هورمونی که هنگام ورزش توسط بدن ترشح می‌شود، از آلزایمر جلوگیری می‌کند

یک مطالعه اخیر آمریکایی نشان داد که ورزش با تحریک بدن برای تولید هورمونی که حافظه را بهبود می‌بخشد و سلامت مغز را حفظ می‌کند، نقش مهمی در پیشگیری از بیماری آلزایمر دارد.

به گزارش مجله خبری نگار-واشنگتن: یک مطالعه اخیر آمریکایی نشان داد که ورزش با تحریک بدن برای تولید هورمونی که حافظه را بهبود می‌بخشد و سلامت مغز را حفظ می‌کند، نقش مهمی در پیشگیری از بیماری آلزایمر دارد.

این مطالعه توسط محققان دانشکده پزشکی دانشگاه کلمبیا انجام شده و نتایج آن در آخرین شماره مجله علمی نیچر مدیسین منتشر شده است.

محققان توضیح دادند که ورزشکاران می‌دانند که ورزش شدید می‌تواند بدن را تحریک کند تا سیلی از اندورفین آزاد کند که به تسکین درد و ایجاد حس خوب کمک می‌کند. اندورفین همچنین هورمون خوبی برای تقویت خلق و خو است.

آنها افزودند که فعالیت بدنی به عنوان عامل بهبود حافظه شناخته شده است و مطالعات نشان می‌دهد که ممکن است خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را نیز کاهش دهد، اما محققان دلیل آن را نمی‌دانند.

در مطالعه‌ای که روی موش‌ها انجام شد، این تیم برای اولین بار ارتباطی بین هورمونی به نام آیریسین که در طول ورزش به طور قابل توجهی افزایش می‌یابد و پیشگیری از بیماری آلزایمر کشف کرد.

محققان دریافتند که افزایش ترشح این هورمون از سیناپس‌های مغز و حافظه در هیپوکامپ محافظت می‌کند و سلامت مغز را بهبود می‌بخشد.

محققان پس از تجزیه و تحلیل نمونه‌های بافتی از بانک‌های مغز انسان، دریافتند که سطح هورمون در هیپوکامپ مغز افراد مبتلا به آلزایمر پایین‌تر است.

دکتر اوتاویو آرانسیو، نویسنده‌ی اصلی این مطالعه، گفت: «اکنون شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد ورزش هورمونی تولید می‌کند که ممکن است حافظه را بهبود بخشد و در برابر بیماری آلزایمر محافظت کند.»

او افزود: «چند سال پیش، محققان نقش هورمون ایریسین را در بهبود توانایی بدن در سوزاندن چربی و انرژی کشف کردند، اما تحقیقات جدید نشان داده است که این هورمون همچنین ممکن است رشد نورون‌ها را در هیپوکامپ مغز، ناحیه‌ای حیاتی برای یادگیری و حافظه، تشویق کند.»

بیماری آلزایمر شایع‌ترین نوع زوال عقل است که منجر به زوال تدریجی توانایی‌های تفکر، عملکرد مغز و از دست دادن حافظه می‌شود.

این بیماری به تدریج به از دست دادن توانایی انجام فعالیت‌های روزانه و برقراری ارتباط با دیگران منجر می‌شود. این وضعیت ممکن است تا حدی بدتر شود که فرد توانایی انجام کار‌های روزمره خود را از دست بدهد. (آناتولی)

لینک کپی شد

اشتراک‌ گذاری