به گزارش مجله خبری نگار،دانی ماتیس، متخصص تغذیه آمریکایی، به WelnessPulse گفت: روزهداری متناوب برای افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، دچار اختلالات خوردن هستند، دیابت نوع ۱ دارند یا زنان باردار یا شیرده توصیه نمیشود.
روزهداری متناوب رژیمی است که مصرف غذا را به یک بازه زمانی خاص (که بر حسب ساعت یا روز اندازهگیری میشود) محدود میکند. محبوبترین شکل روزهداری متناوب، روش ۱۶:۸ است که شامل پرهیز کامل از غذا به مدت ۱۶ ساعت متوالی در هر روز میشود.
مطالعات نشان دادهاند که غذا خوردن فقط در زمانهای خاص به کاهش مصرف میان وعده و در نتیجه کاهش وزن کمک میکند. این روش غذا خوردن همچنین ذخایر کربوهیدرات گلیکوژن بدن را (پس از تقریباً ۱۲ ساعت ناشتا بودن) تخلیه میکند و بدن را مجبور به استفاده از بافت چربی به عنوان منبع انرژی میکند. دکتر ماتیس افزود که روزهداری متناوب حساسیت سلولی به هورمون انسولین را افزایش میدهد و خطر ابتلا به دیابت را کاهش میدهد.
با این حال، علیرغم مزایای آشکار آن، این رژیم غذایی برای همه مناسب نیست. افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ باید از روزه داری متناوب اجتناب کنند، زیرا دورههای طولانی پرهیز باعث افت سطح قند خون میشود. این میتواند با ضعف، خستگی و سرگیجه همراه باشد. افراد مبتلا به اختلالات خوردن نیز باید از روزه داری متناوب اجتناب کنند، زیرا محدودیتهای شدید میتواند رابطه ناسالم با غذا را تشدید کند.
این متخصص تغذیه افزود افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند نباید با انتخاب این رژیم غذایی سلامت خود را به خطر بیندازند. برای اینکه بدن به درستی بهبود یابد، باید مواد مغذی موجود در غذا به طور منظم مصرف شود. زنان باردار و شیرده نیز باید هنگام روزهداری متناوب احتیاط کنند. تحقیقات نشان داده است که روزهداری طولانی مدت میتواند سطح کورتیزول (هورمون استرس) را افزایش دهد. این میتواند منجر به تغییرات هورمونی شود و احتمالاً بر عملکرد تولید مثلی و چرخه قاعدگی تأثیر بگذارد.