به گزارش مجله خبری نگار، دانشمندان برای اولین بار نشان دادهاند که روزانه حدود ۵۵ کیلوگرم متان و حدود ۱۴.۷ تن دی اکسید کربن از سطح دریاچه پاسکونچاک، یکی از بزرگترین دریاچههای آب نمک در جهان، آزاد میشود.
محققان دریافتند که کاهش انتشار متان با کاهش غلظت متان در آب همراه است، در حالی که افزایش مقدار دی اکسید کربن با فعالیت حیاتی میکروارگانیسم ها، رسوب نمک و کاهش فعالیت فتوسنتز به دلیل شوری بالا همراه است. بنابراین، شور شدن بدنههای آبی و خاک در مناطق خشک زمین میتواند به منبع اضافی گازهای گلخانهای در جو تبدیل شود که به تغییرات آب و هوایی روی زمین کمک میکند.
دانشمندان تعیین کردهاند که چگونه جریان گازهای گلخانهای در دریاچه بسیار شور Baskonchak که به عنوان یک مخزن داخلی طبقه بندی میشود، تشکیل میشود، به این معنی که مواد آلی که با آب وارد میشوند و مستقیما در داخل آن تشکیل میشوند، شسته نمیشوند، بلکه به تدریج جمع میشوند. شوری آب باسکونچاک حدود ۳۰۰ گرم در لیتر است که حدود ۲۰ برابر شوری دریای سیاه است.
دکتر یوری فدوروف، مدیر پروژه و رئیس گروه جغرافیای طبیعی، محیط زیست و حفاظت از طبیعت در موسسه علوم زمین دانشگاه فدرال جنوبی، گفت: با استفاده از دریاچه باسکونچاک به عنوان مثال، نشان دادهایم که شوری بدنههای آبی و شوری خاک در مناطق خشک میتواند به منبع اضافی دی اکسید کربن در جو تبدیل شود. در عین حال، انتشار متان احتمالا در نتیجه فعال شدن فرآیندهای اکسیداسیون بی هوازی مبتنی بر سولفات در رسوبات کف کاهش مییابد.
کارشناسان بر این باورند که استفاده از نتایج به دست آمده توسط محققان امکان در نظر گرفتن تأثیر و سهم بدنههای آبی در تعادل جهانی گازهای گلخانهای را فراهم میکند.
منبع: ایزوستیا