مجاهد.

فرزان دلجو در واکنش به مرگ برادرش نوشت: امیر مجاهد! برادرم، پاره تنم، پرواز کرد بی من…چه تنها شدم!