استفاده طولانی مدت از عصاره چای سبز با دوز بالا چه فواید و چه عوارضی دارد؟

استفاده طولانی مدت از عصاره چای سبز با دوز بالا، می‌تواند از افراد در برابر سرطان، بیماری‌های قلبی عروقی، چاقی و دیابت نوع ۲، محافظت کند، اما همچنین ممکن است در برخی افراد، منجر به آسیب کبدی شود.

به گزارش مجله خبری نگار،استفاده طولانی مدت از عصاره چای سبز با دوز بالا، می‌تواند از افراد در برابر سرطان، بیماری‌های قلبی عروقی، چاقی و دیابت نوع ۲، محافظت کند، اما همچنین ممکن است در برخی افراد، منجر به آسیب کبدی شود.

اما کدام افراد در معرض خطر آسیب‌های کبدی هستند؟ محققان دانشگاه راتگرز، دو گونه ژنتیکی را معرفی کرده اند که می‌توانند افراد در معرض این خطر را پیش بینی کنند.

پژوهشگران اظهار داشته اند: شواهد رو به رشدی وجود دارند که نشان می‌دهند عصاره چای سبز با دوز بالا، ممکن است مزایای سلامتی قابل توجهی برای برخی افراد داشته باشد، به همین دلیل پیش بینی افرادی که در معرض خطر آسیب کبدی ناشی از این مکمل ها، قرار دارند بسیار مهم است.

تیم تحقیقاتی، با استفاده از داده‌های حاصل از یک مطالعه بزرگ در مورد تأثیر چای سبز بر سرطان پستان، بررسی کرد که آیا افرادی که دارای گونه‌های ژنتیکی خاصی هستند، پس از یک سال مصرف روزانه ۸۴۳ میلی گرم از اپی گالوکتشین گالات (EGCG)، یکی از آنتی اکسیدان‌های غالب در چای سبز، بیشتر در معرض آسیب کبدی هستند یا خیر.

محققان، دو گونه ژنتیکی را مطالعه کردند: هر کدام سنتز آنزیمی که EGCG را تجزیه می‌کند، کنترل می‌کنند. بررسی‌های محققان، نشان داد که علائم اولیه آسیب کبدی در زنان، تا حدودی با یک تغییر در ژنوتیپ کاتکول-O-متیل ترانسفراز (COMT) مرتبط است. در حالی که این علائم به شدت با تغییر در ژنوتیپ UGT۱A۴ قابل پیش بینی هستند.

به طور متوسط، محققان مشاهده کردند؛ آنزیمی که نشان دهنده استرس کبد بود، در شرکت کنندگانی که ژنوتیپ پرخطر UGT۱A۴ داشتند، پس از ۹ ماه مصرف مکمل چای سبز، تقریباً ۸۰ درصد افزایش یافت. در حالی که این آنزیم، در سایر افرادی که ژنوتیپ‌های کم خطر داشتند، تنها ۳۰ درصد افزایش یافت.

دانشمندان اضافه کرده اند: خطر مسمومیت کبدی، تنها با مصرف دوز‌های بالای مکمل‌های چای سبز مرتبط بود، نه با نوشیدن چای سبز. به احتمال زیاد، علاوه بر تغییرات ژنتیکی مختلف، تعدادی از عوامل غیر ژنتیکی، نیز در بالا بردن این خطر نقش دارند. یافته‌های تحقیقاتی در مجله Journal of Dietary Supplements قابل دسترسی هستند.

لینک کپی شد

اشتراک‌ گذاری