به گزارش مجله خبری نگار، دیابت نوع دو یکی از شایعترین بیماریهای متابولیک در جهان است که بیماران مبتلا به مقاومت به انسولین و ترشح ضعیف انسولین هستند که منجر به افزایش مزمن سطح قند خون میشود. با وجود در دسترس بودن بسیاری از داروها، بسیاری از بیماران هنوز قادر به دستیابی به کنترل مطلوب گلوکز نیستند و آنها را در برابر عوارض جدی مانند بیماری قلبی و بیماری کبدی آسیب پذیر میکند.
Berberine ursodeoxycholate (HTD۱۸۰۱)، یک داروی آزمایشی که متابولیسم را افزایش میدهد و التهاب را کاهش میدهد، با فعال کردن AMP کیناز (یک آنزیم کلیدی که نقش مهمی در تنظیم متابولیسم و انرژی داخل سلولی دارد) و مهار NLRP۳ (نقش کلیدی در تنظیم پاسخ التهابی ایفا میکند) وارد عمل میشود. فرمول آن همچنین ترکیبی از بربرین است که متابولیسم گلوکز و لیپید را با اسید اورسودئوکسی کولیک تنظیم میکند که به دلیل خواص محافظتی آن برای کبد شناخته شده است.
محققان یک آزمایش تصادفی فاز دوم را انجام دادند که شامل ۱۱۳ بیمار مبتلا به دیابت نوع ۲، با سطح هموگلوبین A۱c (شاخص کلیدی میانگین سطح قند خون) از ۷.۰ ٪ تا ۱۰.۵ ٪ و سطح گلوکز پلاسمای ناشتا زیر ۲۵۰.۵ میلی گرم در دسی لیتر بود.
پیش از شروع کارآزمایی، همه شرکت کنندگان تحت یک دوره آماده سازی ۴ هفتهای قرار گرفتند، که در طی آن راهنماییهای غذایی و دستورالعملهای مربوط به پایش قند خون را دریافت کردند. سپس آنها به ۳ گروه تقسیم شدند: یک گروه که دارونما دریافت کردند، یک گروه که ۵۰۰ میلی گرم HTD۱۸۰۱ دو بار در روز دریافت کردند، و یک گروه که ۱۰۰۰ میلی گرم HTD۱۸۰۱ دو بار در روز دریافت کردند.
در طول ۱۲ هفته پیگیری، بیمارانی که HTD۱۸۰۱ دریافت کردند، بهبود قابل توجهی وابسته به دوز را گزارش کردند:
- سطح هموگلوبین A۱c در گروه دوز پائین ۰.۴ ٪ و در گروه دوز بالا ۰.۷ ٪ در مقایسه با گروه دارونما کاهش یافت.
- گروه دوز بالا میانگین کاهش قند خون ناشتا را به میزان ۱۸.۴ میلی گرم در دسی لیتر تجربه کردند.
- بیمارانی که HTD۱۸۰۱ مصرف کردند، در مقایسه با افرادی که دارونما دریافت کردند، توانستند به سطح قند هدف خود برسند (کمتر از ۷.۰ ٪).
اثر HTD۱۸۰۱ به قند خون محدود نشد، بلکه مزایای متابولیکی و قلبی واضحی را نیز نشان داد، به ویژه در گروه دوز بالا: کاهش قابل توجه کلسترول LDL و کلسترول غیر با چگالی بالا، بهبود سطح تری گلیسیرید و کاهش پروتئین واکنشی C بسیار حساس، شاخص کلیدی التهاب سیستمیک، و همچنین بهبود عملکرد کبد.
به طور کلی، HTD۱۸۰۱ بی خطر و به خوبی تحمل شد، ۹۷.۳ ٪ از شرکت کنندگان به دلیل عوارض جانبی جدی، مطالعه را بدون نیاز به توقف به پایان رساندند.
برخلاف برخی از درمانهای دیگر، باعث افزایش وزن یا افزایش خطر هیپوگلیسمی شدید نمیشود.
آزمایشات بالینی فاز III در حال حاضر با هدف ارزیابی گستردهتر دارو و برای مدت طولانیتر در حال انجام است. اگر موفقیت آمیز باشد، میتواند به یک درمان خوراکی جدید برای دیابت نوع II تبدیل شود، به ویژه برای بیمارانی که با چالشهای کنترل سطح قند و عوارض متابولیکی مواجه هستند.
این مطالعه در مجله JAMA Network Open منتشر شد.
منبع: Medical Express