میرباقری: از نشانه‌های توبه واقعی پشیمانی از گناه است

به گزارش مجله خبری نگار، آیت‌الله سید محمدمهدی میرباقری در سخنرانی شب هشتم محرم در حرم مطهر بانوی کرامت با اشاره به آیات پایانی سوره توبه و دسته‌بندی افرادی که در اطراف پیامبر (ص) بودند، اظهار کرد: سابقون و افرادی که از سابقون تبعیت می‌کنند جایگاهشان بهشت است و افرادی که نفاق داشتند هم قطعاً وارد جهنم خواهند شد، دسته چهارم افرادی هستند که ایمان دارند ولی گناهانی هم مرتکب شده بودند و به گناهان خود معترف بودند که خدا با رحمت و مغفرت با آنها برخورد خواهد کرد.

وی دسته پنجم را «مرجون لامر الله» دانست و گفت: این دسته افرادی هستند که امر الهی نسبت به آنها به تأخیر افتاده؛ در روایات بیان شده که این افراد کسانی هستند که قبل از اسلام‌آوردنشان خطا‌های خیلی بزرگی داشتند و مانند قاتل حمزه سیدالشهدا با پیامبر (ص) درگیر شدند و صدمات بزرگی زدند ولی بعد به‌تدریج مسلمان شدند.

سخنران حرم مطهر بانوی کرامت با بیان اینکه اسلام اعمال قبل از مسلمان شدن انسان را جبران می‌کند، تصریح کرد: اگر کافری در زمان کفر خود نمازنخوانده است لازم نیست بعدازاین که اسلام آورد نماز‌های خود را قضا کند ولی اگر مسلمان نماز نخواند باید نماز‌های خود را قضا کند.

وی با بیان اینکه هر گناهی توبه مناسب با خود را دارد، گفت: برخی با این که خطا‌های بزرگی انجام می‌دهند ولی تدارک درستی هم می‌کنند تا آن گناهشان را جبران کند؛ امیرالمؤمنین فرمودند توبه واقعی این است که انسان نسبت به گذشته واقعاً پشیمان و نسبت به آینده مصمم بر ترک باشد، حقوق الهی را پرداخت کند و اگر حق مردم را ضایع کرده آن را جبران می‌کند، سپس همان‌طور که لذت خطا و گناه را چشیده سختی عبادت را به خود می‌چشاند و در نهایت گوشت‌هایی که از لذت حرام برتنش روییده را با غصه آب کند تا پوست به استخوان بچسبد و از نو گوشت بروید.

میرباقری با بیان اینکه افرادی که گناهان بزرگ داشته‌اند خدای متعال نسبت به آنها امر به مغفرت نداده تا ببینید در آینده چطور عمل می‌کنند و آیا تدارک آن گناهی که انجام داده‌اند را می‌کنند، یا خیر افزود: در روایت است که همان‌طور که خدا حکم آنها را به تأخیر انداخته شما هم در مورد آنها قضاوت نکنید.

وی با اشاره به جریان حرکت پیامبر به سمت مکه و پیمان صلح حدیبیه بیان کرد: خدای متعال در سوره فتح می‌فرماید وقتی نبی اکرم می‌خواستند حرکت کنند، حضرت رؤیای صادقه‌ای دیدند که حضرت با اطرافیان خود در حال طواف کعبه هستند بنابراین حضرت فرمودند این سفر جنگی نیست لذا سلاح بر ندارید این سفر، سفر حج است؛ پس از این عده با حضرت آمدند و عده‌ای هم نیامدند که قرآن از آنها تعبیر به مخلفون یعنی جامانده‌ها کرده است.

سخنران حرم مطهر بانوی کرامت افزود: وقتی حضرت با پیروزی به مدینه برگشتند افرادی که همراه پیامبر نرفته بودند جلو آمدند و عذرخواهی کردند که ما را ببخشید ما زن و فرزند داشتیم و ماندیم از آنها دفاع کنیم ولی خدای متعال می‌فرماید اگر خدا در باب شما چیزی اراده کند مگر می‌توانید تقدیر خدا را عوض کنید؟ شما دروغ می‌گویید بلکه به این خاطر نیامدید که طرح پیامبر را شکست‌خورده می‌دانستید و سوءظن به پیامبر داشتید.

وی گفت: خدای متعال می‌فرماید اگر می‌خواهید توبه شما پذیرفته شود یک جنگ سنگین پیش می‌آید که باید با دشمنانی که تواناتر هستند بجنگید و اگر با جدیت به میدان آمدید خدا آنجا توبه شما را قبول می‌کند و تدارک خطای قبلی شما می‌شود ولی اگر دوباره پشت کردید دچار رنج و عذاب الهی می‌شوید.

میرباقری با بیان اینکه صحنه امتحان الهی بازیچه نیست که همواره تکرار شود و برخی همواره اشتباه کنند، ادامه داد: هر خطایی تدارک خود را می‌خواهد و این که خدا درباره برخی حکم نکرده به‌خاطر این است که خطای بزرگی انجام داده‌اند و باید جبران کنند و امتحان پس دهند.

وی با بیان اینکه «مرجون لامر الله» خطا‌های بزرگی داشتند و برای توبه باید خطای بزرگ خود را جبران کنند عنوان کرد: اگر آبروی یک مؤمن را برده‌ایم توبه به‌تن‌هایی کافی نیست و باید در مجلس دیگری آبروی خود را بگذاریم و همان فرد را تکریم کنیم تا جبران شود و خدا توبه انسان را بپذیرد.

سخنران حرم مطهر بانوی کرامت گفت: به فاصله چند آیه خدای متعال داستان جنگ تبوک را ذکر می‌کند که یک عده مخلفون شکل گرفتند، گفت: در جنگ تبوک حضرت لشکرکشی کردند به روم شرقی و خیلی هم حضرت فرصت ندادند که تدارک سفر ببینند تا لشکر به‌سختی بیفتند و در این سختی‌ها ساخته شوند و بتوانند از اسلام دفاع کنند؛ ولی دودسته خطاکار در این جنگ بودند که یک عده از ابتدا همراه پیامبر نشدند و یک عده هم بعد زا این که همراه پیامبر حرکت‌کردن در نیمه‌راه تردید کردند و پا پس کشیدند ولی بعد به‌اشتباه خود پی بردند و دوباره برگشتند و توبه کردند.

وی با بیان اینکه توبه این دو گروه با هم متفاوت بود اذعان داشت: گروهی که ابتدا با حضرت حرکت کردند و در مسیر لغزش داشتند و متوجه لغزش خود شدند به‌محض این که برگشتند و اظهار ندامت کردند خدا توبه آنها را پذیرفت ولی آن گروهی که از ابتدا نیامده بودند به‌خاطر خطای بزرگ‌تری که انجام داده بودند خداوند می‌فرماید به‌قدری پشیمان شدند که زمین به آنها تنگ آمد و خودشان هم نیم توانستند خود را تحمل کنند ولی درعین‌حال هیچ پناهی برای خود جز خدا نمی‌دیدند لذا خدا پس از این سختی‌های یکه کشیدند باب توبه را به روی آنها باز کرد و توانستند تدارک کنند و به پیامبر ملحق شوند.