به گزارش مجله خبری نگار،مطالعه جدیدی با بررسی قدرت و مدت زمان مصونیت طبیعی توسط ویروس کرونا به این سوالات پاسخ داد. محققان این دادهها را از ۱۹ کشور جمع آوری کردند که آن را به بزرگترین بررسی در مورد این موضوع تا به امروز تبدیل کرده است. این مطالعات خطر کووید را در بین افرادی که قبلاً آلوده شده بودند و افرادی که قبلاً عفونت نداشتند، مقایسه کردند.
پژوهشگران دریافتند:عفونت اولیه کرونا در برابر عفونت مجدد با انواع آلفا، بتا و دلتا محافظت بسیار بالایی ایجاد کرده، اما در برابر سویه امیکرون کمتر محافظت ایجاد میکند. عفونت اولیه به کرونا محافظت متوسطی یعنی حدود ۴۵ درصد در برابر عفونت مجدد با سویه امیکرون ایجاد میکند که در مقایسه با محافظت ایجاد شده در برابر سویههای دیگر با ۸۲ درصد، قابل مقایسه نیست.
دادههای مطالعات طولانی مدت نشان داد:محافظت ایجاد شده در برابر عفونت مجدد برای انواع سویههای غیر از امیکرون به ۷۸.۶ درصد در طی ۴۰ هفته کاهش یافت، در حالی که این میزان برای سویه امیکرون به ۳۶.۱ درصد کاهش یافت.
با این حال، هنگام ارزیابی بیماری شدید، ابتلا به همه سویهها محافظت پایدار بالای ۸۸ درصد را برای ۴۰ هفته نشان دادند. البته این موضوع بدان معنا نیست که محافظت پس از ۴۰ هفته به میزان قابل توجهی کاهش مییابد. نتایج مطالعات همچنین نشان داد: محافظت در برابر ابتلا به بیماری شدید پس از عفونت طبیعی همراه با دریافت دو دوز واکسن برای انواع سویههای کرونا قابل قبول است.
به گفته محققان، آنتی بادیهای خنثی کننده تولید شده پس از عفونت ویروسی برای جلوگیری از ورود ویروس بعدی به سلولهای حساس مهم هستند. به گزارش سیناپرس، این مولکولهای Y شکل، پروتئینهای دست نخورده بیرونی ویروس را شناسایی کرده و به آنها متصل میشوند و از چسبیدن ویروس به گیرنده سلولی لازم برای عفونت جلوگیری میکنند.
اما برای زنده ماندن ویروسهایی مانند ویروس کرونا هنگام تکثیر جهشهای تصادفی را در ژنوم خود ایجاد کرده و هدفشان تغییر مداوم پروتئینها برای فرار از سیستم ایمنی است. سویههای امیکرون دارای جهشهای کافی برای تمایز قابل توجهی از انواع قبلی هستند و بنابراین از آنتی بادیهای موجود فرار میکنند.
به گفته محققان، خوشبختانه ما فقط به آنتی بادیها برای محافظت متکی نیستیم. نوعی از سلولهای ایمنی به نام سلولهای T تکههایی از پروتئینهای ویروس را تشخیص میدهند. این بدان معناست که جهشهای بیشتری در ژنوم ویروس لازم است تا به طور کامل از سیستم ایمنی سلولهای T فرار کند.
برخلاف آنتی بادی ها، سلولهای T به دنبال ویروسها نیستند. در عوض سلولهای آلوده را تشخیص داده و به سرعت آنها را از بین میبرند تا کارخانههای ویروس سازی را در بدن تخریب کنند.
محققان توضیح میدهند: وضعیت عفونت قبلی فرد باید در کنار دریافت واکسنهای تقویت کننده برای پیش بینی محافظت در نظر گرفته شود. پژوهشگران همچنین معتقدند که یافتههای آنها میتواند برای تخمین زمان بندی بهینه برای واکسیناسیون استفاده شود.