به گزارش مجله خبری نگار،قهوه با آن کافئین فراوانش میتواند اثری چشمگیر بر بدن انسان داشته باشد. بعد از مصرف قهوه این نوشیدن به سرعت وارد جریان خون میشود، دستگاه عصبی مرکزی را تحریک میکند و آدنوزین را بی اثر میکند، یک انتقال دهندهی عصبی که باعث آرام و خواب آلود شدن میشود. جدا از تأثیرات شناخته شدهی قهوه، این نوشیدنی محبوب اثرات عجیب دیگری هم دارد.
کافئین جذب زیادی در بدن دارد، به طوری که معمولاً تأثیرات فوری آن با گذشت ۵ تا ۳۰ دقیقه از یک قلپ از این نوشیدنی آشکار میشود. این تأثیرات شامل افزایش فعالیت تنفسی و قلبی عروقی بدن، افزایش هوشیاری شناختی و بالا رفتن نشاط بدنی میشود. طول مدت این تغیرات ممکن است در هر فردی متفاوت باشد و به عوامل فردی بستگی دارد، اما میتواند تا تا ۱۲ ساعت به طول انجامد.
کافئین نوعی مادهی محرک است و به فرآیند انتقال پیام میان مغز و بدن سرعت میبخشد. جدا از نوع مخدر، مصرف همهی انواع مخدر با ریسکهایی همراه است و نمیتوان یک میزان مصرف امن و بی خطر که مناسب همهی افراد باشد برای تمامی انواع مخدر تعیین کرد.
آثار کافئین از فردی به فردی دیگر متفاوت است و تحت تأثیر عوامل مختلفی از جمله موارد زیر قرار دارد:
–ویژگیهای فیزیکی مانند سایز، وزن و وضعیت سلامت کلی
–آشنایی قبلی با مصرف آن
–تداخل مصرف با مواد دیگر
–مقدار کافئین مصرفی
همچون بسیاری از دیگر مخدرها، سازگاری با کافئین نیز ممکن است. این سازگاری باعث عادت کردن به تأثیرات بدنی آن میشود و به همین دلیل مجبور به افزایش میزان مصرف برای دستیابی به تأثیرات آن میشوید. مصرف طولانی مافئین ممکن است باعث شود برای داشتن عملکرد مناسب به لحاظ هم فیزیکی و هم روانی به کافئین اعتیاد پیدا کنید.
در صورت کنار گذاشتن مصرف کافئین، علائم ترک اعتیاد آن میتواند به شرح زیر باشد:
–خستگی
–زودرنج شدن
–سردرد مداوم
–تعریق
–دردهای عضلانی
–اضطراب
علائم ترک اعتیاد کافئین معمولاً ظرف ۱۲ تا ۲۴ ساعت بعد از کنار گذاشتن آن بروز مییابند و ممکن است نزدیک به یک هفته به طول انجامند.
بر اساس تحقیقات، قهوه عملکرد ورزشی را به میزان رقم میانگین ۱/۷ درصد افزایش میدهد. شاید این مقدار قابل توجه به نظر نرسد، اما به طور حتم برای ورزشکارانی که در سطح رقابت متوسط فعالیت دارند، میتواند چشمگیر باشد. همچنین پژوهشها میگوید مصرف قهوه باعث بهبود در واکنش ها، حافظه و استدلال بصری – فضایی دارد که البته میزان این بهبود به مقدار قهوهی مصرفی بستگی دارد.
لازم به ذکر است که دلیل اصلی این تأثیرات کافئین است، به این معنی که قهوه شاید همیشه بهترین گزینه برای دستیابی به این تأثیرات نباشد. تحقیقات میگوید یک لیوان متوسط کاپوچینو حاوی ۶۶ تا ۳۲۵ گرم کافئین است.
دانههای قهوه در این امر نقش به سزایی دارند. دانههای قهوهی استاندارد ربوستا کافئین بیشتری در مقایسه با دانههای قهوهی عربیکا دارند.
برخی پژوهشها نشان داده قهوه فواید بلندی مدتی در تقویت روحیه دارد. بر اساس این تحقیقات، مصرف قهوه با کاهش ریسک بروز افسردگی مرتبط بود. همچنین پژوهشها میگوید دیگر نوشیدنیهای کافئین دار از این میزان تأثیر برخوردار نیستند.
مصرف قهوه درست پیش از ورزش کردن، عملکرد ورزشی را بهبود میبخشد و تحمل را بالا میبرد. این امر میتواند به افزایش کالری سوزی در حین ورزش کمک کند، امری که کاهش وزن را تسریع میکند. بسیاری کافئین را به شیک پروتئینی پیش از ورزش خود اضافه میکنند و برخی هم ترجیح میدهند قهوهی تلخ بخورند. مصرف قهوهی تلخ پیش از انجام ورزش، میتواند منجر به افزایش کالری سوزی در حین و بعد از ورزش کردن شود و علاوه بر آن، بدن میتواند از اسیدهای چرب قهوه به عنوان انرژی برای ورزشهای هوازی استفاده کند.
برخی منابع میگویند مصرف ۴ فنجان قهوه میتواند سرعت سوخت و ساز بدن را به اندازهی ۳ تا ۱۱ درصد افزایش دهد. با افزایش سرعت سوخت و ساز، چربی سوزی هم شکل مؤثرتری پیدا میکند. به همین دلیل، این ویژگی قهوه برای کسانی که قصد کاهش وزن دارند بسیار مفید است.
آنتی اکسیدان نقشی اساسی در حفظ بدن از آثار مخرب رادیکالهای آزاد دارند. در فرهنگ غذایی غربی نزدیک به ۷۹ درصد از آنتی اکسیدان آن از طریق نوشیدنیها دریافت میشود، نه خوراکی ها.
تحقیقات میگویند قهوه مهمترین تأمین کنندهی آنتی اکسیدان است، به طوری که نزدیک به ۶۴ درصد از کل آنتی اکسیدان مورد نیاز بدن را تأمین میکند. در پیش گرفتن یک رژیم غذایی سرشار از آنتی اکسیدان از منابع مختلف از جمله قهوه، برای کمک به بدن در دفاع از خود در برابر فشار مضر اکسیداتیو ضروری است. این امر اهمیت گنجاندن نوشیدنیهای حاوی آنتی اکسیدان همچون قهوه در برنامهی غذایی روزانهی خود را نشان میدهد.
احتباس آب در بدن به تجمع مایعات و در پی آن بروز ورم در بدن گفته میشود. کافئین به خاصیت ادرارآوری اش مشهور است، در بدن ذخیره نمیشود. به همین دلیل، با افزایش تولید ادرار، از بدن دفع میشود.
این تأثیر ادرارآوری کافئین به کاهش احتباس آب در بدن کمک میکند، یکی از موانع رایج در مسیر کاهش وزن که اغلب به شکل احساس نفخ و بی حالی بروز پیدا میکند. کافئین با مقابله با احتباس آب کمک میکند فرآیند کاهش وزن به شکل راحتتر و مؤثرتری پیش رود.
تحقیقات نشان داده کافئین سلولهای چربی را به طور مستقیم تحریک میکند و به سوختن چربی انباشته کمک میکند. به علاوه، قهوه باعث افزایش سطح آدرنالین در خون میشود، امری که به روند چوبی سوزی سرعت میبخشد. به همین دلیل، کافئین یکی از اجزای تشکیل دهندهی کلیدی بسیاری از مکملهای کاهش وزن است.
به علاوه، وجود اسیدهای کلروژنیک در قهوه باعث سرکوب اشتها میشود، امری که هوسهای غذایی را کاهش میدهد. این ویژگی بخصوص برای کسانی مفید است که قصد کاهش میزان کالری دریافتی خود را دارند. گرچه دانههای قهوهی خام (قهوهی سبز) بزرگترین منبع اسید کلروژنیک به شمار میروند، اما قهوهی بوداده نیز از این ماده برخوردار است. لازم به ذکر است که اگر بو دادن دانههای قهوه به شکل ملایم تری انجام شود، اسید کلروژنیک بیشتری باقی خواهد ماند.
خبر خوش برای آقایان اینکه پژوهشها نشان داده افزایش مصرف قهوه با کاهش احتمال ابتلا به نوع بخصوصی از آرتریت التهابی (التهاب مفاصل) مرتبط است.
با این حال، باید توجه داشت که وضعیت سلامتی هر فردی با دیگری متفاوت است و تأثیرات قهوه بر سلامت میتواند برای هر کسی متفاوت باشد.
نشانههای افراط در مصرف قهوه عبارتند از:
–افزایش دمای بدن
–تکرر ادرار
–کاهش آب بدن
–سرگیجه و سردرد
–تپش قلب
–پریشانی و بی قراری
–مضطرب و زودرنج شدن
–لرزش دستها
–بی خوابی
–افزایش انرژی در ابتدا و سپس احساس خستگی زیاد
منبع:روزیاتو