علامتی خاص، که ممکن است نشانه‌ای از اختلال شخصیتی باشد را بشناسید

پروفسور احمد حنقیر، روان‌پزشک مشاور که اغلب در تیک‌تاک درباره اختلالات مختلف سلامت روان ویدیو می‌گذارد، کلیپی را منتشر کرد و در آن از علامتی خاص صحبت کرد که مردم باید آن را بشناسند: لیمرنس (وضعیت عاشقانه وسواسی).

به گزارش مجله خبری نگار،دکتر حنقیر توضیح داد که لیمرنس، شیفتگی وسواس‌گونه به یک نفر خاص است.

او گفت که اغلب این وسواس روی کسی است که از نظر عاطفی در دسترس نیست و ممکن است که با دیگران بد رفتار کند.

کسی که از اختلال شخصیت مرزی رنج می‌برد، فرد خاصی را «ایده‌آل‌سازی» می‌کند و از او یک بُت می‌سازد.

شما تأیید او را مثل اکسیژن نیاز دارید و حتی کوچک‌ترین ذره توجه از طرف او، احساس سرخوشی عمیقی را ایجاد می‌کند. وقتی که آن فرد فاصله می‌گیرد، انگار تمام جهان شما فرو می‌ریزد.

دکتر حنقیر گفت که ممکن است آن شخص را به مرکز جهان خود تبدیل کنید، حتی اگر آن شخص بی‌توجه، توهین‌آمیز یا بددهن باشد.

به گفته این متخصص، تصور می‌شود که لیمرنس ناشی از زخم‌های دلبستگی اولیه است.

بسیاری از افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی می‌گویند در کودکی مراقبی ناسازگار یا از نظر عاطفی غایب داشته‌اند؛ گاهی پدر و گاهی مادر.

در بزرگسالی، آنها به طور ناخودآگاه همان وضعیت را بازسازی می‌کنند؛ دنبال کسانی می‌روند که همان فاصله عاطفی را تکرار می‌کنند و با ناامیدی تمام سعی می‌کنند عشقی را به دست آورند که هرگز به طور مداوم دریافت نکرده‌اند.

لیمرنس می‌تواند بدترین علامت اختلال شخصیت مرزی باشد؛ چون هویت فرد را کاملاً نابود می‌کند.

شما در راه به دست آوردن تأیید شخص دیگری، خودتان را گم می‌کنید و وقتی آن فرد عقب می‌کشد، شما را رد می‌کند یا جای‌تان را با دیگری پر می‌کند، درد آن‌قدر شدید و طاقت‌فرسا می‌شود که غیر قابل تحمل به نظر می‌رسد.

این پزشک افزود که این وضعیت می‌تواند به خشم، ناامیدی شدید یا حتی افکار خودکشی منجر شود و از همه کسانی که چنین تجربه‌ای داشته‌اند، خواست که حتماً کمک حرفه‌ای بگیرند.

با درمان، به‌ویژه درمان رفتاری دیالکتیکی، می‌توانید این احساسات را تنظیم کنید و حس خودتان را دوباره بسازید. بهبود واقعی از وقتی شروع می‌شود که جهانتان دوباره دور خودتان بچرخد.

اختلال شخصیت مرزی، طبق تعریف انجمن روان‌شناسی آمریکا، یک الگوی پایدار و طولانی‌مدت از بی‌ثباتی در خلق‌وخو، روابط بین‌فردی و تصویر از خود بوده که آن‌قدر شدید است که باعث ناراحتی عمیق یا اختلال جدی در عملکرد اجتماعی و شغلی می‌شود.

علائم این اختلال ممکن است که شامل اجتناب از ترک شدن واقعی یا خیالی، خشم شدید و نامتناسب یا مشکل در کنترل خشم، رفتار‌های خودآزاری، افکار تکراری خودکشی، نوسانات خلقی و حس ناپایدار و تحریف‌شده از خود باشد.

لینک کپی شد

اشتراک‌ گذاری