تاثیر عصبی که برای استراحت و هضم بدن ضروریست بر قلب انسان

به گزارش مجله خبری نگار،این یافته‌ها می‌تواند برای درمان بیماری‌هایی مانند نارسایی قلبی مفید باشد که می‌تواند باعث عدم تحمل ورزش شود.

از گذشته فرض بر این است که در طول ورزش، سیستم عصبی سمپاتیک (جنگ یا فرار) عمدتاً عملکرد قلب را کنترل می‌کند، در حالی که سیستم عصبی پاراسمپاتیک (استراحت و هضم) فقط ضربان قلب را کنترل می‌کند.

مطالعه جدیدی که توسط محققان دانشگاه اوکلند در نیوزلند انجام شده است، این فرضیه را ثابت کرده است که به سیستم عصبی پاراسمپاتیک باید اعتبار بیشتری داده شود.

روهیت رامچاندرا، نویسنده مسئول این مطالعه گفت: مطالعه ما نشان می‌دهد که فعالیت این اعصاب واگ در رابطه با استراحت و هضم، در واقع در طول ورزش افزایش می‌یابد. گروه ما از تکنیک‌های ضبط الکتریکی «tour de force» برای نظارت مستقیم بر فعالیت عصب واگ در ورزش گوسفند استفاده کرده است و متوجه شده است که فعالیت این اعصاب واگ که به سمت قلب می‌روند، در طول ورزش افزایش می‌یابد.

اعصاب سمپاتیک و پاراسمپاتیک از مغز به قلب می‌روند و توانایی قلب برای پمپاژ خون را تعدیل می‌کنند. این اعصاب «خودآگاه» نامیده می‌شوند، زیرا بدون فکر آگاهانه کار می‌کنند و شامل اعصاب واگ (یا عصب واگ) می‌شوند که سیستم عصبی پاراسمپاتیک را تنظیم می‌کنند. اعصاب واگ قلب، کل قلب را عصب دهی می‌کنند.

محققان با استفاده از گوسفند، تأثیر ورزش را بر متغیر‌های قلبی عروقی، از جمله فعالیت عصب واگ قلب، ضربان قلب، جریان خون شریان کرونر و برون ده قلبی (مقدار خونی که قلب در یک دقیقه پمپ می‌کند) اندازه‌گیری کردند. شاخه عصب واگ قلب چپ برخی از گوسفندان در این مطالعه برداشته شد.

محققان متوجه شدند که که فعالیت عصب واگ قلب به محض شروع ورزش افزایش می‌یابد و با افزایش شدت ورزش، بیشتر می‌شود. برداشتن عصب واگ به طور قابل توجهی بر عملکرد قلب در طول ورزش از نظر توانایی گوسفند برای برانگیختن حداکثر ضربان قلب، برون ده قلبی و جریان خون شریان کرونر تأثیر می‌گذارد.

از این یافته ها، محققان یک فرضیه جدید ارائه کردند: در حین ورزش، افزایشی در فعالیت عصب واگ (پاراسمپاتیک) و سمپاتیک وجود دارد که یک اثر هم افزایی بر حفظ عملکرد قلب دارد. بعد از این نتیجه گیری محققان مواد شیمیایی اساسی این پاسخ عصب واگ را بررسی کردند.

رامچاندرا گفت: عصب واگ قلب واسطه‌های متعددی را آزاد می‌کند و تحقیقات قبلی بر روی یک انتقال‌دهنده عصبی به نام استیل کولین تمرکز کرده‌اند که تأثیری بر توانایی ما برای ورزش ندارد.

از آنجایی که محققان به تأثیرات عصب واگ در حین ورزش علاقه‌مند بودند، به تأثیر یک واسطه دیگر پرداختند که پپتید وازواکتیو روده‌ای (VIP) نام داشت. علیرغم وجود روده در نام خود، VIP در قلب نیز یافت می‌شود جایی که باعث گشاد شدن رگ‌های خونی کرونر، بهبود انقباض و افزایش ضربان قلب می‌شود.

رامچاندرا گفت:مطالعه ما بر روی یک واسطه متفاوت یعنی پپتید وازواکتیو روده (VIP) متمرکز بود و نشان داد که عصب واگ این پپتید را در طول ورزش آزاد می‌کند که به گشاد شدن عروق کرونر کمک می‌کند و اجازه می‌دهد خون بیشتری در قلب پمپاژ شود.

محققان می‌گویند یافته‌های آن‌ها می‌تواند در درمان بیماری‌ها از جمله نارسایی قلبی، که در آن افراد مبتلا به این بیماری نمی‌توانند ورزش را تحمل کنند، پیامد‌هایی داشته باشد.

رامچاندرا گفت: یکی از دلایل کاهش تحمل ورزش این است که قلب بیمار به سادگی خون کافی دریافت نمی‌کند. مطالعه بعدی ما سعی خواهد کرد ببیند که آیا می‌توانیم از این نقش مهم اعصاب واگ قلبی برای بهبود تحمل ورزش در نارسایی قلبی استفاده کنیم یا خیر.