کد مطلب: ۸۲۸۳۹۲
|
|

«اعلان‌ها حواست را پرت می‌کنند!» چگونه می‌توانید تعداد دفعاتی که گوشی خود را چک می‌کنید، کاهش دهید؟

«اعلان‌ها حواست را پرت می‌کنند!» چگونه می‌توانید تعداد دفعاتی که گوشی خود را چک می‌کنید، کاهش دهید؟
شواهد خوبی وجود دارد که نشان می‌دهد صرف حضور تلفن همراه، چه بی‌صدا باشد و چه نباشد، برای حواس‌پرتی شما کافی است. چه اتفاقی دارد می‌افتد؟ از همه مهم‌تر، چگونه می‌توانید بدون از دست دادن چیز‌های مهم، تمرکز خود را بازیابید؟

به گزارش مجله خبری نگار، اعلان‌های مکرر گوشی‌های هوشمند می‌توانند حواس ما را پرت کنند و باعث شوند تمرکزمان را روی کاری که سعی در انجام آن داریم از دست بدهیم.

شواهد خوبی وجود دارد که نشان می‌دهد صرف حضور تلفن همراه، چه بی‌صدا باشد و چه نباشد، برای حواس‌پرتی شما کافی است. چه اتفاقی دارد می‌افتد؟ از همه مهم‌تر، چگونه می‌توانید بدون از دست دادن چیز‌های مهم، تمرکز خود را بازیابید؟

اگرچه تخمین‌ها متفاوت است، اما یک فرد به طور متوسط ​​حدود ۸۵ بار در روز، تقریباً هر ۱۵ دقیقه یک بار، تلفن خود را بررسی می‌کند.

به عبارت دیگر، هر ۱۵ دقیقه یا بیشتر، احتمالاً حواستان از کاری که انجام می‌دهید پرت می‌شود. مشکل این است که پس از اینکه تلفن همراهتان حواستان را پرت می‌کند، ممکن است چند دقیقه طول بکشد تا دوباره تمرکز خود را به دست آورید؛ و اگر فقط تلویزیون تماشا می‌کنید، حواس‌پرتی (و تمرکز مجدد) مسئله‌ی بزرگی نیست. اما به گزارش Russia Today، اگر در حال رانندگی، مطالعه، محل کار یا گذراندن وقت با عزیزان خود هستید، این می‌تواند منجر به مشکلات بسیار جدی شود.

صدا‌هایی که از تلفن شما می‌آید، برای شما «حواس‌پرتی خارجی» محسوب می‌شوند. ما می‌توانیم شرطی شویم که وقتی صدای زنگ تلفن‌هایمان را می‌شنویم، احساس برانگیختگی کنیم.

اگر گوشی شما در حالت بی‌صدا باشد چه؟ این مشکل رو حل نمی‌کنه؟ خب، نه. این نوع دیگری از وقفه است، وقفه درونی. به هر زمانی فکر کنید که مشغول انجام کاری بودید، اما توجهتان به تلفن همراهتان معطوف می‌شد. شاید در برابر وسوسه‌ی برداشتن آن و دیدن اتفاقات آنلاین مقاومت کرده باشید، اما احتمالاً به هر حال آن را بررسی کرده‌اید.

در این حالت، می‌توانیم آنقدر شرطی شویم که هر بار که به تلفن خود نگاه می‌کنیم، انتظار پاداش داشته باشیم که نیازی نباشد برای تحریک این اثر، منتظر آزمایش اتصال باشیم.

به ذهنتان استراحت بدهید

به گزارش ساینس آلرت، مطالعه‌ای روی امواج مغزی افراد نشان داد افرادی که خود را کاربران پرمصرف گوشی‌های هوشمند توصیف می‌کنند، نسبت به افرادی که خود را کم‌مصرف می‌دانند، حساسیت بیشتری به اعلان‌های فوری دارند.

اگرچه اعلان‌ها تمرکز هر دو گروه را مختل می‌کردند، اما کاربران معتاد برای بازیابی تمرکز به زمان بیشتری نیاز داشتند.

وقفه‌های مکرر در تماس‌های تلفنی می‌تواند باعث شود که شما به دلیل نیاز به پاسخگویی، احساس استرس کنید. وقفه‌های مکرر ناشی از تلفن‌های هوشمند همچنین با افزایش FOMO (ترس از دست دادن) مرتبط است؛ و اگر تلفن شما پس از پاسخ دادن به یک اعلان حواس شما را پرت می‌کند، هرگونه تعلل بعدی در بازگشت به یک کار می‌تواند باعث احساس گناه یا ناامیدی در شما شود.

قطعاً شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد هر چه زمان بیشتری را صرف استفاده از تلفن همراه خود به روش‌های غیرمولد کنید، رتبه‌بندی رفاه شما پایین‌تر می‌آید.

چطور می‌توانم متوقف شوم؟

ما می‌دانیم که فعال کردن حالت بی‌صدا مشکل را به طور جادویی حل نمی‌کند، به خصوص اگر شما از قبل هم مرتباً گوشی خود را چک می‌کنید. چیزی که ما نیاز داریم تغییر رفتار است، و این کار سختی است. ممکن است چندین بار تلاش لازم باشد تا تغییر دائمی را مشاهده کنید.

اگر تا به حال سعی در ترک سیگار، کاهش وزن یا شروع یک برنامه ورزشی داشته‌اید، می‌دانید که این به چه معناست.

با خاموش کردن همه اعلان‌های غیرضروری شروع کنید. اگر می‌خواهید تعداد دفعات چک کردن گوشی‌تان را کاهش دهید، در اینجا چند نکته وجود دارد که می‌توانید امتحان کنید:

• گوشی خود را در طول شب در اتاقی غیر از اتاق خوابتان شارژ کنید. اعلان‌ها می‌توانند مانع از خواب رفتن شما شوند و می‌توانند بار‌ها و بار‌ها در طول شب شما را از خواب بیدار کنند.

• میل به بررسی را قطع کنید و به طور فعال تصمیم بگیرید که آیا این کار در آن لحظه برای شما مفید خواهد بود یا خیر. برای مثال، وقتی برمی‌گردید تا به تلفن همراهتان برسید، مکث کنید و از خودتان بپرسید که آیا این عمل هدفی غیر از حواس‌پرتی دارد؟

• برای حفظ تمرکز روی کار، تکنیک پومودورو را امتحان کنید. این شامل تقسیم زمان تمرکز شما به بخش‌های قابل مدیریت (مثلاً ۲۵ دقیقه) و سپس پاداش دادن به خودتان با یک استراحت کوتاه است. به تدریج فاصله بین پاداش‌ها را افزایش دهید. اگر زیاد اهل چک کردن صدا هستید، ممکن است یادگیری تدریجیِ دوباره برای حفظ توجه روی هر کاری کمی طول بکشد.

گزارش از شارون هوروود، مدرس ارشد روانشناسی، دانشگاه دیکین.

ارسال نظرات
قوانین ارسال نظر