به گزارش مجله خبری نگار،خشکی پوست هر بخش از بدن را ممکن است تحت تاثیر قرار دهد، اما معمولا دست ها، بازوها و پاها را درگیر میکند و در اکثر موارد با درمانهای خانگی بر طرف میشود.
همان طور که میدانید نوع پوست برخی افراد به طور طبیعی خشک است. با این حال گاهی کسانی که دارای پوست چرب هستند نیز ممکن است دچار خشکی پوست شده و از علائم آن رنج ببرند.
خشکی پوست وضعیتی است که خوشبختانه در بسیاری از موارد با تغییراتی در سبک زندگی و استفاده از مرطوب کنندههای بدون نسخه بر طرف شده و نیازی به مراجعه به پزشک ندارد، اما در شرایطی که این درمانها موثر نباشند لازم است با پزشک مشورت شود.
پوست به دلایل مختلف ممکن است دچار خشکی شود. به عنوان مثال برخی عوامل از جمله شستن مکرر دستها و استفاده از ضد عفونی کننده دست میتوانند در خشک شدن پوست دستها نقش داشته باشند، در این موارد استفاده از مرطوب کننده بعد از هر بار شستن دستها میتواند مفید باشد.
به طور کلی قرار گرفتن در معرض آب و هوای خشک، آب داغ و برخی مواد شیمیایی میتواند باعث خشک شدن پوست شود. همچنین گاهی خشکی پوست نشانه ابتلا به یک بیماری زمینهای خاص میباشد.
پزشکان معمولا از واژه درماتیت برای پوست بسیار خشک استفاده میکنند که انواع مختلف دارد:
درماتیت تماسی زمانی رخ میدهد که پوست به چیزی که با آن تماس داشته واکنش نشان داده و دچار التهاب موضعی شود.
درماتیت تماسی خود دارای زیر گروههای مختلف میباشد. به عنوان مثال نوع محرک، زمانی رخ میدهد که پوست در معرض یک عامل شیمیایی تحریک کننده مانند سفید کننده قرار بگیرد و نوع آلرژیک، زمانی ایجاد میشود که پوست با مادهای مانند نیکل که فرد به آن حساسیت دارد تماس داشته باشد.
درماتیت سبورهای زمانی رخ میدهد که پوست، چربی بیش از حد نیاز تولید کند. این نوع درماتیت با بثورات قرمز و پوسته پوسته همراه است که معمولا روی پوست سر ظاهر شده و به خصوص در نوزادان شایعتر است.
درماتیت آتوپیک (اگزما) نیز شناخته شده نوعی بیماری پوستی مزمن است که باعث ایجاد لکههای پوسته پوسته خشک روی پوست میشود. این وضعیت به خصوص در میان کودکان خردسال شایع است.
علاوه بر موارد ذکر شده، سایر بیماریها مانند پسوریازیس و دیابت نوع ۲ نیز میتوانند باعث خشک شدن پوست شوند.
در پاسخ این سوال باید بگوییم: بله!
با افزایش سن، پوست به مرور زمان به سمت خشک شدن رفته و این کاملا طبیعی است، به طوری که در سن ۶۰ سالگی تقریبا همه افراد با خشکی پوست دست و پنجه نرم میکنند.
خشکی پوست زمانی ایجاد میشود که پوست بسیار سریع آب خود را از دست داده و دچار کم آبی شود. چندین عامل مختلف وجود دارد که میتواند خطر از دست دادن آب در پوست را افزایش دهد.
همه افراد ممکن است دچار خشکی پوست شوند، اما برخی عوامل خطر زا احتمال بروز این وضعیت را افزایش میدهند، از جمله:
سن: افراد مسن بیشتر در معرض ابتلا به خشکی پوست قرار دارند، زیرا با افزایش سن، منافذ پوست به طور طبیعی چربی کمتری تولید کرده و خطر خشکی پوست را افزایش میدهند
سابقه پزشکی: به طور کلی افرادی که در میان اعضای خانواده آنها سابقه اگزما، درماتیت تماسی آلرژیک یا سایر بیماریهای آلرژیک وجود دارد بیشتر در معرض خشکی پوست، اگزما یا درماتیت تماسی آلرژیک قرار دارند
فصول سال: خشکی پوست در فصول پاییز و زمستان که سطح رطوبت هوا نسبتا پایین است بیشتر رخ میدهد، در حالی که در تابستان، سطوح بالاتر رطوبت به جلوگیری از خشک شدن پوست کمک میکند
عادات حمام کردن: حمام مکرر یا شستن بدن با آب بسیار داغ خطر خشکی پوست را افزایش میدهد
خشکی پوست شدید و مزمن
اگرچه بسیاری از افراد هر از گاه ممکن است خشکی پوست را تجربه کنند و این وضعیت به راحتی بر طرف میشود، اما در برخی موارد ممکن است شدت پیدا کند. در این صورت پوست بیش از حد معمول پوسته پوسته، تحریک یا ملتهب شده و درمان موثر آن دشوارتر خواهد بود.
خشکی پوست شدید یا مزمن میتواند چند علت و عوامل خطر زای مرتبط داشته باشد، از جمله:
مصرف برخی داروها
سن بالا
کمبود ویتامین
دیابت، بیماری تیروئید یا بیماری کلیوی
شیمی درمانی
بی اشتهایی
اختلال در عملکرد سد دفاعی پوستی
خشکی پوست معمولا با علائمی ظاهر میشود که نشان دهنده نیاز به درمان یا تغییر در سبک زندگی فرد میباشد. این علائم میتواند شامل موارد زیر باشد:
بافت فلس مانند یا زبر پوست
خارش بیش از حد
عفونت پوستی
احساس سوختن یا نیش زدن پوست
پوسته پوسته شدن
بسیاری افراد گمان میکنند تنها کسانی که پوست چرب دارند دچار آکنه میشوند در حالی که این تصور اشتباه است و افراد با پوست خشک نیز ممکن است با آکنه دست و پنجه نرم کنند.
برای مقابله با خشکی پوست و آکنه لازم است از پوست خود به طور معمول مراقبت کرده و علاوه بر آن ۲ بار در روز از مرطوب کننده مخصوص پوست مستعد آکنه استفاده کنید.
همچنین توصیه میشود از هر گونه مواد شیمیایی مانند الکل مالشی روی پوست اجتناب کنید، زیرا باعث تشدید خشکی پوست میشوند.
در برخی موارد ممکن است لازم باشد فرد به متخصص پوست ارجاع داده شود.
پزشک با توجه به علت خشکی پوست، درمان مناسب را تجویز میکند. گاهی علاوه بر تغییراتی در سبک زندگی نیاز به استفاده از پمادها، کرمها یا لوسیونهای بدون نسخه یا تجویزی برای درمان علائم میباشد.
گاهی اوقات تغییرات ساده در سبک زندگی میتواند به پیشگیری و رفع خشکی پوست کمک کند. برای این منظور به طور کلی توصیه میشود:
از آب داغ برای حمام کردن یا دوش گرفتن استفاده نکنید
یک روز در میان دوش بگیرید (به جای دوش گرفتن روزانه)
سعی کنید مدت زمان دوش گرفتن شما کمتر از ۱۰ دقیقه باشد
هنگام حمام کردن یا دوش گرفتن از صابون مرطوب کننده استفاده کنید
بلافاصله بعد از حمام یا دوش گرفتن از مرطوب کننده استفاده کنید
به جای مالیدن محکم پوست، آن را با ملایمت و با یک حوله نرم خشک کنید
از خاراندن یا ساییدن لکههای خشک پوست خودداری کنید
از مرطوب کننده هوا در منزل خود استفاده کنید
آب فراوان بنوشید
روال مراقبت از پوست خود را طبق توصیه پزشک تغییر دهید
منبع:سومیتا